Het wordt een solo kerst. Waarom? Mijn ouders vallen in de risicogroep want ze zijn beide in de 80 en daarbij is mijn vader hartpatient. Met de familie van mijn zus klikt het niet zo mee (geld ook voor zuslief) en bovendien werken er daar mensen in de teststraat, dus even pas-op-de-plaats i.v.m. verhoogd besmettingsgevaar.
De familie van mijn broer zitten vrijwel allemaal in de zorg en ik vermoed dat die de dagen dat ze niet werken gebruiken om in bed te blijven en uit te rusten. Ik zou dat ook doen als ik hun was, even bijtanken daar waar mogelijk.
Wat blijft dus over, me, myself and I. Ik ben al klaar voor de kerst. Eerste kerstdag kook ik lekker voor mezelf, 2e kerstdag heb ik een maaltijd besteld. Ik ga dan s'middags wel even op de koffie bij mijn ouders maar ik blijf daar geen uren. Het is een compromie want ondanks dat ze het begrijpen is er wel verdriet.
Nu vindt ik het geen groot probleem hoor, ik ben een einzilganger maar de omstandigheden waardoor zijn wat minder leuk. Ik kom beide dagen wel door, lekker lang in bed liggen, wandelen en lekker eten. Filmpje kijken op Net.flix en hups..de dagen zijn al weer voorbij.
Dan dient het volgende dilemma zich aan, oud&nieuw. Ik denk dat ik wederom niet naar mijn ouders ga in verband met wat ik al eerder meldde maar ik heb het nog niet gezegd. Ik denk dat ze het eigenlijk al weten en dat het daarom een no-go-area is. Het zal overigens de eerste keer worden dat ik oud&nieuw thuis vier, nog nooit gedaan. Het wordt allemaal anders dit jaar maar liever nu even wat 'ongemak' dan straks een geliefde missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten