Maaltijden proefpakket

 Al enige tijd werd ik op social media achtervolgd door een specifieke reclame, oke laat ik eerlijk wezen dat gebeurde tijdens een ieder welbekend verslavend spelletje dat begint met een C en nog een C. 😀 Als je levens op zijn kun je verplicht een reclamefilmpje bekijken en dan krijg je nog een extra leventje. 

Dit filmpje had ik al ettelijke malen gezien en elke keer dacht ik, ga toch eens zo'n proefpakket proberen. 4 maaltijden voor €15. Waarom ook niet, soms moet je jezelf trakteren in deze rare tijden, het is niet alsof ik gigantisch uit de band spring. Dus zo gezegd zo gedaan, ik registreerde mijzelf en daarna kon ik uit 4 maaltijden kiezen en tegelijkertijd een bezorgmoment uitkiezen. 

Wat heb ik besteld;

• Stamppot hete bliksem met een runderlapje
• Pasta met spek en spinazie in carbonarosaus
• Gehaktrol met gebakken krieltjes en griekse salademix
• Varkenshaasmedaillon, champignonsaus en stoofperen

Het precieze bezorgmoment wordt op de dag van bezorgen doorgegeven. Ik had netjes die ochtend  een mailtje gekregen met daarin de tijd vermeld tussen 12.09 en 13.09. Beetje vreemde tijdblok maar who cares. Ik ben heel benieuwd. 

Uiteraard heb ik ze eerst op internet opgezocht, wat zijn de reviews. Die varieren, van heel slecht tot heel goed. Ach, smaken verschillen dus daar kun je niet zo heel veel van op aan. Ook werd geklaagd over het bezorgmoment dat dit nog wel eens kon afwijken van datgene dat ze je opgeven. Daar had ik ook geen probleem mee omdat ik toch thuis zou zijn.

Achteraf was ik best blij, doordat ik nu 4 maaltijden heb besteld hoef ik niet de drukke supermarkt in. Heerlijk toch! (nu maar hopen dat het mij smaakt) 

Nadat het was bezorgd om 13.10 (redelijk op tijd dus) besloot ik dat ik de gehaktrol nog dezelfde dag zou gaan opeten. Zo gezegd zogedaan, het was geen culinaire hoogstandje maar gewoon een redelijke maaltijd. De griekse salade was heerlijk, de gehaktrol was ook goed maar de krieltjes waren een beetje droog. Er zat jus bij en een bakje mayo al met al was ik tevreden.  

Solo Kerst

 Het wordt een solo kerst. Waarom? Mijn ouders vallen in de risicogroep want ze zijn beide in de 80 en daarbij is mijn vader hartpatient. Met de familie van mijn zus klikt het niet zo mee (geld ook voor zuslief) en bovendien werken er daar mensen in de teststraat, dus even pas-op-de-plaats i.v.m. verhoogd besmettingsgevaar. 

De familie van mijn broer zitten vrijwel allemaal in de zorg en ik vermoed dat die de dagen dat ze niet werken gebruiken om in bed te blijven en uit te rusten. Ik zou dat ook doen als ik hun was, even bijtanken daar waar mogelijk.

Wat blijft dus over, me, myself and I. Ik ben al klaar voor de kerst. Eerste kerstdag kook ik lekker voor mezelf, 2e kerstdag heb ik een maaltijd besteld. Ik ga dan s'middags wel even op de koffie bij mijn ouders maar ik blijf daar geen uren. Het is een compromie want ondanks dat ze het begrijpen is er wel verdriet.

Nu vindt ik het geen groot probleem hoor, ik ben een einzilganger maar de omstandigheden waardoor zijn wat minder leuk. Ik kom beide dagen wel door, lekker lang in bed liggen, wandelen en lekker eten. Filmpje kijken op Net.flix en hups..de dagen zijn al weer voorbij. 

Dan dient het volgende dilemma zich aan, oud&nieuw. Ik denk dat ik wederom niet naar mijn ouders ga in verband met wat ik al eerder meldde maar ik heb het nog niet gezegd. Ik denk dat ze het eigenlijk al weten en dat het daarom een no-go-area is. Het zal overigens de eerste keer worden dat ik oud&nieuw thuis vier, nog nooit gedaan. Het wordt allemaal anders dit jaar maar liever nu even wat 'ongemak' dan straks een geliefde missen. 

Energielabel aanvragen

Afgelopen week kreeg ik een brief in de bus van mijn hypotheekverstrekker met de mededeling dat in 2021 de procedure voor het aanvragen/aanpassen van een energielabel een stuk duurder gaat worden. Aangezien ik dit toch al op mijn lijstje had staan heb ik vandaag maar eens de procedure gestart. Ik vond het erg netjes dat ze mij hierop attent maakten anders was ik het geheid vergeten. (en dat terwijl ik het echt van plan was) 

Eenmaal ingelogd op de overheid site zag ik dat mijn woning label E had gekregen maar in de loop der jaren heb ik er genoeg aangedaan om wellicht een wat gunstigere energielabel te krijgen. Een hoop vragen later was mijn woning een D. Het is een al wat oudere woning maar het is inmiddels voorzien van overal dubbel glas en/of HR++ glas dus dat scheelt. Wat ik wel zonde vindt is dat ik nergens aanvullende maatregelen kon noteren, ja als je hele speciale 'dingen' had laten doen zoals super speciaal glas enz. Het feit dat ik bijvoorbeeld nu voor en achter isolatiepanelen heb laten plaatsen is toch ook wel wat waard dacht ik zo maar nee, dat was niet het geval. 

De CV ketel is uit 2009 dus dat scheelde ook weer wat puntjes, je moet wel een hele oude cv-ketel hebben wil je daar al niet wat punten mee winnen. De vloerisolatie trok me helemaal over de streep, label C was bereikt en daar stokte het. Nee, ik heb geen gevelisolatie en ook geen mechanische afvoer. Dat zijn dingen die ik niet alleen kan regelen en zal via de VVE moeten gebeuren en dat zie ik nog niet zo 1-2-3- gebeuren. De mechanische afvoer is misschien nog wel iets waar ik het e.a. mee kan doen. 

De vorige eigenaar heeft vrijwel alle plafonds (behalve woonkamer) verlaagd waardoor er ruimte ontstaat tussen het echte plafond en het verlaagde stuk. Hierdoor heb ik dus wat speelruimte. Dit is vooral handig in de douche en toilet. Het is een oud complex en de enige manier om de douche te ventileren is een klein oud klapraampje dat bij lange na niet voldoende is om het (douche)vocht goed af te voeren. Daar valt nog wat te winnen. Het raampje staat vrijwel dag en nacht open, in zomer is het goed te doen maar zoals nu in de herfst, winter en voorjaar duurt het heel lang voordat alles goed is opgedroogd. 

Uiteindelijk kwam ik bij de laatste stap namelijk de 'bewijsvoering'. Ik heb overal foto's van gemaakt, eventueel aangevuld met facturen van de vloerisolatie, het plaatsen van het dubbele glas en de codes in het dubbele glas en/of HR++ glas. Dit was nieuw voor mij, je kunt zo alles opzoeken op internet zodat je weet wat voor een soort glas je in huis hebt. Ik heb toch voor de zekerheid overal foto's van de codes gemaakt en erbij gevoegd. 

Als allerlaatste stap was het aanvragen van een deskundige, je krijgt via de overheid een lijst met deskundigen waar je er een van kunt uitkiezen. Ik had er een gekozen en via internet maar eens gekeken hoeveel aanvragen hij/zij al had gedaan, nou dat waren er genoeg. Het cijfer wat hij/zij kreeg van klanten was een 8,8. Qua prijs was hij ook gunstig namelijk €10. De prijzen van de deskundigen varieren van €4 tot €30 zag ik zo in de gauwigheid. Nu is het betaald en is de procedure gestart. 

Ik wacht het af, het was een keer nodig dus waarom dan niet vlak voordat het een stuk duurder wordt. Dat scheelt altijd weer een paar euro's. Ik ben benieuwd. 

Mondkapjesplicht

 Tja, vanaf 1 december is het verplicht. Ik doe het dus ook trouw. Supermarkt in, kapje op, supermarkt uit, kapje direct weer af. Echter ook op mijn werk moet ik er eigenlijk 1 dragen. Dat hou ik niet een hele dag vol omdat ik een CARA patient ben. Een uurtje gaat en dan ga ik me storen aan mijn ademhaling en als dat gebeurt gaat het mis, dan ga ik op mijn ademhaling letten en komt de klad erin met als gevolg dat ik een pufje moet gebruiken en laat ik dat nou net niet willen. Aangezien mijn werkgever vrij laat was met het hoe, waarom en het wanneer dragen van een mondkapje op de werkvloer ben ik zelf maar in actie gesprongen. 

Sinds het begin van de corona draag ik en nog een andere collega een kap. Nu heb ik op die kap een tekst geplakt, 'medische reden' zodat klanten kunnen zien dat ik echt wel mee wil doen maar dat niet volhou. Ook voor mijn collega maakte ik een tekst zodat zij die er ook op kon plakken. Die heeft het nog een aantal graadjes erger dan ik, daarna ging ik in overleg met de manager die het allemaal nog moest laten bezinken en het wilde afwachten. Ik werd er een beetje pissig van, hoe lang weten we al niet dat dit eraan zat te komen, konden ze hier dan niet op anticiperen. Verdorie wat een lakse houding. 

Op 1 december had ik nog niets gehoord dus ik en mijn collega besloten dan maar eigen initatief te nemen en de kappen met tekst gewoon op te houden. De coordinator van de afdeling vond het gewoon een goed idee en meldde beter iets dan niets toch, dus gewoon ophouden. Even later kregen we het groene licht van het management. (nee, daar heb je wat aan!) 

Waar ik wel een beetje huiverig voor was, was de reactie van klanten, wanneer ik 'deurdienst' heb moet ik klanten erop wijzen mondkapje op en mandje mee. (tenzij medische reden) Wij mogen alleen klanten echt weigeren wanneer zij uit onvrede/koppigheid geen mondkapje op doen. Echter tot mijn stomme verbazing was en is het totaal geen probleem, vrijwel iedereen gedroeg zich en deed zonder morren een mondkapje op of had hem al op. Soms leg ik uit waarom ik een kap draag en dan is tot nu toe altijd begrip, het blijkt geen enkel probleem. 

Gelukkig gloort er licht aan het eind van de tunnel, vaccinatie is onderweg of is in sommige landen al begonnen. Ik twijfel, doe ik er aan mee of niet. Ik wil graag, ben er niet tegen maar wat is het effect van zo'n vaccinatie op de lange termijn. Dat is het enige wat mij zorgen baart, dat kan men nooit op zo'n korte termijn hebben getest. Maar goed,  er is nog even tijd om te wikken en te wegen. Ik wacht het maar af en beslis pas op het moment dat ik inderdaad wordt 'uitgenodigd' om een vaccinatie te halen.  

Recyclen met koffieprut

 Tijdens de eerste lockdown dit jaar besloot ik 1 van de gemeenschappelijke voortuinen die ons appartementenblok rijk is te 'adopteren'.  Eerst werd de meest overheersende plant de herfstaster gekortwiekt en deze bloeit nu alleen nog aan de beide zijkanten van de voortuin. Toen begon het spitten waarna ik constateerde dat de grond werkelijk zo slecht was dat ik me verbaasde dat er uberhaupt wat bloeide en groeide. 

Er werd weer vorm in de tuin gehakt, ik begon eerst heel professioneel met het spannen van een touwtje maar de strakke lijn kreeg ik er nooit in. Ach, who cares weg touw dan maar met het blote oog. Her en der kocht ik wat planten, de een was meer een succes dan de ander maar al doende leert men. Al met al was het eerste tuinjaar was niet onverdienstelijk. 

De tuinman die het grove werk bijhoudt zoals gras maaien, bomen en grote struiken snoeien kwam eind oktober nog langs om e.a. te kortwieken en gaf op mijn verzoek nog wat advies. Hij vertelde dat het appelboompje eigenlijk nog meer gesnoeid kon worden en de beide aalbes-struiken konden behoorlijk worden uitgedund. De rest van de beplanting laten zitten zodat dit bescherming biedt tegen de kou in de winter en van het voorjaar alles kortwieken zodat het weer kon uitlopen. 

De bodem was inmiddels door mijn gespit, geschoffel en bijhouden wel wat beter geworden maar de warme zomer deed de grond niet goed. Hoe zou ik dit kunnen aanpakken en dan liefst zo goedkoop mogelijk. Deze week zag ik mijn kans schoon. Op het werk werd het koffieapperaat schoongemaakt en een grootte vuilniszak zak met koffieprut werd verwijderd met de bedoeling deze weg te gooien. Aangezien ik heb gelezen dat deze koffieprut zeer goed is voor de tuin gevraagd of ik een van de zakken mee mocht nemen.

Deze zaterdag was het dan zover. Ik deponeerde het prutje in de tuin en schoffelde het erna een beetje de grond in. Het schijnt dat veel planten van het zurige in de koffieprut houden. Je moet het er niet te dik op gooien anders wordt het teveel van het zurige maar wat bleek 1 vuilniszak prut was precies genoeg. Ik denk dat de kat van de bovenburen het me niet in dank af zal nemen maar zoals de buurvrouw al zei, hij heeft nog genoeg ruimte om zich daar niets van aan te trekken. Dan gaat meneer maar ergens anders heen. 

