Stilte

Ik woon direct tegenover een overheidsinstelling die de blauwe enveloppen verstuurd waar je in eerste instantie als je ze ziet een hartverzakking van krijgt. Normaal werken er ongeveer 2500 personen (of meer, ik heb ook aantallen gehoord van 5000) die ondanks de enorme massa redelijk rustig naar hun werk gaan maar dat het druk hier is aan het begin en eind van de dag is een gegeven. (er schijnt een enorm ondergronds complex onder het daarboven aangelegde park te zitten compleet met restaurants ed)

Nu al maanden niets, geen fietsen die overal gedumpd worden (terwijl er een enorme fietsenstalling onder het gebouw is). Er zijn nu genoeg parkeerplekken om hun eigen auto daar  kwijt te kunnen. Ook nu weer hebben ze de keuze uit een gratis ondergrondse parkeerplaats of een dure betaalde straatparkeerplaats. Ik heb dit ooit eens nagevraagd maar het schijnt dat eigen vervoer wordt tegen gewerkt, kom maar met de fiets en/of openbaar vervoer naar het werk is het devies. Dus ipv hun auto in de daarvoor bestemde ondergrondse parkeergarage te zetten nemen ze liever het risico beboet te worden want ik vermoed dat ze door hun werkgever erop aangesproken worden als ze te vaak hun auto in die garage zetten.

De buurman werkt bij de desbetreffende instelling en die wist al te melden dat het thuiswerken nog wel even gaat duren misschien wordt het wel september. Hopelijk vindt er een omslag plaats en wordt er meer thuis gewerkt zodat de rust die hier nu heerst blijft. Dat zo'n grote groep werknemers thuiswerken scheelt enorm en het is beter voor het milieu. De gemeente is dan wel hun melkkoe kwijt want als hier de boa's kwamen was het een rustige dag als er maar 10 bekeuringen werden uitgedeeld in een tijdsbestek van 1 uur. 

Begrijp me niet verkeerd, een beetje reuring vindt ik echt niet erg maar dit is toch even net iets beter. Het is vooral lekker wakker worden, alhoewel ik wel redelijk aan het geroezemoes (lawaai) gewend was maar nu merk ik pas het verschil. 

Nieuwe fase

Vanaf volgende week mogen we allemaal weer op het terras vertoeven. Ik sla even over en ga over twee weken wel eens kijken . Vanochtend was ik al vroeg op de markt en het verbaasde me hoe druk het was het leek wel of iedereen op dat tijdstip op de markt was om zijn of haar boodschappen te doen. Het was net 09.00.

 Veel terassen stonden al klaar voor maandag en bij sommigen zat inderdaad netjes veel ruimte tussen maar ook veel terassen die nog steeds hutjemutje vol stonden. Wat zal het resultaat zijn over 2 weken? Ik hoop geen chaos op de IC maar ik verwacht wel een steiging in het aantal besmettingen. 

Ik deed snel mijn boodschapjes en vertrok weer naar huis. Een lekkere bak koffie op het balkon geeft op dit moment net zoveel plezier als op een vol terras. Wat zeg ik, het bevalt zelfs beter omdat ik nu niet het gevoel heb constant om me heen te moeten kijken of er niet teveel mensen te dicht op me zitten en/of staan. Ps nu hou ik sowieso niet van teveel mensen om me heen maar in deze tijd al helemaal niet.

Hopelijk gunt iedereen elkaar volgende week lucht en ruimte en kan diegene die dat willen genieten van een lekker drankje op een zonovergoten terras. 

Op twitter werden er al weddenschappen afgesloten waar en wanneer de eerste vechtpartij zou plaatsvinden vanwege een eventuele overschrijding van de tijdsduur dat een gezelschap zou mogen dineren en/of lunchen voordat de volgende aan de beurt zou mogen.  Ik hoop dat het niet zover komt.  Ik ben heel benieuwd naar de komende weken.

In het ziekenhuis

In de week van 4 en 5 mei werd ik s'nachts door mijn zus opgebeld. Mijn vader werd met spoed naar het ziekenhuis in Zwolle gebracht. Het zag er niet goed uit en daarom belde ze. Normaal wacht ze het eerst af en belt ze s'ochtends om verslag uit te brengen en om te vragen of ik of mijn broer voor onze moeder kan zorgen zodat die ook weer veilig thuis komt.

