woensdag 28 februari 2018

1 jaar Kruipruimte isolatie

In april 2017 heb ik mijn kruipruimte laten isoleren, wat merk ik daar nu van. In het begin dacht ik wat is nu het verschil maar zo langzamerhand kan ik het beter en goed uitleggen. De kou die ik altijd voelde tot aan ongeveer mijn knieën is weg. Het gevolg hiervan is dat ik veel vaker dan eerder de verwarming op 18 graden zet, een vest aantrek (of aanheb) en daar genoeg aan heb. De enige keren dat ik het wel koud heb is tijdens de menstruatie. Dan is mijn hele lichaam zo van slag en dan wil ik nog wel eens de verwarming wat hoger dan normaal zetten.

Het viel me eigenlijk per toeval pas vorige week op, het is nu al een tijdje behoorlijk koud tijdens de avond en nacht maar nog steeds heb ik s'avonds de verwarming op 18 graden staan. Eerst dacht ik, het is zeker een milde winter maar in tegenstelling dat blijkt het niet te zijn. Deze week is het al helemaal extreem met die koude nachten (en dagen)

Ik merk het vooral wanneer ik gedurende een gehele dag thuis ben. Ik zet de verwarming dan op 17 graden omdat ik her en der aan het rommelen ben en dus in beweging ben, beweging veroorzaakt warmte en dan heb je niet zo heel veel nodig. Later in de middag wordt ik wat minder actief en gaat de verwarming naar 18 graden. Vaak heb ik het dan s'avonds niet eens in de gaten dat hij daar op staat want ik heb het warm genoeg. 

De woonkamer warmt heerlijk op en houdt het nu tenminste lekker vast, de gehele woonkamer is nu gewoon van onder tot boven lekker warm. De voorgaande jaren had ik altijd koude rillingen omdat de kou van de kruipruimte zo enorm optrok en ik gewoon elke keer koude benen en voeten had. Ik stook nu voor mezelf en niet meer voor mezelf & kruipruimte en die kruipruimte was en is groot.

Al met al ben ik uitermate tevreden over het isoleren. Het betekent even een kleine investering maar dan krijg je er wel wat voor terug. Nu ga ik op zoek naar een oplossing voor de vloer van mijn slaapkamer, deze is gelegen boven mijn eigen schuurtje dus daar kan ik wel isoleren, hoe en wanneer ik dat ga doen is nog even de vraag. Ik neig naar PIR platen omdat isoleren met PUR hier zou betekenen dat alle elektra moet worden verwijderd en dat bezorgd me meer kosten dan dat het me wat oplevert. De CV in de slaapkamer wordt niet of nauwelijks gebruikt maar alle beetjes zijn meegenomen. Ik moet hier nog even goed over nadenken en ea uitzoeken maar dat heeft geen haast.

Straks wordt het laatste enkele glas wat in die slaapkamer zit vervangen dus dat wacht ik eerst even af. 

zaterdag 24 februari 2018

Jaarafrekening water

Woensdag kreeg ik via de mail mijn nieuwe termijnbedrag voor wat betreft het water in de mail. Ik ga van €8,20 naar €7,47. Ik snap er soms werkelijk niets van, ik heb dezelfde hoeveelheid water als vorig jaar verbruikt namelijk 30 kuub en ik zak met mijn termijnbedrag.

Ik hoop dit jaar nog minder te gebruiken want ik heb hele kleine dingetjes doorgevoerd waar ik inmiddels zo aan gewend ben dat ik dat blijf doen. Ik douche 1x minder in de week, beter voor mijn ohzo lieftallige huidje en beter voor het milieu. Dat scheelt natuurlijk behoorlijk en ik maak mijn WC schoon met het afwaswater. Dit is water wat ik al heb gebruikt voor de afwas en wat ik op het punt sta om door de gootsteen te gooien. Dit water kan natuurlijk alleen worden gebruikt als de afwas niet al te vuil is geweest.