Nu ik hier in bed lig en dit typ ruik ik de geur van koffie uit de tuin. Oeps, ik hoop dat de buren dit niet al te erg vinden. Hopelijk trekt of zakt het binnen niet al te afzienbare tijd wel weer weg. Op deze manier ben ik goedkoop aan 'mest' gekomen en wordt het ook nog gerecycled. Ik zal dit voorjaar nogmaals een zak koffieprut vragen zodat de grond volgend jaar een goede start zal heeft. 

Black friday aankopen

 Ik heb hier nog nooit aan meegedaan of dat ik 'erin getrapt' ben maar ik ben dit jaar toch echt gezwicht. Overigens vindt ik de benaming onzin, ze kunnen het beter een hollandse kreet geven als...uitverkoopweek of sla-je-slag week. Waarom kunnen we niet zelf wat verzinnen ipv het te jatten uit de verenigde staten. 

Wederom wilde ik wat kleding kopen omdat ik krimp in omvang (elke keer wat ipv ineens een compleet nieuwe garderobe) daarom was ik van plan om deze week richting de winkelstraat te gaan om mijn slag te slaan. Ik had niet in de gaten dat het black friday en/of week was toen ik, nog thuis een reclamefolder onder ogen kreeg. 

Er stonden een aantal deals in die precies in mijn straatje pasten. Dure tandpasta, 5 voor €10 wat zou betekenen dat de tandpasta ipv €3,89 voor €2,00 per stuk wordt verkocht. Deze tandpasta is de enige die bij mij helpt vwb gebit cq tandvlees en de andere aanbieding was make up remover 4 voor €5 wat betekent €1,25 ipv €1,90. Allebei dus dingen die ik ook zo zou (moeten, willen) kopen. Als ik deze kan inslaan heb ik genoeg tandpasta voor 3 jaar en genoeg make up remover voor 2 jaar. Ze blijven beide lang goed dus wat dat betreft geen probleem. 

Die heb ik dus vandaag ingeslagen. Tevens weer een aantal kledingstukken, 1 broek, 2 blouses en 2 basic zwarte t-shirts. Elk kledingstuk was gelukkig nog steeds in een kleinere kledingmaat dan 'normaal', ik moet er nog steeds aan wennen dat deze maat mijn nieuwe 'normaal' is. Al met al was ik voor de complete winkeltrip zo'n €90 kwijt. Voorlopig ben ik klaar met het inslaan van nieuwe kleding, nu even niets meer. 

Ik zie het maar als een verjaardagscadeautje voor mezelf aangezien ik heb besloten dit jaar qua verjaardagsfeestje het maar even over te slaan. 

Investeren via crowdfunding

 Al lange tijd zocht ik naar iets waar ik met een goed gevoel in kon investeren, her en der las ik in blogs van sites die crowdfunding verzorgden. Ik wilde echter niet in horeca of iets dergelijks investeren, het moest iets maatschappelijks zijn. Het risico maakte mij dan niet zo heel veel uit, begrijp mij niet verkeerd, het speelt mee maar veel minder. Snelle winst hoeft voor mij ook niet, zolang ik het ingelegde bedrag uiteindelijk maar terug krijg en mocht ik daar nog iets op verdienen dan is dat mooi maar niet heel erg noodzakelijk. 

Via een blog die ik lees kwam ik terecht op de site van geldvoorelkaar en daar keek ik eens rond. Ik zag daar een project staan die mij wel wat leek, een crowdfunding voor het opzetten van een tehuis voor dementerende ouderen. Hier wordt hopelijk eerst naar de mens gekeken en dan pas naar de administratie die dat helaas met zich mee brengt. Elk project waar je investeert heeft een risico daar ben ik me terdege van bewust maar het voelde goed dus ik heb een klein bedrag geinvesteerd. 

De volgende dag alle papieren geregeld, gescand en opgestuurd zodat ik kon meedoen. Hopelijk gaat het project door en kan ik meedoen met mijn eerste zelf uitgekozen investering. Volgens mij komt dat wel goed, ze hebben nog ongeveer 2 weken te gaan en er is al meer dan 90% van het bedrag opgehaald. Dat komt dus wel goed, lijkt me. 

Dit is de eerste keer dat ik zoiets doe dus ik moet nog wennen, uitzoeken, lezen enzovoort. Normaal ben ik nooit zo impulsief maar zoals ik al zei, het voelde goed. Wanneer het mij bevalt kijk ik verder en zal ik alleen daarin investeren die mij een goed gevoel geven, waar ik wat in zie en die hopelijk een redelijke solide basis hebben. Een solide basis is echter niet een voorwaarde, een goede maatschappelijke insteek is mij wel wat risico waard. Ik wilde bovendien niet gelijk met een groot bedrag beginnen omdat dit de eerste keer is en ik nog moet leren hoe alles in zijn werk gaat. 

Ik zit erover te denken om een potje te maken waarin ik eens in zoveel tijd wat geld inleg zodat ik dat geld kan gebruiken voor dit soort investeringen.  Ik denk daar nog eens over na, op dit moment voelde dit goed en zullen we zien hoe het loopt. Aldoende leert men, soms struikel je maar dan sta je weer op en ga je door. 

Isoleren

 Vorige week liep ik aan de achterzijde van het gebouw waar ik woon om eens e.a. v.w.b. de onderhoudswerkzaamheden te bekijken. De buurman van een aantal deuren verder was samen met een monteur  bezig met zijn cv ketel. Ik zag dat hij de ketel op dezelfde plek heeft als ik namelijk in de inbouwkast van het het balkon. Hij had de kast helemaal geisoleerd of in ieder geval de deur. 

Dat zette me aan het denken dat was altijd nog een taak die ik zelf ook wilde doen dus de week die erop volgde kocht ik isolatie materiaal en lijm. Een pakket piepschuim platen werd door mij keurig op maat gesneden en in en op de balkonkastdeur bevestigd. Het meeste 'zagen' deed ik in de schuur maar ik kreeg het voor elkaar om toch overal die bolletjes te dumpen. 

De deur werd, al zeg ik het zelf vakkundig geisoleerd en toen ik eenmaal klaar was besloot ik ook de binnenzijde van de kast te doen. Dat was iets meer puzzelen, de cv ketel zit er immers voor. Ik had maar 4 cm speling en de platen zijn 2 cm dik. Desondanks ben ik heel tevreden want op deze manier is de ketel zelf ook wat beter beschermd tegen de kou. 

Na afloop vond ik zelfs de piepschuimbolletjes in de woonkamer maar ach, even stofzuigen en het kan er weer mee door. 

 

We gaan weer dicht!

 Daar gaan we weer, we moeten dicht. Gelukkig dit keer voor 2 weken (als alles goed gaat). Het was de afgelopen dagen weer retedruk in de bibliotheek en onze klanten moesten soms lang wachten voordat er weer een mandje (en dus ruimte) beschikbaar was. Iedereen wilde vast een voorraadje boeken in huis. Gelukkig ging het gros van onze bezoekers daar makkelijk mee om. Uitzonderingen daargelaten en wederom werd mijn theorie bevestigd, sommige witte oudere mannen zijn grote zeiksnorren. 

Ik wil mijn krantje, ik wil naar het toilet, ik wil mijn koffie en ik wil het wel graag meteen en ik wil het allemaal gratis. Niets en niemand kan mij tegenhouden, de rij die er staat loop ik gewoon voorbij, de medewerker (en de wachtenden)  die mij daarop aanspreken worden afgesnauwd en ik krijg mijn zin (echt niet!) ook al wordt ik erop gewezen dat sommige dingen nu niet mogelijk zijn. 1,5 meter afstand ben je mal. Wanneer ik mijn zin niet krijg snauw ik alles en iedereen af. Als de ingang niet lukt dan ga ik gewoon via de uitgang naar binnen en oh, wee als je mij daar ook nog eens op aanspreekt. Zucht......

Wat was ik blij dat ik s'avonds mijn beentjes op de poef kon leggen. Marathons worden momenteel door ons afgelegd, mandjes schoonmaken en van de uitgang naar de ingang brengen is een afstand die je aan het eind van de dag niet meer wilt lopen. Het is maar zo'n 200 meter maar loop dit maar eens de hele ochtend of middag heen en weer. 10.000 stappen, we lachen erom. Peanuts!

Ik draag op mijn werk een kap en handschoenen. Ik ben asmatisch dus die kap is een uitkomst. Aan het eind van de dag krijg je alleen wel hoofdpijn van de elastische band die zo'n kap nu eenmaal heeft. De handschoenen zijn handig omdat het spul waarmee we de mandjes schoonmaken nogal agressief spul is. Bovendien is het ook extra bescherming in contact met klanten. 

Vandaag is de laatste dag en ik prijs mijzelf gelukkig dat ik vandaag vrij ben. Het zal ongetwijfeld ook vandaag weer heel druk zijn. Ik benijd mijn collega's die vandaag moeten werken dus niet. Hopelijk blijft het dit keer bij 2 weken alhoewel ik er een hard hoofd in heb. De horeca werd ook even tussen neus en lippen met een verlenging van de sluiting geconfronteerd. 

Donderdag hoor ik wel hoe of wat v.w.b. het werk, werk ik weer de helft van mijn uren of moeten we gewoon de uren vol maken. 

 

Jaarafrekening gas/stroom

 Het was weer zover, mijn jaarrekening gas, stroom zat er er weer aan te komen en deze week was het zover. Vorig jaar heb ik de maandelijkse termijn iets naar beneden laten zetten en ik was benieuwd of ik nog iets terug zou krijgen. 

Tot mijn stomme verbazing krijg ik maar liefst €204 terug en ze hadden de maandelijkse termijn op €64 gezet. Wat! Ze hebben een fout gemaakt dacht ik nog, ik krijg nooit zoveel terug dit jaar, hoe kan dat? 

Maar ik krijg het echt, ik was het echter niet eens met de verlaging van het termijnbedrag maar het oude bedrag van €83 per maand hoeft natuurlijk ook niet dus ik sloot een compromis met mezelf, het wordt € 75 per maand. Hierdoor heb ik een beetje speling als het goed koud wordt dit jaar (wie weet) en heb ik toch nog een lager bedrag dan vorig jaar. 

Het bedrag dat ik terug krijg gaat naar de verbouwing van de keuken en de extra hypotheek aflossing. Alle beetjes helpen en zo langzamerhand ga ik maar eens mijn wensen opschrijven  voor wat betreft mijn droomkeuken. 

Er kan bovendien weer €5 bij het spaarbedrag. Wanneer ik iets extra's 'krijg' bijvoorbeeld een loonsverhoging of in dit geval een maandelijkse termijn die lager wordt en ik dus in principe meer zou moeten overhouden deel ik het meestal door de helft, stukje extra sparen en iets extra's voor mezelf. (Indexering noem ik dat😁) 

Shoppen = bleghh!

 Shoppen....Ik heb er een gloeiende hekel aan maar deze keer kon ik er niet aan ontkomen. Ik heb zoals al eerder gezegd een traject ingezet om een aantal kilo's kwijt te raken. Dat lukt met ups & downs. Kilo's eraf en kilo's erop maar heel gestaagd gaat de curve naar beneden. Sinds ik begon in 2019 ben ik 7 kilo kwijt en weeg ik het minst sinds jaren. Ik heb een keer minder gewogen maar dat was met een hoop gestress en een enorme zelf opgelegde druk dus dat was voor mij niet vol te houden. Raar maar waar, nu wel. Het maakt mij niet uit of ik een keer uit de bocht knal als de curve uiteindelijk maar naar beneden gaat, slow and steady wins the race.

Het gevolg is echter dat veel van mijn broeken op half acht hangen, een slobberlook is helaas nog steeds niet in de mode geloof ik. Ik had eerder 1 broek gekocht die al wat strakker zat maar het overgrote deel wat nu nog in mijn kledingkast hangt is me te groot geworden. Er was iets wat me tegenhield, een soort mentale barriere, ik een kleinere maat, echt niet. Nou het is niet 1 maat geworden, het zijn 2 maten kleiner geworden, ik pas in een maat 40 spijkerbroeken. Ik had al eerder dit jaar een maat 40 gekocht maar ik dacht dat is een vergissing, ligt aan de broek. De ene 40 is de andere niet. Maar ook nu weer, 2 broeken maat 40, stronteigenwijs als ik ben nam ik ook een maatje 42 mee de paskamer in. Die was te groot en daardoor zat ie...ik weet het niet anders te omschrijven rimpelig. 

Aangezien ik geen zin had om verder de overigens heel rustige stad door te lopen, kocht ik gelijk 2 broeken en 1 shirt bij dezelfde winkel, zo klaar en nu wegwezen. Het koste me €60 euro maar dat was het helemaal waard. Het geeft me moed om vooral op deze ingeslagen weg door te gaan, mijn eigen manier van afvallen is toch het beste gebleken, het past bij mij. Soms gaat het goed, soms gaat het mis maar de keren dat het mis gaat weet ik beter op te vangen en sneller de signalen te herkennen zodat ik niet te lang in het zoete eetgedrag blijf hangen maar mezelf weer weet op te peppen en door te gaan. 

Binnenkort maar eens echt de kledingkast opruimen zodat de grotere maten heel langzaamaan eruit verdwijnen en toch....ergens in mijn achterhoofd is er nog steeds dat stemmetje....jij een kleinere maat, laat me niet lachen. Aan het kwijtraken van dat stemmetje moet ik nog werken maar ik zei het al eerder, slow and steady wins the race.  