We hebben inmiddels helaas een beetje ervaring hiermee maar in dit geval vertrouwde ze het niet en belde ze direct om te vragen of ik wilde komen voor het geval dat. Ik zei dat ik dan ook onze broer wilde ophalen omdat ik het mezelf nooit zou vergeven als hij er niet bij zou zijn mocht onze vader komen te overlijden. Aangezien mijn broer nachtdienst had moest ik eerst naar zijn huis omdat mijn schoonzus het telefoonnummer had van zijn teamleider. Mobieltjes zijn op zijn werk niet toegestaan omdat alle aandacht naar het werk moet gaan en niet naar de mobiel. Ongelukken zijn helaas er al vaker gebeurt op zijn werk en zelfs met dodelijk afloop dus alle afleiding is er ten strengste verboden.

Het duurde even voordat we onderweg waren maar net toen we de snelweg op wilde draaien belde mijn zus. Hij was gedotterd en er was een stent geplaatst en wonder boven wonder was hij er goed uit gekomen. Zij en mijn moeder gingen weer richting huis. Mijn broer en ik besloten direct om te keren en naar ons ouderlijk huis te gaan om de rest van de familie op te wachten. Eenmaal daar aangekomen heb ik alle troep van de ambulance opgeruimd, sloten gecontroleerd en toen was het afwachten.

Na alle heisa en even een huilbui van mijn moeder vanwege alle spanning werd besloten eerst maar eens weer te gaan slapen, het was 05.15 en dan s'middags naar Zwolle te gaan. Gelukkig kon ik nog zowaar 3 uurtjes slapen en redelijk uitgerust gingen wij, moeder, broer en ik s'middags naar Zwolle.
Bij de ingang werden we even gevraagd onze handen te wassen maar meer ook niet.

Helaas bleek mijn vader in een delirium beland te zijn dus veel kwam er niet behalve wat gebabbel dat nergens op sloeg, gelukkig herkende hij ons nog wel maar dat was het wel zo'n beetje. Dezelfde dag werd hij terug gebracht naar Apeldoorn en ging er een zucht van verlichting door mijn moeder heen. Hier kon ze zelf naar toe rijden. Helaas voor haar en mijn vader mocht ze maar 1 keer per dag op bezoek en er mocht niet gewisseld worden. Wat betekende dat ze alles alleen moest doen.

Die vrijdagochtend werd ik door mijn zus gebeld of ik bij mijn vader kon waken want hij ging er elke keer vandoor. Hij had nog steeds last van een delirium. Eenmaal aangekomen heb ik een hele ochtend met mijn vader lopen 'vechten' om hem in de stoel te houden want hij was nog steeds aangesloten op de hartbewaking. Aan de ene kant was het wel komisch, hij had namelijk ontdekt hoe hij de tafel die hem in de stoel vastzette los kon krijgen en aangezien hij nog steeds was aangesloten op monitoren was het een probleem als hij er vandoor ging. Ik heb het 4 uur volgehouden en toen moest ik weg. S'middags kwam mijn moeder en we hadden haar al op het hart gedrukt, waarschuw de verpleging want je houdt hem niet. Daar heeft ze gretig gebruik van gemaakt. S'avonds toen mijn zus kwam waken bleek meneer al te zijn losgekoppeld en een kop koffie bij de mooie dames in de zusterpost te drinken. Hij was in de korte tijd dat hij daar was hun mascotte geworden, een 83-jarig boefje.

De corona controle in ons lokale ziekenhuis was werkelijk heel vreemd. De eerste en enige keer dat ik mocht ( die bewuste vrijdagochtend), kreeg ik eerst een vragenlijst, moest ik door een controle tent, mijn temperatuur werd gemeten en kreeg ik een kleurcode. Ik had groen en mocht op bezoek. Mijn moeder ging uiteraard elke dag en elke keer was het anders. Eerst lopend door een tent, temperatuur opmeten. De 2e dag met de auto door een tent, er werd niets gemeten. De 3e dag geen tent, geen metingen maar wel een mondkapje. Snappen jullie het nog?

Mijn vader is nogmaals geholpen, is weer gedotterd en er is nogmaals een stent geplaatst. Hij heeft, denk ik nu alles wat naar z'n hart loopt vervangen gekregen. De bionische man is er niets bij en hij blijft door hobbelen. Hij krijgt elke keer wel een enorme klap te verwerken en je ziet hem afglijden. Hij is nu weer thuis en langzaam, heel langzaam krabbelt hij op. Op dit moment heeft hij een hele broze gezondheid. We blijven dus zo veel mogelijk op gepaste afstand om hem vooral niet te infecteren maar dat is soms wel moeilijk. Je krijgt op den duur zo'n huidhonger maw ik verlang zo naar een knuffel met hem.

Ik hoop dat wanneer hij gaat dat hij dit in alle rust doet, op zijn eigen voorwaarden en daarvan ben ik overtuigd in de wetenschap dat we heel erg van hem houden.

Beleggingspaniek, nee hoor.