Maatregelen

 Sinds woensdag is er het dringende advies om mondkapjes te dragen. Omdat ik werk in een openbaar gebouw betekent dit dat ik de gehele dag dat kapje om moet. Dit om het goede voorbeeld te geven naar ons publiek. 

Lekker is anders maar goed, ik doe mij best. De grens stopt voor mij wanneer ik dit achter een balie wordt gevraagd te doen met een spatscherm van meer dan 2.50 hoog en breed. Ik moet ergens fatsoenlijk kunnen ademhalen dus daar doe ik het dan niet. Het spijt me als cara patient ga ik me op een gegeven moment lopen ergeren aan het geluid van mijn eigen ademhaling en dan gaat het dus mis. De rest van mijn collega's had hetzelfde idee dus halverwege de dag werd er medegedeeld dat dit dan weer niet hoefde en eigen keuze was. 

Sinds woensdag krijg ik het idee dat iedereen met een heel kort lontje rondloop. Je krijgt een snauw en een grauw of nog erger je wordt uitgescholden. Ik dacht eerst, het ligt aan mijn mij, wat doe ik verkeerd, vraag ik nou niet heel netjes wilt u zich aub registeren als u in onze leeszaal gaat zitten en een krantje gaat lezen. (dezelfde regels gelden in een restaurant) Daar waar men gaat zitten moet geregistreerd worden met een maximum van 30 personen per verdieping. De meneer in kwestie antwoordde geergerd dat hij dat gisteren ook al had gedaan. Ik was het zat, het was een bekende zeiksnor en nu was de maat vol.

"Oh, nee dan is het goed, want het virus was alleen gisteren actief en vandaag niet. U registreert of u vertrekt meneer" Niet netjes, ik weet het maar soms.....

Mopperend registreerde hij zich en kreeg een blauwe bal mee zodat we weten hoeveel zittende oftewel verblijvende mensen bij ons op elke verdieping aanwezig zijn. 30 blauwe ballen voor de begane grond, 30 eendjes voor de 1e verdieping en 30 eenhoorntjes voor de kelder. De eendjes en de eenhoorntjes zijn schattig. (en verdwijnen ook het meest) Wanneer je alleen langs komt om wat te lenen, in te leveren en of wat te halen volstaat een mandje. 

Dezelfde dag liep een oudere man op de 1e verdieping die helemaal niets bij zich had. Op mijn vraag waarom niet haalde hij al zuchtend het eendje te voorschijn dat oplicht als je hem indrukt. Ik schoot in de lach. ' ik heb een eendje hoor!' 

Ik dacht dus dat ik het al te bont had gemaakt door de krantenmeneer streng toe te spreken maar een collega had het helemaal gehad met een klant en noemde hem daadwerkelijk een eikel. Die klant was dan ook superonbeschoft. Hij wilde niets van haar aannemen, hijgde een andere klant zowat in de nek en liep door alsof de regels niet op hem van toepassing waren. Ze zag even rood. Boom! Het was een optelsom en nu was het klaar.

Het is weer even wennen voor ons maar dat komt vanzelf wel weer. Nu is het chaotisch en rommelig maar als we open kunnen blijven heb ik het er graag voor over. Nu alleen nog een olifantenhuid kweken dan komt de rest ook wel goed

Shutters opmeten & aanbetaling

 Vandaag was het dan zover, de man van de shutters zou komen. Netjes 5 minuten van tevoren belt hij netjes op en meld dat hij eraan komt. Ik hou daarvan, accuraat, netjes en goede communicatie. 

Eenmaal binnen werd e.a. opgemeten en diverse dingen besproken. Ik had de kleur al uitgekozen maar twijfelde nog een beetje, hij hielp me direct uit de brand. Als ik die ene kleur zou kiezen zou ik spijt krijgen want bij zo'n groot raam zou dat een enorm geel vlak worden. De stalen zijn een stuk kleiner en dan is de kleur niet zo overheersend maar bij zo'n groot vlak. Niet doen dus tenzij ik heel zeker van  mijn zaak was, dat was ik niet dus ik was blij met zijn uitleg. De keuze was daarna snel gemaakt en ik koos voor Silk White. (dat was ook de kleur waar ik het meeste naar neigde)

De volgende keuze die ik zou moeten maken was, hoeveel panelen, 8 of 6. Als ik 6 grotere zou nemen kwam er meer licht in, 8 panelen kon ook maar dat is minder licht omdat er nou eenmaal meer hout zou moeten worden gebruikt. 6 Panelen werd het dus. 

Daarna moest ik beslissen op welke hoogte de panelen onderbroken werden. Ik besloot om precies op de helft van het raam de panelen te laten breken. 

Als laatste en de makkelijkste keuze die ik moest maken was hoe zet ik ze open, een onzichtbare handel, dan zou ik aan de panelen zelf moeten 'trekken' of een hendel die aan de voorzijde zit. Ik heb de laatste gekozen en de reden daarvoor was dat ik dat nu eenmaal mooier vindt. 

Daarna werd het zakelijk, ik moest een aanbetaling doen van €1200. Aangezien alles op maat gemaakt moet worden is de aanbetaling fors maar geen probleem, tot nu toe heeft het bedrijf waar ik deze shutters heb besteld me uitstekend behandeld. Alles is tot nu toe precies zo gegaan zoals we dat hadden besproken en afgesproken.

De aanbetaling is fors en dan weet je het wel, de shutters zijn dus niet goedkoop, de totaalprijs komt uit op bijna €1700 maar aangezien ik heb gespaard voor deze dingen had ik het op de bank. Het was dus geen probleem. Sterker nog, ik heb aan het eind van de rit nog wat over. Als de shutters mij bevallen, laat ik ze ook aan de voorzijde plaatsen maar eerst wacht ik dit af. Ze worden woensdag 23 december geplaatst. Spannend!

VVE in het nauw!

 Al geruime tijd ben ik als bestuurslid bezig met de planning vwb groot onderhoud achterzijde. Sinds 2019 is er al sprake van dat er groot onderhoud aan de achterzijde moet gebeuren. 

Wij als VVE hebben 5 jaar geleden een bedrijf ingehuurd die onze belangen behartigd. Nou, ze maken er een puinzooi van. Offertes die we pas binnen krijgen 2 dagen voor de VVE vergadering en of we als bestuur dan maar even snel willen beslissen, uiteraard niet gedaan. We hebben onze tijd genomen, bovendien kregen we maar 2 offertes ipv 3. Tijdens de VVE vergadering van begin 2020 hebben we heel duidelijk gemaakt dat er beter, vaker en duidelijker moet worden gecommuniceerd moet worden. Het was niet het eerste akkefietje maar de offertes of liever gezegd het gebrek daar aan (en de reden ervoor) deed de emmer overlopen.

Maar helaas ondanks alle beloftes is het tegendeel waar. Begin juli zijn alle formulieren ingeleverd met daarop vermeld de wensen (ramen, nieuwe sloten en isolatiepanelen als extra optie) van elke bewoner en daarna bleef het angstvallig stil. De voorzitter blijkt een aantal malen contact te hebben gezocht met het vastgoedbedrijf dat we hebben ingehuurd om ons e.a. uit handen te nemen maar die gaven geen eenduidig antwoord op zijn vragen. Hij belde mij min of meer wanhopig want kan ik nog meer doen, het lijkt wel of ik niet doordring. Ontwijkende antwoorden, de schuld bij anderen leggen enz.

Ik wist er uiteraard wel iets van af maar dat hij het even niet meer zag zitten had ik niet in de gaten. De voorzitter is het aanspreekpunt zodat we niet door elkaar heen gaan communiceren. Ik heb hem gezegd, ik wil het best proberen maar ik ben niet meer begripvol omdat ik het gevoel heb dat we worden gepiepeld. Hij dacht er even over na en kwam met het volgende plan.

Hij stelde voor dat hij nog 1 keer contact zou gaan zoeken en wanneer dit niet naar zijn tevredenheid gebeurde ik kon worden losgelaten. Je kunt bij mij heel ver gaan maar wanneer de koek op is ben ik een buldog, ik laat niet meer los. De  voorzitter is wat liever en ik ben wat.....directer. (laten we het daar maar ophouden)

De dag dat de voorzitter s'ochtends had gebeld werden zowel hij als ik s'middags overspoeld met mails van onze contactpersoon binnen dat bedrijf. Nu kon het ineens blijkbaar wel. Er stond echter 1 zin in die mij woedend maakte en dat was de volgende 'het feit dat we nu in het najaar van 2020 zitten maakt het er allemaal niet beter op vwb het groot onderhoud'  

Maar dat oponthoud kwam doordat er planningsproblemen waren bij HUN dochteronderneming die het groot onderhoud zou uitvoeren. We hebben destijds willens en wetens ervoor gekozen dat hun dochteronderneming het onderhoud zou gaan doen, het was de de snelste en goedkoopste optie. Wij dachten dat er hierdoor kon worden doorgepakt en het onderhoud goed, snel en efficient zou worden gedaan. Immers korte lijntjes. (wat een teleurstelling blijkt dat te zijn, nu weten we wel beter)

Al die tijd was er niet of nauwelijks met ons gecommuniceerd. Wij hadden geen idee wat er zich afspeelde ondanks herhaaldelijke pogingen van de voorzitter. Dit is echter, zoals ik al eerder meldde niet het enige wat er is voorgevallen. Ik ben er klaar mee, de voorzitter ook. Ik stelde een mail op met een aantal vragen en eisen en een van die eisen is dat we vanaf nu elke week een update krijgen. De contactpersoon was echter met vakantie (dat wisten we) dus ik heb de mail naar zijn vervanger gestuurd maar geen reactie in de week die volgde.  

We kregen echter wel een planning van lik-me-vestje opgestuurd vwb het groot onderhoud achterzijde. Ik had daar nogal wat vragen over, waarom ga je in hemelsnaam eerst verven en dan pas sloten vervangen, ramen vervangen en isolatiepanelen plaatsen. De projectleider heeft tot op heden geen antwoord gegeven op mijn vraag waar in de planning de nieuwe sloten en isolatiepanelen zouden worden geplaatst. Die stonden er namelijk helemaal niet in. Toen was voor mij de maat vol.

De mail die ik een week ervoor had gestuurd heb ik nu doorgestuurd naar werkelijk alle mailadressen binnen het vastgoedbedrijf die ik in mijn bezit had met een aantal duidelijke gepaste opmerkingen erbij. Dezelfde dag hing het bedrijf aan de telefoon want zo kon er inderdaad niet met een VVE worden omgegaan en wilden ze met ons in gesprek. Ik heb het naar voicemail laten gaan omdat ik op die manier rustig en weloverwogen een plan van aanpak kon formuleren. 

In overleg met de voorzitter hebben we besloten om het gesprek aan te gaan op een tijdstip die wij uitkiezen namelijk woensdagochtend 23 september. We geven geen akkoord op de planning vwb onderhoud achterzijde zolang niet duidelijk is hoe, wat en wanneer. Ik ga maandag bellen om dit alles te regelen en dan is afwachten wat er uit dat gesprek komt. 

Eigenlijk hebben de voorzitter en ik onze conclusies al getrokken. Onderhoud achterzijde laten doorgaan en daarna opzoek naar een ander bedrijf die onze belangen beter behartigd dat de huidige. Wat een puinzooi! 

Wat ik me nu wel afvraag, wat hadden wij anders kunnen doen. Waar zijn wij de fout ingegaan, hadden we er nog meer bovenop moeten zitten. Aldoende leert men maar dit is wel erg zuur.

Soms heb je het gewoon ff niet

 De afgelopen week zijn er de heke tijd van die kleine dingen die mis gaan, dat er af en toe wat fout gaat dat accepteer ik maar nu al een hele week. Hier volgt een klein aantal;

De dop van de melkpak scheurt halverwege af. Ik hou alleen nog maar  het lipje vast maar schenken is nu onmogelijk maar met wat grof snijwerk lukt het alsnog om het gat groot genoeg te maken om fatsoenlijk melk te kunnen inschenken.

De opschuimer besluit ineens dat de hoeveelheid die ik er normaal ingooi teveel is en tuft er vanalles uit, gevolg een grote smeerboel. ( of heb ik er toch teveel ingegooid) 

Tijdens het afwassen zie ik niet dat er een glas vol met water op het aanrecht staat en wanneer ik deze te ruw oppak klotst het water over de rand zo op de vloer. Vloer dweilen.

Het koken van eieren gaat ook de mist in, op onverklaarbare wijze ontploft er een en heb ik ineens een raar gepocheerd ei erin liggen. De rest van de eieren zijn nu bedekt met witte sh*t. Het rare is dat het ook nog eens vast plakt aan de andere eieren. 

Tijdens het snijen van kipfilet besluit ik blijkbaar dat het op de grond beter staat. Ik sta er een beetje verdwaasd naar te kijken. Knudde! Nou ja, goed spoelen en hups, kan wel. (ahum)

Ik herhaal bovenstaand de gehele week met diverse etenswaren. Zucht!

Planten water geven betekent deze week, erover, ernaast en hoe krijg ik het voor elkaar eronder met andere woorden overal behalve waar het moet.

Op zoek in de vriezer naar etenswaren die ik de week ervoor heb opgegeten. 

De was van de lijn halen en meer dan de helft op de vloer van het balkon gooien in een ......plas water dat nog niet helemaal was verdwenen na een regenbui.

Een cracker smeren die vervolgens op de grond beland...op zijn kop. 

Op het werk koffie willen maken en realiseren dat het pak melk wat ik had willen meenemen nu thuis op het aanrecht staat en dat deze aan het eind van de dag niet meer goed is na een hele dag buiten de koelkast gebivakeerd te hebben. (Poedermelk uit de automaat is zo goor vandaar dat pak melk)

En vandaag is weer die tijd van de maand aangebroken. Ohhhh dat verklaart een hoop. Welkom in de wereld van PMS. (en dat is nog maar een klein onderdeeltje ervan)

Waarde appartement

 Zo heel af en toe kijk ik eens op de woningsite, f.un.da. Gewoon omdat ik wil weten wat mijn huis nu waard kan zijn op papier. De afgelopen 2 jaar verbaas ik mij over de stijgingen in en rondom de buurt. Nu weet ik ook wel dat ik veel geluk heb gehad om in deze dure villawijk een appartement te kunnen kopen maar ik heb er dan ook hard voor gespaard. 

Wanneer ik zeg dat ik in die en die straat woon is negen van de tien de eerste reactie, wauw woon jij daar, doe maar duur. Ik haast me dan altijd om erbij te zeggen, het zijn die kleine appartementjes aan de rand van de wijk. Alsof ik me schaam, dat doe ik niet maar men denkt dan al gauw dat ik bulk van het geld en dat is dus niet het geval. 

Deze week stond er weer een appartement te koop die je eigenlijk met die van mij 1 op 1 kunt vergelijken, alhoewel ik zelf vindt dat de mijne er mooier uit ziet. (is dat niet altijd het geval) Men vroeg als vraagprijs €182.000.....ik werd er stil van, wat krijgen we nou dan, echt! Dat zou betekenen dat ik momenteel een overwaarde heb van €100.000...wtf was mijn tweede gedachte. Op dat moment was ik heel blij met de extra aflossingen die ik elk jaar doe want ook die hebben zeer zeker geholpen bij de enorme overwaarde. Toen ik december 2014 hier introk durfde ik hier niet van te dromen, wat een enorme winst. In 5 jaar tijd heb ik toch veel bereikt qua vermogen. 

Maar ja, ik verkoop de boel niet dus dan blijf ik maar 'op papier' rijk. Ach, ik voel me zo ook heel rijk. Ik woon vlak bij de stad, er is een supermarkt op loopafstand, evenals een groot wandelgebied. Er staan heel veel bomen rondom het appartementencomplex dus voldoende groen in de buurt. Ik ben voor zover ik het weet gezond dus voorlopig verkoop ik het niet. Ik voel me heel rijk. 

Beleggingsupdate

Voor het jaar 2020 beloofde ik mezelf iets meer aandacht te geven aan mijn persoonlijke beleggingsportefeuille. Dit heb ik hier al vaker gemeld. Het grootste gedeelte doet mijn huisbank en daar hoef ik niet veel voor te doen (behalve af en toe eens e.a. te bekijken) maar ik heb een klein eigen portefeuille bij de B.i.n.c.k bank. Ik deed en doe maar wat, het is geld wat ik destijds in de crisis heb gestort en heel af en toe koop en verkoop ik eens wat maar voor 2020 wilde ik wat actiever worden. Extra geld storten doe ik zelden op deze rekening. 

Nou, ik ben inderdaad actiever. Ik heb e.a. ingekocht tijdens de crash van maart dit jaar en ook nu weer en dit keer zonder eigenlijk iets te storten. De aandelen van Kas.bank waren eindelijk vrij gekomen en verkocht, toen deze zich terugtrok (of werd overgenomen) van de beurs was ik uiteraard weer eens te laat met reageren. Ik heb het al vaker gezegd wat dit betreft ben ik een beetje lui. In ieder geval moest ik lang wachten totdat de aandelen van Kas.bank vrij werden gegeven en verkocht zouden worden. Daar zijn allemaal regels voor die ik niet kan en wil begrijpen maar dit was mijn eigen fout, ik had destijds beter moeten opletten. 

Vanochtend keek ik op mijn beleggingsrekening en was verbaasd over de hoeveel euro's in mijn kas. Aha, dit komt door de verkoop van de Kas.bankaandelen. Mooi, wat ga ik daar mee doen. Mmmm, wat te doen, wat te doen! Al maanden wik en weeg ik de aankoop van Royal Dutch Shell, die zijn nu immers redelijk binnen mijn bereik, ze geven dividend (weliswaar niet zoveel als voorheen maar ja, toen had ik ze ook niet dus alles is meegenomen) 

Ik heb dus nu 18 aandelen van Royal.Dutch.Shell gekocht. Veel is het niet maar goed, het is een begin, wie weet wat de toekomst brengt. Wat ik ook heb gedaan is extra aandelen gekocht van een Amerikaans bedrijf dat elke maand dividend uitkeert dus elke keer als er voldoende dollars op de rekening staan om weer wat aandelen daarvan te kopen dan doe ik dat. Aan het begin van het jaar begon ik met bijna 3 dollar dividend per maand wat werd uitgekeerd, inmiddels heb ik dusdanig veel aandelen van dat bedrijf dat het maandelijkse dividendbedrag is gestegen naar $9 per maand. Ook hier weer alle kleine beetjes helpen. 

Mijn huisbank beheert het grootste gedeelte qua beleggingen en ook die werd vandaag even bekeken. Hier gaat elke maand automatisch €75 naar toe. Zij beheren het weliswaar maar dat betekent niet dat ik het niet in de gaten hou. Inmiddels is de schade van de maart Corona crash zo goed als ingehaald. Ik stond op -12% maar nu is het nog maar -1,2% (oftewel €70 euro in de min) Dat zal als er geen rare dingen gebeuren dit jaar vermoedelijk wel weer in de plus eindigen. 

Laten testen

 Afgelopen dinsdag stond ik op om naar het werk te gaan en nog voordat ik goed en wel op de fiets zat niesde ik zo'n 13 keer. Ach, gatver dacht ik, hooikoorts September komt er zeker weer aan. Ik heb altijd last van hooikoorts wanneer September om de hoek komt kijken. Verder dacht ik er echter niet bij na en ik ben gewoon gaan werken.

Woensdagochtend stond ik echter op met dikke ogen, een zere keel en een snotterende neus. Oke, dit is niet meer leuk. Ik kan zo niet naar buiten, wie weet heb ik....en ik wil niemand aansteken vooral niet omdat ik in een publieke functie werk. (en laten we mijn ouders niet vergeten) Dus voorzichtigheid geboden. Ik belde de corona hotline voor het maken van een afspraak, 15 minuten in de wacht gestaan maar uiteindelijk toch een afspraak kunnen maken voor de volgende dag. De bevestiging van de afspraak kwam direct in de mail. Ik moet zeggen de snelheid waarmee e.a. werd geregeld verbaasde me. 

Direct daarna de tandarts gebeld dat ik niet op de afspraak kon komen en uitgelegd waarom. Eerst de test afwachten en daarna opnieuw een afspraak maken, gelukkig was het alleen een controle afspraak dus geen dringende zaken. Daarna mijn leidinggevende op de hoogte gebracht, die meldde direct, thuisblijven totdat je de uitslag van de test hebt gehad. 

De afspraak stond voor donderdag 11.44 (vreemde tijdstip, zo op de minuut). Ik reed met mijn auto naar de afspraak en er stond een behoorlijke lange rij. Zo'n 15 auto's voor mij en even later ongeveer hetzelfde aantal achter mij. Het ging vrij soepel en binnen een half uur stond ik met auto en al weer buiten. Eerst meld je je aan bij een hokje, daar controleren ze je gegevens en daarna rij je een stukje verder en wacht je op het handsignaal dat je mag doorrijden naar de plek van de daadwerkelijke controle. Raam pas open doen op het moment dat je bij de controlerende medewerker staat en de auto uit zetten. 

Je krijgt een zakdoek om je neus te snuiten en vervolgens wordt er een hele lange wattenstaaf in je neus geduwd. Hoofd naar achteren en heel iets schuin houden. De linkerneus holte bleek verstopt te zijn (tja, ik ben verkouden, anders was ik hier echt niet) dus er moest een 2e test gedaan worden, inmiddels liepen de tranen me over de wangen want een fijn gevoel is het niet. Het lijkt wel alsof ze je hersenen eruit proberen te schrapen. Gelukkig lukte de 2e test wel en als laatste werd er een wattenstaaf in mijn mond geduwd. Uitslag binnen 48 uur na vanavond. 

Nu is het dus afwachten, ik ga voor de zekerheid nergens naar toe. Ik weet echter bijna zeker dat het alleen een verkoudheid betreft maar dat ik dit 100% zeker weet doe ik niet, dus dan neem ik mijn verantwoordelijkheid en laat me testen. Veiligheid voor alles, ik wil het niet op mijn geweten hebben dat ik bijv mijn ouders (of iemand anders) besmet. Ik kan misschien weinig tot geen klachten hebben maar dat wil niet zeggen dat diegene die ik besmet hetzelfde geluk heeft. 

Ik hoop het snel te weten zodat ik gewoon weer naar buiten kan.

Nu al extra aflossing!! Whoaaa!!

 Tot mijn stomme verbazing zag ik dat ik nu al het bedrag had bereikt dat ik elk jaar extra aflos op mijn hypotheek. Ik weet niet goed hoe ik dat in het loop van het jaar voor mekaar heb gekregen maar goed, ik ben er happy mee. Ik vermoed dat de intelligente lockdown die in eerst kwartaal inging er ook mee te maken heeft omdat je toch minder uitgaf en geeft dan normaal. Ik hield gewoon wat meer over omdat ik niet overal een 'bakkie leut' dronk. (en je weet het, het lijkt misschien elke keer een klein bedrag dat kopje koffie her en der maar ondertussen tikt het aan)

Aangezien ik direct wil profiteren van mijn lagere maandlasten heb ik de aanvraag voor een extra aflossing nu al vast ingediend zodat ik per 1 oktober er al profijt van kan hebben. Dat scheelt weer zo'n €17 per maand en dat is mooi meegenomen. Dat kan dan direct bij het spaarbedrag voor de volgende extra aflossing op. Alle kleine beetjes helpen mij om eerder van mijn hypotheek af te komen. Ik heb dan bovendien al een mooie start gemaakt voor de aflossing van volgend jaar. 

Mijn droom is om enkele jaren voor mijn pensioen van de hypotheek af te zijn zodat ik het extra geld wat ik normaal voor de hypotheek zou wegzetten dan in mijn beleggingsfonds kan stoppen zodat ik ruim kan leven na mijn pensioen of misschien zelfs eerder stoppen met werken. Ik hou echter altijd de volgende zin in gedachte. 'Terwijl jij plannen maakt, lacht God' met andere woorden ik kan het allemaal wel zo zeggen/plannen maar het echte leven heeft er nogal een handje van om roet in het eten te gooien. 

Eerst maar eens afwachten hoe soepel deze extra aflossing wordt verwerkt door de hypotheekverstrekker. Dat ging vorig jaar met horten en stoten, vorig jaar was wel heel erg. Er is elk jaar wel wat maar vorig jaar was het een hoop gestuntel van hun kant. Ik moest erboven op blijven zitten anders was het niet goed gegaan. Dit doe ik uiteraard ook dit jaar, alles goed in de gaten houden, controleren en corrigeren daar waar nodig. 

De hypotheekverstrekker heeft een maand nodig om het e.a. te verwerken en hun site gaf automatisch aan, meld de extra aflossing voor 1 september aan dan kan het per 1 oktober ingaan. Nou ik ben benieuwd. Voorlopig ben ik blij dat ik dit nu al kan doen en voor de rest zien we het wel weer. 

Vakantie

 Begin augustus begon mijn vakantie, ik was van plan niet zo heel veel te doen want ik was geestelijk & lichamelijk uitgeput. Toch had ik enkele kleine klusjes op mijn lijst staan. O.a. 2 deuren  schilderen, een nieuwe wc bril monteren en een plank achter mijn bank, gezien op Pin.trest.

Ik begon maandag 3 augustus voortvarend, huppakee aan het werk. Planken halen, echter bij de bouwmarkt waar ik was wilde ze het niet op maat zagen. Het was te klein, dat deden ze niet. Planken van meer dan 2 meter? Alles maar weer teruggelegd en gezegd dat ik dan wel bij de concurrent e.a. ging kopen. Zo gezegd zo gedaan en iets later dan gepland was ik weer thuis. Ik zette alles in elkaar en wonderwel ging dit vrij soepel (voordeel van de op maat gezaagde planken) Diezelfde dag had ik alle planken 2 keer geschilderd en stond het complete 'ding' te drogen in de bijkamer.

De volgende dag stond hij al achter de bank te pronken. Nu op zoek naar 2 lampjes die er bovenop gezet konden worden. Het werd die dag al wat warmer. De hele stad doorgefietst, bij de ene winkel waren de lampjes die ik wilde uitverkocht, bij de andere was er maar een beschikbaar, bij weer een andere te hoog, verkeerde kleur, de voet van de lamp veel te breed voor de plank en ga zo maar door. Uiteindelijk toch nog wat gekocht en het voordeel van deze tour de france door mijn eigen stad was dat ik de lampjes een stuk goedkoper kocht dan ik origineel in gedachte had. 