Tijdens de corona beurscrash van maart werd ik door de bank gewaarschuwd uw beleggingen zijn momenteel meer dan 12% in waarde gedaald. Dat had ik destijds afgesproken maar om eerlijk te zijn werd ik er niet warm of koud van. Natuurlijk, balen maar ik dacht, het zij zo. Ik heb het nu niet nodig en de markt hersteld zich wel weer, niet in paniek raken.

Deze week besloot ik maar weer eens een kijkje te nemen en ja hoor, het verlies is nog steeds stevig maar inmiddels is het nu nog 'maar' 6% i.p.v. de 12% van wat ik heb verloren. Het herstelt zich heel langzaam, in dit geval is zitten blijven het devies.

Het voordeel is natuurlijk dat dit beleggen voor de lange termijn is. Ik heb het nu niet nodig omdat ik dit zie als een aanvulling op mijn pensioen. Ik heb nog 20 jaar te gaan. Het kan wel wat klappen hebben maar als je vlak voor de 'deadline' zit is het uiteraard wat minder.

Ik heb gisteren voor het eerst sinds de switch eens gekeken waar de bank in belegd. Het bleek voornamelijk Vanguard te zijn en Blackrock. Op zich is dit wel vreemd want de bank zelf was diegene die de switch deed of ik nu wilde of niet en nu blijkt dat ze ook nu nog in Blackrock investeren. Het is dus gewoon zoals altijd een centenkwestie. Ze verdienen naar alle waarschijnlijkheid meer aan deze constructie dan de vorige. Het zij zo, ik heb het al vaker gezegd , ik ben te lui om er te veel aandacht aan te besteden dus dan betaal ik er maar voor. Waar ik wel blij mee ben zijn de Vanguard aandelen, dit is een stabiele investering. (voor zover je dat kunt hebben met aandelen)

Er werd in de begindagen van de switch hevig gehandeld met mijn geld en aandelen.  Gelukkig was de corona nog maar een stip aan de horizon en was ik dit keer erg snel met mijn besluit om gewoon maar mee te gaan met de overstap. Normaal wik en weeg ik tot ik ons weeg maar niet dit keer. Waarschijnlijk door de bonus van €50 die in het vooruitzicht werd gesteld als ik voor een bepaalde datum zou beslissen. Ik heb dus geen last gehad van de crash m.b.t. de verkoop van mijn 'dure' aandelen en had zelfs een klein beetje voordeel toen er aandelen gekocht moesten worden want toen werd corona iets meer dan een stip op de horizon. Puur toeval.

Maar goed, ik was van plan om er gewoon iets meer aandacht aan te besteden m.a.w. het is de bedoeling dat ik iets meer de stand check. Heel veel kan ik niet doen maar iets meer controleren is wel iets wat ik kan doen. Gewoon om eens te kijken hoeveel activiteit er met mijn geld/aandelen gebeurt. Nu dat alleen nog daadwerkelijk volhouden.

APK kosten

Woensdag 13 mei heb ik voor het eerst mijn autootje naar de garage gebracht die ik had uitgezocht nadat 'mijn' garage ermee gestopt was. Ik was zeer tevreden over de gang van zaken omtrent het schadeverhaal van augustus vorig jaar dus ik wil ze een kans geven.

Het werd een APK en een kleine onderhoudsbeurt. Ik bracht de auto s'ochtends om 09.00 bij de garage, kon de sleutel in een bakje droppen en weer gaan. Normaal moet ik altijd mijn kentekenpapieren achterlaten maar in dit geval hoefde dat niet, ze konden alles op internet nakijken. In plaats van 1,5 meter afstand was het in dit geval 5 meter afstand, ach het geeft niet. Als zij het zo willen en het kan waarom ook niet. Veiligheid voor alles. 👍

Afgesproken dat wanneer het bedrag boven de €350 uitkomt ze even bellen zodat ik er op voorbereid ben. Het werd €475, bougies & blabla band ingescheurd door droogte. Dat is dan weer een rib uit mijn lijf. Toen ik mijn auto ophaalde vertelde ze me dat de rekening zou worden opgestuurd. Ze deden alles om het contact tot het minimum te beperken.

Een geluk bij een ongeluk omdat ik deze maand en vorige maand vrij zuinig heb geleefd o.a. vanwege het feit dat er veel niet open was en je daardoor ook niet ongemerkt van die kleine bedragen aan ditjes en datjes uitgeeft kan ik het complete bedrag van mijn lopende betaalrekening betalen en dan hou ik nog e.a. over. Elk nadeel heeft zijn voordeel, alhoewel ik in dit geval het corona voordeel liever niet had gehad, het heeft teveel ellende voor zoveel gezinnen gebracht.