De dag daarna was de eerste dag met meer dan 30 graden, hijg en puf. Niet zeuren, het is mooi weer, dacht ik nog. Rustig aan gedaan, de plank achter de bank nu helemaal afgemaakt en dag 3 was weer voorbij. Daarna is het hier alleen maar 35 graden geweest en dan kan (wil) je niet zoveel. Ik besloot om aan het eind van de 1e week te lunchen in een klein dorpje in de buurt. Op de fiets ernaartoe, gelukkig onder de bomen. Na de lunch besloot ik in al mijn wijsheid (domheid) om nog wat door te fietsen. Nou dat heb ik geweten, op de hei in de zon. Ik dacht dat het vel van mijn skelet aan het afbranden was. HOT! 

Dat was eens maar nooit weer, wat was ik blij dat ik 2 liter water bij me had en een 3tal kiwi's. Ik was een goede 2 uur onderweg want ik had niet goed opgelet en was veel te ver gefietst. De terugweg duurde me allemaal veel te lang en ik heb bijna elk kwartier uitgerust en wat water gedronken. Gelukkig was een groot gedeelte van de terugweg onder de bomen en niet in de volle zon maar nog was het afzien. Pfffff! 🥵

De rest van de week niet veel meer gedaan. Ik wilde nog gaan zwemmen maar dat bleek onmogelijk vanwege corona moest je een plaatsje 'boeken' en het was al voor de komende 2 weken uitverkocht. Om nu naar een meer of strand te gaan vindt ik niet zo geslaagd. Ik ben alleen en dat zou betekenen dat ik mijn spullen zou moeten achterlaten als ik het water in zou gaan. Bovendien was het overal  zo druk dat ik daar toch niet van zou genieten. Het was zo heet dat je ook niet zo heel veel kon doen dus dat heb ik ook niet gedaan. 

Ik heb nog een week voor de boeg en ik geniet. Lekker niksen, niets moet en alles mag en dat is in mijn geval niet veel. 

De Lijst

Afgelopen zondag verraste mijn moeder me heel erg. Zeker 2 jaar geleden heb ik haar ooit eens gezegd om op te schrijven wie wat krijgt omdat ze nu zelf nog kan beslissen hoe haar sieraden verdeeld worden. Wanneer ze overlijdt kan dat niet meer.

Ik had dat destijds gelezen in geloof ik de Ma.rgriet en/of lib.elle en ik vond dat een heel goed idee. Zo ontstaat er (hopelijk) ook geen onderlinge nijd of ruzie bij de verdeling van meer persoonlijke items. Ze liet me zien waar haar sieraden waren (geheime plek) en wat ze had. Ze vroeg of ik haar gouden horloge paste en we probeerden het uit. Hij paste niet maar ik meldde haar dat setimentele waarde belangrijker zijn dan het wel of niet passen van een horloge.

We bekeken een aantal sieraden en ze vertelde me van wie het was geweest en op welk soort kledingstuk het zou staan. Een mooie blouse, een effen trui. Ze is van plan om mijn idee te gaan uitvoeren en op te schrijven wie wat krijgt. Ik was stomverbaasd maar ook opgelucht. Ik vermoed dat dit een hoop scheelt. We weten allebei bij wie de schoen gaat wringen en nu kan ze zelf de beslissingen maken wie wat krijgt, heel verstandig.

Het was wel heel confronterend om hierover te praten omdat je met de neus op de feiten wordt gedrukt dat er ooit (hopelijk nog lang niet) afscheid van beide gaat komen.

Moe

Het is alsof mijn lichaam weet dat de vakantie er aan zit tekomen. Ik ervaar een diep zittende moeheid zoals nooit tevoren. Er schijnen meer mensen last van te hebben. Iets met corona en de daarbij horende alertheid van je lichaam, het onbewust constant op je hoede zijn voor het 'onbekende virus'. 

Je hebt het niet eens in de gaten maar onbewust schijnt je lichaam toch in de hogere versnelling te staan. Nou, nu heb ik dat wel in de gaten mijn hemel waar komt dit ineens vandaan dacht ik vorige week. Ik slaap diep en lang, gemiddeld zo'n 8 uur per nacht. Aan het eind van een werkdag ben ik zo moe dat ik mezelf naar huis sleep. Ik lijk wel een een zandzak, zet me ergens neer en ik blijf er zo staan.

Zucht, steun en kreun. Allerlei kleine kwaaltjes en pijntjes komen nu aan het licht. Ik voel me oud en sleep me momenteel door de laatste week heen. Nergens meer zin in behalve in lekkere trek en dat wil ik juist vermijden maar dat lukt niet altijd.

Het is nog even volhouden maar dan kan ik instorten en toch wil ik e.a. gaan doen in mijn vakantie. Wat kleine klusjes zoals een plank achter mijn bank maken, het  maken ervan schijnt niet al te moeilijk te zijn en ik wil er dan 2 leuke lampjes opzetten. Nieuwe recepten uitproberen, mezelf trakteren op gezond besteld eten. Wat ik ook wil doen is een nieuw mobieltje halen. Ik heb heb wat geld van mijn ouders gekregen en opgespaard zodat ik er nu een mooi nieuw mobieltje van kan kopen.

Mijn moeder wil graag een Ipad omdat ze het gevoel heeft dit meer en beter te gaan gebruiken dan haar huidige (overigens oude) laptop. Ik ga het voor haar halen (misschien wil ze mee naar de winkel) en mijn neefje zal e.a installeren. Een hoop leuke kleine dingetjes staan er op de rol. Uit eten en ga zo maar door, uiteraard met in achtneming van de 1,5 meter afstand.

Nu eerst deze laatste werkweek voor de vakantie door komen, een paar dagen uitrusten en dan maar eens kijken waar het schip strandt. Ik moet helemaal niets want daarvoor is het vakantie.

Cao

Vorig jaar of was het begin dit jaar, ik ben geen dagen kwijt maar wel een beetje het langere tijdsbesef maar ik dwaal af,  zijn de onderhandelingen vwb een nieuwe cao mislukt. Het mislukte doordat werkgevers de zondagtoeslag wilde verlagen en er was iets met het indelen van het werkrooster.  Er zat echter een behoorlijke loonsverhoging bij namelijk 5% in 2 jaar en als je al jaren lang alleen indexering hebt gehad dan is dat ongekend.

Maar goed ....afgeketst, ik was er niet blij mee maar andere leden zullen hun redenen hebben gehad.. Nu heeft de bond de keiharde waarheid op tafel gelegd,
Dit is wat we nu hebben, perfect is het niet maar aangezien de corona roet in het eten heeft gegooid en we de bezuinigingen in de cultuursector vrezen lijkt het ons verstandig om toch dit bod te accepteren. Het kan maar zo zijn dat we uiteindelijk helemaal niets meer krijgen. Ik was het daar mee eens en stemde weer voor.

Blijkbaar was ik niet de enige die er zo over dacht want het 'oude' aanbod is nu ineens wel geaccepteerd. Het loopt van 1 juli 2020 tot en met 1 juli 2021. De loonsverhoging gaat met terugwerkende kracht in vanaf 1 januari 2020, eerst 3% en in januari 2021 nog een keer 2%. Dat is voor de sector waarin ik werk fors te noemen en ik ben er blij mee.

Het is even afwachten wat het nu daadwerkelijk oplevert maar zoals altijd zal ik zeker de helft (of meer) bij het vaste spaarbedrag opzetten. Een beetje voor mezelf en een beetje voor de spaarrrekening. Hoe de verdeling gaat worden moet ik nog bekijken maar er gaat iets extra's naar de extra aflossing hypotheek en naar de spaarrekening vwb verbouwing keuken ed.

Klussen

Komende zomer wordt de achterzijde van het gebouw gedaan, alles wordt geschilderd en als bewoner mag je zelf beslissen wat je als eventuele extra werkzaamheden wil laten doen.

Ik heb gekozen voor een nieuw slot op mijn achterdeur, het enige raampje wat nog geen dubbele beglazing heeft te vervangen en een isolerend paneel.

Net de offerte ontvangen via de mail en ik moet €765 bijbetalen. Als VVE moeten we op de centjes letten en daarom hebben we voor deze optie gekozen zodat de bewoners zelf kunnen beslissen wat geef ik wel uit en wat niet.

Er zit al enige tijd dubbele beglazing bij mij aan de achterzijde maar het geheel moest echt geschilderd worden. Dat gebeurt nu op kosten van de VVE. Het wordt donkerblauw, we gaan van groen naar donkerbkauw. Dat is ons allen uitstekend bevallen met de voorzijde want die ziet er zeer mooi uit.

Er moest echt een nieuw slot op de achterdeur want die heeft zoveel speling en is bovendien erg oud maw hoog tijd om die te vervangen. Het is dus maar goed dat ik niet op vakantie ga (ook geen behoefte aan in deze vreemde tijd) daardoor kan ik daar mijn geld aan spenderen. Weer een kleine verbetering aan het complex en aan mijn huisje.

Als we dit hebben gedaan zijn een aantal grootte en dure klussen gedaan. De voorzijde is 2 jaar geleden aangepakt (kosten €35.000) evenals het vervangen van de liggende riolering in de gezamelijke ruimte. (kosten zo'n €20.000) We hebben in 2019 gespaard en weer het potje gevuld en nu is de achterzijde aan de beurt. (kosten zo'n €25.000)

De enige grote en zeer dure klus die ons dan nog te wachten staat zijn de standleidingen. Die pakken we aan op het moment dat het moet en ondertussen sparen we en komen de wat kleinere klussen aan de beurt. Het gebouw is uit 1955 dus de standleidingen zitten er in de komende jaren aan te komen. Hoe of wat we gaan doen mbt de standleidingen weten we nog niet, laten we de binnenzijde coaten of vervangen we alles, geen idee.  Nu eerst maar eens de achterzijde en dan weer de hand op de VVE knip zodat het spaarpotje weer redelijk gevuld is.

Duurzaam beleggen

Ik beleg blijkbaar duurzaam. Eerder dit jaar ben ik (min of meer gedwongen) overgestapt van het ene naar het andere product bij mijn bank. Het product wat ik eerst had werd opgeheven. (waarschijnlijk niet winstgevend genoeg voor hun) Ze gaven me de keuze, blijven of iets anders kiezen met andere woorden dan verkopen we de boel en mag je zelf gaan kijken waar je het bij onderbrengt. Omdat ik nogal lui ben met betrekking tot mijn beleggingen ben ik gebleven. Ook omdat ze me €50 euro aanboden zodat ik bleef dus waarom ook niet. 

Vanochtend opende ik mijn rekening om de stand van zaken eens te bekijken, dat was een van mijn voornemens, wat actiever meekijken met de nieuwe beleggingen zodat ik een klein beetje de vinger aan de pols kan houden. In het groot stond boven mijn beleggingsrekening, met deze portefeuille belegd u nu duurzaam. Aha, dat is mooi meegenomen. Eens kijken wat dat inhoudt bedacht ik me toen, ze kunnen wel zoveel zeggen. De link aangeklikt en eens even meegekeken, de bank houdt zich aan een aantal regels en keurmerken zodat dit gewaarborgd wordt. Er stond een link naar een artikel waarin werd gezegd dat mijn bank goed op weg is naar een goed duurzaam beleggingsprofiel. Top! (controleren kan ik nooit helemaal dus dan moet ik ze maar op hun woord geloven)

Nu naar mijn rekening en rendement. Eerder dit jaar stond mijn portefeuille op -12% en heel langzaam krabbelde het op uit het dal, nu is het 'nog maar' -4% Al met al gaat het langzaam weer de goede kant op. De rekening laat veel activiteiten zien en tot mijn verbazing stond er ook een €25 dividend uitbetaling op...wat? Dat is toch mooi meegenomen. Toch wil ik nog eens informeren wat al die activiteiten betekenen, ik ben een belegger voor de lange termijn dus wat betekenen al die verkopen en aankopen is dat nu korte termijn beleid of zijn ze nog steeds bezig mijn portefeuille op te bouwen. 

Tot nu toe ben ik tevreden met mijn interne overstap eerder dit jaar. Ze informeren me goed, staan klaar als ik vragen heb en nu maken ze ook nog de switch naar duurzaam beleggen. Alle kleine beetjes helpen om deze wereld net even wat beter te maken. Wat ik ook goed in de gaten ga houden is de kostenpost van al deze aanpassingen, loopt dit nou de spuigaten uit en gaat mijn winst compleet daar aan op dan wordt het tijd om eens rond te kijken. Voorlopig is het echter goed zo. 

Mea Culpa

Ik vroeg me al tijden af waarom krijg ik toch geen reacties....nou mmmm compleet mijn eigen fout. Ik heb enige tijd geleden e.a. aangepast en ik was vergeten dat ik ze eerst moest goedkeuren voordat ze hier op de blog verschijnen. 

Ohh wat erg, mijn excuses. Ik schaam me rot.

Ik kreeg elke keer wel reacties maar dat waren van de financiele spamzeikers dus ik dacht als ik dat nou eerst modereer dan gooi ik die gelijk weg bij binnenkomst. Vervolgens ben ik helemaal vergeten dat ik dat gedaan had en ohhh...errug hoor!

De reacties worden zeer gewaardeerd, behalve als je me een financieel kulverhaal mailt dan vindt ik het wat minder. 

Nu de blog wat updates heeft gehad en ik de beta versie (of inmiddels is het de nieuwe versie van blogspot) uitprobeer is het veel makkelijker de spamvuilnis weg te gooien. 

Aan al diegene die hebben gereageerd op wat voor een blog dan ook biedt ik mijn welgemeende excuses aan. Mea Culpa

Ik kan wel zeggen gebeurt nooit meer maar uitsluiten kan ik het niet maar ik ga mijn uiterste best doen om dit niet nog eens te laten gebeuren.

Domino effect

Aan het begin van het corona tijdperk heb ik zoals al eerder gemeld de gezamelijke voortuin aangepakt. Het resulteerde in een nieuwe hobby of deze van langere duur blijft zullen we merken. Ik vindt het in ieder geval nu leuk om in de tuin te vroeten zolang het maar niet teveel werk wordt.

Andere bewoners mogen uiteraard ook planten in de tuin zetten maar ik heb als regel, dan zorg je er ook zelf voor. Ik ga geen kostbaar water en tijd verspillen om andere plantjes levend te houden. De buurman heeft er nu 3 planten ingepleurd en kijkt er verder niet naar om, geen idee wat het zijn maar of ze deze warme dagen overleven betwijfel ik.

De buurvrouw aan uiteinde van het blok heeft ook aan 'haar' gedeelte van de de tuin gewerkt en huurde zelfs haar neef in om een nieuwe haag erin te zetten, 'familie' korting meldde ze, dus dat kon wel vond ze. Dat was de eerste domino steen. Ik had in de weken erna ook het oerwoud aan onkruid tussen de stenen bij mijn hoofdentree  verwijderd, dat scheelde enorm qua ruimte (er bleek nog een complete rij stoeptegels onder het onkruid verborgen te zitten)  en het zag en ziet er gewoon veel netter uit. Ik had inmiddels af en toe wat tuingereedschap bij de kringloop verzameld en dat scheelde enorm bij het schoonmaken van de stoep. ( en tuin) 

De buurvrouw 1 entree verder zag het resultaat en besloot spontaan om het onkruid ook bij haar entree deze week eruit te halen. Het bleek bij hun nog een tikkeltje erger te zijn, ik zag haar hard werken en besloot wat gereedschap te brengen zodat het onkruid er net even wat makkelijker uit kon worden getrokken. Ze zei dat ze niet kon achter blijven als het bij 'mijn' entree zo netjes was. Het ziet er zeer bij haar entree nu ook heel netjes uit. Dat was de volgende dominosteen.

De tuin floreert en nu ben ik op zoek naar nog wat bodembedekkers die de tuin als het heeft geregend net even wat langer vochtig houden. Ik heb er al twee geritseld die na de zomer (als we de planten kunnen splitsen na de bloei) erin zullen worden gezet want het moet natuurlijk zo goedkoop mogelijk of gratis. Maar als ik een mooie plant zie dan koop ik die wel (mits niet te duur) want ik vindt het gewoon leuk.

Op dit moment geniet ik ervan om alles te zien groeien en heel langzaam in de bloei te zien komen. Nu geniet ik enorm van mijn black salvia met zijn hele mooie donkerpaarse bloemen. Hij is nog vrij klein (40 cm hoog momenteel maar hij kan wel 1.50 meter worden) maar hij doet heel erg zijn best om te groeien en te bloeien.

Sommige plantjes zijn op leven na dood omdat ik ze bijv heb verzopen op mijn balkon maar eenmaal in de tuin geplaatst hebben nu 2 van de 3 plantjes besloten om toch maar weer verder te groeien. De derde zit nog op het vinkentouw, wel niet overleven. We zullen zien. 

Voor een tuin die niet veel mag kosten ziet hij er al redelijk goed uit. Het heeft tijd nodig maar heel langzaam wordt de tuin bepland en krijgt hij vorm. Ik heb voornamelijk gekozen voor bij-vriendelijke bloemen want die beestjes hebben we hard nodig en kunnen een steuntje in de rug wel gebruiken. 🐝

Loonsverhoging

Deze maand was het dan zover, het zou de eerste maand worden waarin ik kon zien hoeveel de extra functie preventiemedewerker mij zou gaan opleveren. Maar voordat het zover was bleek dat ze de extra beloning voor BHV-er eraf hadden gehaald, daar waren ik en mijn collega  niet zo heel blij mee want beide functies staan totaal los van elkaar en leveren beide verschillende taken op.

Er was afgesproken dat we iedere maand €50 euro bruto erbij zouden krijgen en als dat nou inclusief BHV vergoeding zou zijn geweest zou dat in totaal bruto €63 zijn voor beide extra functies namelijk €13 voor de bhv functie (bedrijfshulpverlener) en €50 voor de functie van preventie medewerker. Dat gaat dus niet door, het wordt in totaal €50 bruto voor beide functies. Mijn collega die de functie samen met mij heeft geaccepteerd was het daar niet mee eens maar ik heb hem gezegd 'laten we het eerst nu 1 jaar aankijken en zien wat het ons aan extra werk oplevert en of we vooruitgang zien vwb  veiligheid & welzijn in en van het bedrijf'

Gelukkig waren we het daar al snel over eens. Het levert mij netto €20 per maand op. Ik heb besloten deze €20 in zijn geheel bij mijn spaarbedrag te doen zodat ik over 1 jaar het geld niet mis mocht ik de functie aan een ander overdragen. Ik denk dat ik het in z'n geheel bij de hypotheekaflossing leg. Alle kleine beetjes helpen. Het levert op jaarbasis weer €240 extra op die ik kan gebruiken voor de extra hypotheek aflossing.

We hebben inmiddels de 2 cursusdagen gehad die we gelukkig op het bedrijf konden volgen dus daar was niets mis mee. Het was allemaal zeer interessant en ik besef nu dat je een soort bemiddelaar gaat worden in het bedrijf. Je moet proberen om ervoor te zorgen dat iedereen op een zo'n veilig mogelijke manier werkt. Waarbij ook het welzijn van de werknemer niet mag worden vergeten. Wanneer het onverwachts toch mis gaat ben je erbij om e.a. te registreren, ervan te leren en om te kijken hoe je het in de toekomst kunt voorkomen maar nog veel belangrijker is dat je als preventie medewerker probeert het niet te laten gebeuren. Het is een functie die veel omvattend is. De tijd zal het leren hoe we dit gaan aanpakken.

Stilte

Ik woon direct tegenover een overheidsinstelling die de blauwe enveloppen verstuurd waar je in eerste instantie als je ze ziet een hartverzakking van krijgt. Normaal werken er ongeveer 2500 personen (of meer, ik heb ook aantallen gehoord van 5000) die ondanks de enorme massa redelijk rustig naar hun werk gaan maar dat het druk hier is aan het begin en eind van de dag is een gegeven. (er schijnt een enorm ondergronds complex onder het daarboven aangelegde park te zitten compleet met restaurants ed)

Nu al maanden niets, geen fietsen die overal gedumpd worden (terwijl er een enorme fietsenstalling onder het gebouw is). Er zijn nu genoeg parkeerplekken om hun eigen auto daar  kwijt te kunnen. Ook nu weer hebben ze de keuze uit een gratis ondergrondse parkeerplaats of een dure betaalde straatparkeerplaats. Ik heb dit ooit eens nagevraagd maar het schijnt dat eigen vervoer wordt tegen gewerkt, kom maar met de fiets en/of openbaar vervoer naar het werk is het devies. Dus ipv hun auto in de daarvoor bestemde ondergrondse parkeergarage te zetten nemen ze liever het risico beboet te worden want ik vermoed dat ze door hun werkgever erop aangesproken worden als ze te vaak hun auto in die garage zetten.

De buurman werkt bij de desbetreffende instelling en die wist al te melden dat het thuiswerken nog wel even gaat duren misschien wordt het wel september. Hopelijk vindt er een omslag plaats en wordt er meer thuis gewerkt zodat de rust die hier nu heerst blijft. Dat zo'n grote groep werknemers thuiswerken scheelt enorm en het is beter voor het milieu. De gemeente is dan wel hun melkkoe kwijt want als hier de boa's kwamen was het een rustige dag als er maar 10 bekeuringen werden uitgedeeld in een tijdsbestek van 1 uur. 

Begrijp me niet verkeerd, een beetje reuring vindt ik echt niet erg maar dit is toch even net iets beter. Het is vooral lekker wakker worden, alhoewel ik wel redelijk aan het geroezemoes (lawaai) gewend was maar nu merk ik pas het verschil. 

Nieuwe fase

Vanaf volgende week mogen we allemaal weer op het terras vertoeven. Ik sla even over en ga over twee weken wel eens kijken . Vanochtend was ik al vroeg op de markt en het verbaasde me hoe druk het was het leek wel of iedereen op dat tijdstip op de markt was om zijn of haar boodschappen te doen. Het was net 09.00.

 Veel terassen stonden al klaar voor maandag en bij sommigen zat inderdaad netjes veel ruimte tussen maar ook veel terassen die nog steeds hutjemutje vol stonden. Wat zal het resultaat zijn over 2 weken? Ik hoop geen chaos op de IC maar ik verwacht wel een steiging in het aantal besmettingen. 

Ik deed snel mijn boodschapjes en vertrok weer naar huis. Een lekkere bak koffie op het balkon geeft op dit moment net zoveel plezier als op een vol terras. Wat zeg ik, het bevalt zelfs beter omdat ik nu niet het gevoel heb constant om me heen te moeten kijken of er niet teveel mensen te dicht op me zitten en/of staan. Ps nu hou ik sowieso niet van teveel mensen om me heen maar in deze tijd al helemaal niet.

Hopelijk gunt iedereen elkaar volgende week lucht en ruimte en kan diegene die dat willen genieten van een lekker drankje op een zonovergoten terras. 

Op twitter werden er al weddenschappen afgesloten waar en wanneer de eerste vechtpartij zou plaatsvinden vanwege een eventuele overschrijding van de tijdsduur dat een gezelschap zou mogen dineren en/of lunchen voordat de volgende aan de beurt zou mogen.  Ik hoop dat het niet zover komt.  Ik ben heel benieuwd naar de komende weken.

In het ziekenhuis

In de week van 4 en 5 mei werd ik s'nachts door mijn zus opgebeld. Mijn vader werd met spoed naar het ziekenhuis in Zwolle gebracht. Het zag er niet goed uit en daarom belde ze. Normaal wacht ze het eerst af en belt ze s'ochtends om verslag uit te brengen en om te vragen of ik of mijn broer voor onze moeder kan zorgen zodat die ook weer veilig thuis komt.

We hebben inmiddels helaas een beetje ervaring hiermee maar in dit geval vertrouwde ze het niet en belde ze direct om te vragen of ik wilde komen voor het geval dat. Ik zei dat ik dan ook onze broer wilde ophalen omdat ik het mezelf nooit zou vergeven als hij er niet bij zou zijn mocht onze vader komen te overlijden. Aangezien mijn broer nachtdienst had moest ik eerst naar zijn huis omdat mijn schoonzus het telefoonnummer had van zijn teamleider. Mobieltjes zijn op zijn werk niet toegestaan omdat alle aandacht naar het werk moet gaan en niet naar de mobiel. Ongelukken zijn helaas er al vaker gebeurt op zijn werk en zelfs met dodelijk afloop dus alle afleiding is er ten strengste verboden.

Het duurde even voordat we onderweg waren maar net toen we de snelweg op wilde draaien belde mijn zus. Hij was gedotterd en er was een stent geplaatst en wonder boven wonder was hij er goed uit gekomen. Zij en mijn moeder gingen weer richting huis. Mijn broer en ik besloten direct om te keren en naar ons ouderlijk huis te gaan om de rest van de familie op te wachten. Eenmaal daar aangekomen heb ik alle troep van de ambulance opgeruimd, sloten gecontroleerd en toen was het afwachten.

Na alle heisa en even een huilbui van mijn moeder vanwege alle spanning werd besloten eerst maar eens weer te gaan slapen, het was 05.15 en dan s'middags naar Zwolle te gaan. Gelukkig kon ik nog zowaar 3 uurtjes slapen en redelijk uitgerust gingen wij, moeder, broer en ik s'middags naar Zwolle.
Bij de ingang werden we even gevraagd onze handen te wassen maar meer ook niet.

Helaas bleek mijn vader in een delirium beland te zijn dus veel kwam er niet behalve wat gebabbel dat nergens op sloeg, gelukkig herkende hij ons nog wel maar dat was het wel zo'n beetje. Dezelfde dag werd hij terug gebracht naar Apeldoorn en ging er een zucht van verlichting door mijn moeder heen. Hier kon ze zelf naar toe rijden. Helaas voor haar en mijn vader mocht ze maar 1 keer per dag op bezoek en er mocht niet gewisseld worden. Wat betekende dat ze alles alleen moest doen.

Die vrijdagochtend werd ik door mijn zus gebeld of ik bij mijn vader kon waken want hij ging er elke keer vandoor. Hij had nog steeds last van een delirium. Eenmaal aangekomen heb ik een hele ochtend met mijn vader lopen 'vechten' om hem in de stoel te houden want hij was nog steeds aangesloten op de hartbewaking. Aan de ene kant was het wel komisch, hij had namelijk ontdekt hoe hij de tafel die hem in de stoel vastzette los kon krijgen en aangezien hij nog steeds was aangesloten op monitoren was het een probleem als hij er vandoor ging. Ik heb het 4 uur volgehouden en toen moest ik weg. S'middags kwam mijn moeder en we hadden haar al op het hart gedrukt, waarschuw de verpleging want je houdt hem niet. Daar heeft ze gretig gebruik van gemaakt. S'avonds toen mijn zus kwam waken bleek meneer al te zijn losgekoppeld en een kop koffie bij de mooie dames in de zusterpost te drinken. Hij was in de korte tijd dat hij daar was hun mascotte geworden, een 83-jarig boefje.

De corona controle in ons lokale ziekenhuis was werkelijk heel vreemd. De eerste en enige keer dat ik mocht ( die bewuste vrijdagochtend), kreeg ik eerst een vragenlijst, moest ik door een controle tent, mijn temperatuur werd gemeten en kreeg ik een kleurcode. Ik had groen en mocht op bezoek. Mijn moeder ging uiteraard elke dag en elke keer was het anders. Eerst lopend door een tent, temperatuur opmeten. De 2e dag met de auto door een tent, er werd niets gemeten. De 3e dag geen tent, geen metingen maar wel een mondkapje. Snappen jullie het nog?

Mijn vader is nogmaals geholpen, is weer gedotterd en er is nogmaals een stent geplaatst. Hij heeft, denk ik nu alles wat naar z'n hart loopt vervangen gekregen. De bionische man is er niets bij en hij blijft door hobbelen. Hij krijgt elke keer wel een enorme klap te verwerken en je ziet hem afglijden. Hij is nu weer thuis en langzaam, heel langzaam krabbelt hij op. Op dit moment heeft hij een hele broze gezondheid. We blijven dus zo veel mogelijk op gepaste afstand om hem vooral niet te infecteren maar dat is soms wel moeilijk. Je krijgt op den duur zo'n huidhonger maw ik verlang zo naar een knuffel met hem.

Ik hoop dat wanneer hij gaat dat hij dit in alle rust doet, op zijn eigen voorwaarden en daarvan ben ik overtuigd in de wetenschap dat we heel erg van hem houden.

Beleggingspaniek, nee hoor.

Tijdens de corona beurscrash van maart werd ik door de bank gewaarschuwd uw beleggingen zijn momenteel meer dan 12% in waarde gedaald. Dat had ik destijds afgesproken maar om eerlijk te zijn werd ik er niet warm of koud van. Natuurlijk, balen maar ik dacht, het zij zo. Ik heb het nu niet nodig en de markt hersteld zich wel weer, niet in paniek raken.

Deze week besloot ik maar weer eens een kijkje te nemen en ja hoor, het verlies is nog steeds stevig maar inmiddels is het nu nog 'maar' 6% i.p.v. de 12% van wat ik heb verloren. Het herstelt zich heel langzaam, in dit geval is zitten blijven het devies.

Het voordeel is natuurlijk dat dit beleggen voor de lange termijn is. Ik heb het nu niet nodig omdat ik dit zie als een aanvulling op mijn pensioen. Ik heb nog 20 jaar te gaan. Het kan wel wat klappen hebben maar als je vlak voor de 'deadline' zit is het uiteraard wat minder.

Ik heb gisteren voor het eerst sinds de switch eens gekeken waar de bank in belegd. Het bleek voornamelijk Vanguard te zijn en Blackrock. Op zich is dit wel vreemd want de bank zelf was diegene die de switch deed of ik nu wilde of niet en nu blijkt dat ze ook nu nog in Blackrock investeren. Het is dus gewoon zoals altijd een centenkwestie. Ze verdienen naar alle waarschijnlijkheid meer aan deze constructie dan de vorige. Het zij zo, ik heb het al vaker gezegd , ik ben te lui om er te veel aandacht aan te besteden dus dan betaal ik er maar voor. Waar ik wel blij mee ben zijn de Vanguard aandelen, dit is een stabiele investering. (voor zover je dat kunt hebben met aandelen)

Er werd in de begindagen van de switch hevig gehandeld met mijn geld en aandelen.  Gelukkig was de corona nog maar een stip aan de horizon en was ik dit keer erg snel met mijn besluit om gewoon maar mee te gaan met de overstap. Normaal wik en weeg ik tot ik ons weeg maar niet dit keer. Waarschijnlijk door de bonus van €50 die in het vooruitzicht werd gesteld als ik voor een bepaalde datum zou beslissen. Ik heb dus geen last gehad van de crash m.b.t. de verkoop van mijn 'dure' aandelen en had zelfs een klein beetje voordeel toen er aandelen gekocht moesten worden want toen werd corona iets meer dan een stip op de horizon. Puur toeval.

Maar goed, ik was van plan om er gewoon iets meer aandacht aan te besteden m.a.w. het is de bedoeling dat ik iets meer de stand check. Heel veel kan ik niet doen maar iets meer controleren is wel iets wat ik kan doen. Gewoon om eens te kijken hoeveel activiteit er met mijn geld/aandelen gebeurt. Nu dat alleen nog daadwerkelijk volhouden.

APK kosten

Woensdag 13 mei heb ik voor het eerst mijn autootje naar de garage gebracht die ik had uitgezocht nadat 'mijn' garage ermee gestopt was. Ik was zeer tevreden over de gang van zaken omtrent het schadeverhaal van augustus vorig jaar dus ik wil ze een kans geven.

Het werd een APK en een kleine onderhoudsbeurt. Ik bracht de auto s'ochtends om 09.00 bij de garage, kon de sleutel in een bakje droppen en weer gaan. Normaal moet ik altijd mijn kentekenpapieren achterlaten maar in dit geval hoefde dat niet, ze konden alles op internet nakijken. In plaats van 1,5 meter afstand was het in dit geval 5 meter afstand, ach het geeft niet. Als zij het zo willen en het kan waarom ook niet. Veiligheid voor alles. 👍

Afgesproken dat wanneer het bedrag boven de €350 uitkomt ze even bellen zodat ik er op voorbereid ben. Het werd €475, bougies & blabla band ingescheurd door droogte. Dat is dan weer een rib uit mijn lijf. Toen ik mijn auto ophaalde vertelde ze me dat de rekening zou worden opgestuurd. Ze deden alles om het contact tot het minimum te beperken.

Een geluk bij een ongeluk omdat ik deze maand en vorige maand vrij zuinig heb geleefd o.a. vanwege het feit dat er veel niet open was en je daardoor ook niet ongemerkt van die kleine bedragen aan ditjes en datjes uitgeeft kan ik het complete bedrag van mijn lopende betaalrekening betalen en dan hou ik nog e.a. over. Elk nadeel heeft zijn voordeel, alhoewel ik in dit geval het corona voordeel liever niet had gehad, het heeft teveel ellende voor zoveel gezinnen gebracht.

App groep

Sinds vorig jaar hebben wij als bewoners een gezamelijke app groep. Ik was daar een beetje huiverig voor want het gaat al snel over helemaal niets.

Gelukkig is dat bij ons niet het geval. Er worden dingen gedeeld indien nodig zoals bijvoorbeeld een verdwaalde kat die van de buurvrouw die bleek het verkeerde portiek binnen te zijn gegaan en was opgesloten. Ter verdediging, de kat woonde hier destijds nog niet zo lang, dus begrijpelijk.
Diefstal van een fiets die even later werd terug gevonden bij de 'buren' oftewel de overheidsinstantie aan het einde van de straat. Onbekende personen aan de achterzijde van het complex, die daar niets hadden te zoeken.

Ik zelf gebruik de app om aankondigingen te doen vanuit het VVE bestuur. Werkzaamheden die gaan beginnen, waar we mee bezig zijn en wat is er in gang is gezet en ga zo maar door. Waarschijnlijk denk je nu dat is druk app-verkeer maar dat valt heel erg mee. Vaak is er totale app stilte gedurende weken/maanden en dan ineens barst het weer even los maar over het algemeen is dat zakelijk app verkeer.

Ik heb er ook een van het werk maar daar ben ik uitgegaan want dat was en is werkelijk een kippenhok. Nu vindt ik op zich dat nog niet eens zo erg maar het blijft maar doorgaan, de app groep was in eerste instantie om ruilingen makkelijk te maken maar al gauw sneeuwde het onder. Het leverde mij teveel prikkels op en daarom besloot ik eruit te gaan. In sommige gevallen mis je dan wat maar het zij zo. Als er echt wat belangrijks is dan hoor ik dat echt wel op het werk.

Ik heb liever wat meer rust in/aan het hoofd dan al die prikkels.

Woz waarde

Het duurde en duurde maar voordat ik de officiele brief kreeg maar halverwege maart lag hij dan toch echt in de brievenbus. De WOZ waarde bleek te zijn gestegen tot €141.000

Het verschil met vorig jaar is €9000. Dat is snel verdiend in 1 jaar. De overwaarde van mijn woning is dus nu zo'n €60.000. Wauw! Stenen waarde wel te verstaan want ik heb het niet op de bank. 😁

Het betekent wel dat de gemeentelijke belasting weer behoorlijk omhoog gaat. Dat is dan weer wat minder. De appartementen worden momenteel verkocht voor zo'n €160.000. De net wat grotere voor rond de €169.000. Ze gaan als gewilde broodjes over de toonbank. Appartementen zijn tegenwoordig zeer gewild als beleggingsobject. Er zitten dus best wel veel huurders in het complex en de ene huurder is de andere niet.

De huren liggen tussen de €750 en €800 afhankelijk van welk appartement er wordt gehuurd. Voor zover ik kan beoordelen hebben we zeer nette en rustige huurders in het complex. Het zijn meestal oudere vrijgezellen (man en/of vrouw) die uit een relatie komen. De appartementen zijn nou niet zeer geschikt voor gezinnen, ze zijn daarvoor eenvoudig te klein.

Er woont hier welgeteld 1 kind in het complex. Hoe ze het doen. Ik weet het niet. Er wordt daar elke keer flink verbouwd. Hij heeft de schuur en de kruipruimte die dus net als de mijne belachelijk groot is compleet verbouwd. De buurman wil dan zijn wasmachine e.d, naar beneden doen om op die manier meer ruimte te krijgen in zijn keuken.

Misschien wil ik ook ooit de kruipruimte aanpakken maar dan laat ik het doen. Ach, toekomstmuziek. Het heeft geen haast.

Extra taak; extra vergoeding

Enige weken geleden vroeg mijn afdelingshoofd of ik interesse had in de extra functie/taak van  preventie medewerker. Dit betekent dat je als en met een extra set ogen naar de arbeidsvloer kijkt. Wat kan beter, wat moet beter. Registratie van ongevallen en de nasleep ervan. (en nog veel meer)

Ik had nog een 2e gesprek met de manager en als de OR mijn benoeming zou goedkeuren dan werd er weer verder gekeken, Deze week kwam het e.a. officieel rond en kon ik een extra contract tekenen. Uiteraard heb ik dit mee naar huis genomen om het contractje goed na te lezen en er nog eens goed over na te denken.

Tot mijn stomme verbazing stond er ook in dat ik een extra vergoeding kreeg van €50 per maand. Dat had ik niet verwacht. Ik had gerekend op een opleiding en dat is altijd mooi meegenomen maar dat ik er ook een kleine vergoeding voor zou krijgen had ik niet verwacht.

Ik weet nog niet goed wat er van mij verwacht wordt maar het lijkt mij uitermate interessant. Dit is een nieuwe 'functie' in het bedrijf dus het is een beetje afwachten. De extra taak is in eerste instantie voor 1 jaar. Dat komt goed uit, hierdoor kan ik rustig kijken wat er allemaal op me afkomt en wat er van me wordt verwacht.

Deze taak doe ik niet alleen maar samen met een collega van de technische dienst. Ik wordt dus niet zomaar in het diepe gegooid. Hij heeft een klein beetje ervaring in het e.a maar ook deze functie is compleet nieuw voor hem. We zullen samen een opleiding volgen om geinformeerd te worden hoe of wat er van ons verwacht wordt.

Ik zal het contract ondertekenen. Het is altijd goed om jezelf te blijven ontwikkelen

(Bijna) Gratis

Afgelopen zaterdag ging ik zoals gewoonlijk naar de markt om fruit e.d. te halen voor mij en mijn ouders. Dit keer wilde ik ook weet wat gemengde noten halen en ik kon dan ook  bij de desbetreffende kraam  de laatste sticker in mijn vaste-klant-boekje plakken.

'Wilt u het nu al gebruiken, mevrouw'. Ik had thuis al gekeken wat ik kon krijgen en meldde dat ik de gratis pinda's wel wilde hebben. Ze pakte de pinda's in en vroeg welke rijstwafels ik wilde. Nee, die hoefde ik niet ik had immers mijn keuze voor de pinda's al gemaakt. 'Nee, u krijgt alles wat op de kaart staat'

Zak pinda's, zak rijstwafels en 2 zakjes met kruiden die ik mocht uitkiezen. Ik stond haar met grote ogen aan te kijken. 'Alles op de gratis kaart' vroeg ik nog een keer voor de zekerheid. Ze knikte, alles.

Ik had dus een zak vers gebrande pinda's, een zak riijstwafels en 2 zakjes kruiden. Ik koos voor rozemarijn en kurkema. Die werden in een klein puntzakje geschept en meegegeven. De kruiden had ik net nodig en de pinda's komen altijd wel op. De rijstwafels geef ik weg aan mijn ouders dus dat zjt oom wel goed.

Even lager kwam ik bij een dumpkraam waar toetjes werden verkocht voor bijna niets. 3 grote bakken tompoece da.nio voor 1 euro 6 griekse yoghurt toetjes van
Oi.kos. ze waren bijna aan de datum 29 april maar dat blijft nog wel even goed. Ook de tompoece smaak geef ik aan mijn ouders, vinden ze heerlijk. Normaal halen ze dit zelf wel maar nu met de corona durft mijn moeder niet zo goed de drukte van de markt op te zoeken. Ik ga dus heel vroeg en sla mijn slag.

Al met al een geslaagd marktbezoekje.

Actief zijn

Nu de sportschool dicht is zoek ik andere manieren om sportief te zijn. Afgelopen week heb ik 25 km gelopen, niet in 1 dag hoor! (en nog niet eens elke dag) Dit is puur en alleen stappen buiten de deur, echte wandelingen. Het bevalt me.

Ook heb ik nu de eerste helft van de gemeenschappelijke tuin omgespit en een hardnekkige plant die zo langzamerhand zich overal was gaan settelen verwijderd. Ik zelf heb  daarna 3 plantjes gekocht en die erin gezet. Vervolgens via de gezamelijke app van de bewoners om nog meer plantjes gevraagd. Het is immers ook hun tuin.

Bewoners konden en kunnen ze bij de hoofdingang neerzetten zodat ik die er ook in kan zetten. Wel erbij vermeld of ze het liefste het niet zelf wilden doen want ik ben nog steeds bezig met de tuin en ik zie in heel veel gevallen het verschil niet tussen onkruid en een 'echte' plant. Ik doe ook maar wat maar dat er een keer iets met de tuin moest gebeuren kon zelfs een leek zien.

Direct bracht de  buurvrouw 2 zakken met planten, nou ja wortels van planten maar dat maakt niet uit die komen wel op. Ze had ze gekocht en zaten netjes verpakt zodat we beiden konden zien wat het zou worden. Het zijn mooie bloeiers, die vlinders zouden moeten aantrekken. Samen hebben we met gepaste afstand de planten op hun plek gezet.

2e Paasdag hoop ik een groot gedeelte van de andere helft te doen. Afhankelijk van het weer. Ook nu bindt ik de strijd weer aan met die klote plant die zich overal heeft genesteld. Dit is ook een mooie bloeier maar er mag wel een beetje variatie in de tuin komen dus weg ermee. Ik laat enkele planten staan of ik verplaats ze maar het gros gaat eruit. Er is al jaren niets meer aan de tuin gedaan, het mag een keer.

Blijkbaar had ik de buurvrouw geinspireerd en die begon dezelfde dag ook haar gedeelte van de voortuin om te spitten. Zo zie je maar weer als er 1 schaap over de dam is volgen er hopelijk nog meer.

Ik ga proberen om elke dag en dat gedurende een maand minimaal 45 minuten te wandelen. Ik begin gewoon te tellen vanaf vandaag. Ik ben benieuwd of ik mezelf ertoe kan zetten om elke dag te wandelen. Ik blijf in ieder geval actief genoeg en dat ook nog op een mooie en voornamelijk gratis manier.

Belastingaangifte

Ik had al een mail gestuurd naar mijn financieel expert  voor het maken van een afspraak voor de 'intelligente lockdown' maar geen reactie gekregen. Daarna had ik er nog een gestuurd maar weer geen reactie.

Hij is nogal een wereldreiziger dus het kan maar zo zijn dat meneer ergens vast zit in een vreemd ver land en dan heb je wel wat anders aan je hoofd dan mij te mailen dat het nu even niet kan. Maar goed, die aangifte moet wel opgestuurd worden.

Ik zat vorig jaar al te twijfelen of ik het niet zelf zou kunnen. Nu heeft het universum blijkbaar besloten dat ik het toch maar zelf moet doen dus wat ga ik vandaag doen. Ja, goed geraden ik ga de belastingaangifte invullen. Aangezien vrijwel alles al ingevuld staat is het hopelijk alleen een kwestie van nakijken eventueel beetje corrigeren en opsturen. Ik ga het doen!

Oke dan. Ik denk dat ik redelijk voor elkaar heb. Ik dacht eerst dat is een makkie tot een van de laatste vragen. Ik kwam er niet goed uit dus ik heb maar hetzelfde als vorig jaar gedaan. Het was blijkbaar toen ook niet nodig om dat in te vullen dus dat heb ik nu ook maar niet gedaan. Als ik het goed heb gezien moest ik €46 bij betalen maar dat zit onder de drempel dus dat wordt niets bijbetalen. Vorig jaar was het net over de betalingsdrempel en moest ik €57 bijbetalen.

Ik heb het nog niet weggestuurd maar nogmaals mijn financieel adviseur gemaild of hij het wil controleren. Mocht hij niet reageren stuur ik het volgende week alsnog weg en dan maar hopen dat ik alles correct heb ingevuld. Ik vindt het toch wel doodeng.

Het nieuwe ritme

Het heeft even geduurd maar heel langzaam vindt ik mijn ritme weer. Ik werk nu nog maar 50% van mijn werkuren namelijk 16 uurtjes. We waren met teveel medewerkers en dat is nu meer verdeeld over de hele week. Wat een vrije tijd zeg, elk nadeel heeft zijn voordeel zou Cruijf zeggen. In het begin liep ik met mijn ziel onder mijn arm, wat te doen met zoveel extra vrije uren en nergens om naar toe te gaan.

Nu zorg ik ervoor dat ik bezig blijf, elke dag schrijf ik op wat ik die dag gedaan wil hebben. Het hoeft niet af maar ik wil doelen hebben. Standaard staat er op dat lijstje sporten, dit kan zijn 1 uur wandelen of een sportprogramma meedoen via IG.

Het zijn simpele dingen zoals kledingkast uitruimen (1 hele vuilniszak kwam eruit) de gemeenschappelijke voortuin fatsoeneren. (er zit nu weer vorm in, het gras was aan het winnen). De tuin is iets waar ik nog lang mee bezig zal zijn, elke keer iets. 

De komende tijd wil ik mij concentreren op de resterende kasten opruimen & schoonmaken maar ik ruim ook nog genoeg tijd in om te zonnen & lezen op mijn balkonnetje. Het volgende waar ik aandacht aan wil besteden is mijn administratie, het is geen puinhoop maar het zal goed zijn om dit een keer na te kijken.

Zo hou ik mezelf bezig, ik kom aan allerlei 'dingen' toe waarvan ik normaal zou zeggen 'dat komt wel een keer'. Nou die keer is nu aangebroken.

Sporten

De sportschool is nu al bijna 2 weken gesloten en ik mis het wel een beetje. Ze hebben overigens heel netjes aangekondigd geen contributie meer te innen zolang de sportschool dicht zit.

Om toch actief te blijven volg ik op IG een stel uit dubai, genaamd mrmrsmuscle. Ze laten zeer gevarieerde oefeningen zien die voor beginners en gevorderden zijn. Ik volg de beginnersvideo's. Qua kracht kan ik aardig mee met de gevorderde versie mee maar ik heb ontdekt dat ik voor de rest een zeer stijve hark ben.

Afgelopen woensdag zeer fanatiek meegedaan met als resultaat dat ik de ochtend erop zeer moeilijk mijn bed uit kwam. Wat een spierpijn. Wie weet wordt ik nog hardstikke lenig tijdens deze vreemde tijd binnenshuis. Maar vooralsnog is deze dame een zeer stijve hark, ongelofelijk!

De meeste oefeningen zien er simpel uit, helemaal als je de beginnersversie doet maar ik raak in de war. De coordinatie die ik tentoon stel is lachwekkend, ik lig regelmatig dubbel van het lachen om mijn eigen gestuntel. Het is dus heel goed dat ik dit blijf proberen, ik gebruik nu spieren die ik normaal gesproken niet gebruik. Ook zitten er kracht elementen in zodat niet al mijn duurzaam opgebouwde spieren weer als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Hoe meer ik de oefeningen mee doe hoe meer lol ik erin begin te krijgen. Vanaf volgende week werk ik minder uren omdat we met teveel medewerkers kwamen opdagen en daardoor ruim boven het voorgeschreven aantal kwamen dat zich in een ruimte mag bevinden. Ik kan dan dus ook het aantal keren dat ik thuis sport opschroeven. Wie weet kan ik binnenkort mijn eigen benen in mijn nek leggen. 🤣

Werken

Elke dag vertrek ik nog steeds naar mijn werk. De routine van opstaan, ontbijten is hetzelfde. Eenmaal aangekomen op het werk veranderd alles, de lichten zijn alleen aan op de plekken waar wij werken, iedereen houdt meer dan 1.5 meter afstand van elkaar. We drinken nog steeds koffie met elkaar alleen is de 'kring' nu giga groot.

Alles wordt grondig schoongemaakt door ons, de boeken worden gecontroleerd, de 0-lijsten zijn lang en veel ( dat zijn boeken die al geruime tijd niet zijn geleend) eindelijk komen we daar eens grondig aan toe. Telefoontjes door bezorgde klanten over wat te doen met hun boeken worden beantwoord, digitale hulp word geboden vwb lenen ebooks. We doen zoveel mogelijk zonder ons zelf daarbij in de gevarenzone te brengen.

Vrijwel elke dag neemt iemand iets mee wat ze zelf gebakken heeft, brownies, cake paaseitjes en ga zo maar door. We worden vetgemest. Ik probeer het niet te eten maar ik ben nu eenmaal een stress eter. Nu blijkt dat ik niet alleen ben, de meeste collega's waarvan ik het niet verwachtte snacken er ook goed op los.

Ik voel een soort permanente onrust diep in mijn lijf, het lichaam is onbewust in de overlevingsstand gegaan. Ik ben dus blij dat ik nog een soort routine heb, hups naar het werk. Gedachten verzetten. Alleen zijn we met dusdanig veel dat dit een probleem vormt. Onze coordinator gaat nu kijken of we het wat kunnen verdelen, een klein groepje s'ochtends en een klein groepje s'middags. We waren maandag met 15 mensen, teveel dus.

Sommige collega's irriteren je omdat je nu de tijd hebt om je eraan te irriteren. Helaas werk ik met een collega die me mateloos irriteert (en wellicht irriteert zij zich aan mij) Er komen nog steeds vragen binnen voor genealogisch onderzoek, bouwdossiers ed. Zij is echter geobserdeerd door onze overvolle mailbox die opgeschoont moet worden, let wel dit zijn mails die al zijn afgehandeld en klaar zijn. Begrijp me niet verkeerd ook dit moet een keer nagekeken worden maar je beantwoord eerst vragen waar je mee bezig bent, vervolgvragen of vragen die nieuw zijn binnengekomen. Ze heeft het er constant over, hoe lekker het toch is dat ze dit doet.

Ik probeer me te disstantieren omdat ik ook besef dat dit haar manier van omgaan met de situatie is maar soms sta ik op het punt van ontploffen. Ik loop dan maar even weg wanneer ze wederom meld dat ze nu inmiddels al tot 2019 alle mail heeft nagekeken. Ik probeer me dan voor te houden dat elke gek, dus ook ik zijn of haar gebrek heeft. We doen het allemaal op onze eigen manier, I have to learn how to deal with it.

Surrealistisch

Maandag 'gewoon' naar het werk. Ik werk bij een instelling die wegens meer dan 100 bezoekers dicht moesten. Alles was gesloten. Een groot gedeelte van het personeel dat achter de schermen werkt bleef thuis om te werken dus ons groepje was klein.

Een collega wilde graag weten of wij op dit moment wel aan sociale onthouding deden. Iedereen knikte instemmend maar we toch gingen onbewust wat verder uit elkaar zitten.

Ik stond er op dag 2 direct alleen voor op mijn afdeling. Normaal verdelen we het werk tussen 4 vrouwen maar dat kon nu niet. 1 collega is longpatient en durft haar huis niet meer uit, heel begrijpelijk. Een andere collega had haar zoon die uit Spanje kwam van schiphol gehaald en die bleek verkouden te zijn dus zij durfde het risico niet aan dat zij iedereen zou 'besmetten' en ook dat is begrijpelijk. De 4e collega was....mmm nou laat ik het er maar op houden dat ze ook ineens ziek was geworden.

Ik dacht dat ik gek werd, de studiezaal is natuurlijk wel dicht maar er kan ook het e.a. via de mail afgehandeld worden. 'Praten'  via de mail is lang niet zo effectief als praten met een daadwerkelijke persoon. Reageren duurt lang, men leest de mail niet goed of volledig. Ik had op maandag een hele grote order die gescand en verstuurd moest worden en dan op het moment supreme....het wordt niet verzonden. De ene foutmelding na de andere. Arghhhhh nee...dus vandaag nog een poging, weer niet. Ander software programma gegoogeld en gelukkig, daar ging het. Pffffff....

Nu kan ik wel bellen met klanten maar dat schiet ook niet op, wachten & doorverbinden, niet aanwezig enzovoort. Bovendien wil ik het graag zwart op wit hebben zodat er geen onduidelijkheden over eventuele facturen ontstaat. Klanten horen vaak wat zij willen horen. Een vaak gehoorde reactie is ' ja,maar dat is mij niet verteld'  Boom! Zie mailverkeer.

Vanmiddag kreeg ik een klant aan de lijn die door een collega was geholpen en hij zat nog steeds op antwoord te wachten. Ik alles opzoeken ' sorry hoor meneer, alles is net even anders' en ik legde hem uit dat ik als enigste op dit moment het mailverkeer aan het beantwoordde was. Gelukkig kon ik hem gelijk helpen en hij meldde dat ik een topvrouw was....en wat deed ik, ik stuurde hem direct de verkeerde scans toe. Hij reageerde vervolgens heel lief op mijn fout waarna ik hem gelukkig alsnog de juiste info opstuurde.

Woensdag ben ik vrij en is er niemand om de mail te beantwoorden. Ik vrees voor donderdag want toen ik de mail afsloot zag ik alweer een mail met het verzoek om e.a. uit te zoeken qua bouwvergunningen. Zucht....loslaten moet ik toch echt een keer leren.