Het zijn maar kleine dingetjes maar ik merk aan de meterstand van het water dat het wel scheelt en als je dat een heel jaar volhoud dan kan dat maar zo een heel kuub of meer schelen. 'Wie het kleine niet eert is het grote ook niet weerd'

Tips voor het beperken van watergebruik zijn altijd welkom. Ik heb geen balkon. Ik kan en mag niet de algemene regenpijp gebruiken om daar regenwater van af te tappen dus kom maar op. Knal die tips er maar uit, het betreft tips voor het verminderen van watergebruik. Als ik er een aantal binnen krijg zal ik ze in een volgende blog vermelden en indien mogelijk uitproberen.

donderdag 22 februari 2018

WOZ waarde

Ik heb nog geen officiële papieren ontvangen van mijn gemeente maar op de site van de overheid voor wat betreft de WOZ waarde staat al wel mijn nieuwe WOZ waarde. Het valt mij een beetje tegen, het is 'maar' €1000 omhoog gegaan. Dit terwijl de bovenbuurvrouw haar appartement voor €139.000 of meer heeft verkocht. Het is dus maar wat de gek er voor geeft.

Ik ben tevreden en teleurgesteld. Tevreden omdat de WOZ waarde toch iets is gestegen en teleurgesteld omdat het maar met zo weinig is gestegen. Het betekent wel dat de gemeentelijke belasting niet zo extreem stijgt. Hoe meer de WOZ waarde stijgt hoe meer de belastingen mee stijgen.

Ik vraag me dan wel af hoe is het mogelijk dat er zo veel verschil is met de werkelijke verkoopwaarde en de gemeentelijke WOZ waarde. Ik weet ook wel de WOZ waarde een jaar achter loopt maar ook vorig jaar waren de huizenprijzen aan het stijgen en geen van de appartementen hier in deze straat gaat en of is weggegaan voor €118.000, zelfs het 'opknappertje' van mijn buurman ging weg voor €125.00 dus hoe en waarop baseren ze het bedrag.

Er zijn nog geen plannen om te verhuizen dus al die waardebepalingen zijn mooi maar ik heb er op dit moment helemaal niets aan. Het bevalt me nog goed hier en zoals ik al eerder meldde elke keer wordt er wat opgeknapt dus het woongenot wordt stukje bij beetje verhoogd.


woensdag 21 februari 2018

Service

Vanochtend vroeg toog ik met enige tegenzin naar de sportschool, althans dat was de bedoeling. Ik wilde de auto starten maar het enige geluid dat ik kreeg was...pok-tok en verder niets.
Accu leeg, gatver de gatver nee he. Eigenlijk was ik van binnen heel blij want ik had geen zin in de sportschool. Eerst maar weer eens even naar binnen, wat nu? Ik ben geen lid van een wegenwegservicebedrijf  of hoe ze ook heten dus dat ging niet. Ja, dat gaat wel als je ter plekke lid wordt voor het volle pond en dat ging mij nu even te ver. Eerst maar eens nadenken wat ik anders kon doen. Grote broer bellen...ja dat kon maar dan los ik het probleem tijdelijk mee op maar niet permanent, dat moet dus anders kunnen.

Ik ben sinds een aantal jaren een trouwe klant van een kleine garage in de buurt. Eerst maar eens hun proberen om te horen wat ze voor mij konden doen. Ik belde, legde het probleem uit en wat schetste mijn verbazing,  'tuurlijk helpen wij u mevrouw, waar woont u, oh dat is ook nog redelijk dichtbij we zijn er met een kwartiertje' Het was nog geen 5 minuten of ze stonden al bij de auto. Ze hadden zo'n opstartdingetje waar ze de accu mee oplaadde en daar snorde mijn autootje binnen no-time weer als vanouds.

Een van de monteurs meldde dat hij wel wist wat het probleem was, het bleek nog een originele accu te zijn, dus nog nooit vervangen. Nou, dan mag er van mij wel een nieuwe in omdat er nog behoorlijk wat koude nachten aan komen en ik geen zin heb om ergens stil te staan. Ze hebben op dit moment de auto meegenomen, kijken voor de zekerheid of het niets anders is en als dat niet het geval is dan zetten ze er een nieuwe in. Ze bellen wanneer ik hem kan ophalen. Ik loop die afstand wel even zodat ik toch nog mijn beweging voor vandaag krijg.

Ik hoop dat ik niet al te veel moet betalen maar dit is nog altijd beter dan de andere optie's. Ik zal wel zien wat me dat gaat kosten.

dinsdag 20 februari 2018

Klussen

Eindelijk gaat er iets gebeuren waar ik al sinds ik hier kwam wonen op zat te wachten. Het laatste enkele glas wordt vervangen door dubbel glas en de voorzijde wordt voorzien van een nieuw kleurtje. Het complex was donkerrood maar wordt nu gelders blauw.

Er wordt gelijk geisoleerd, niet zo heel veel maar het is weer een stapje in de goede richting. De houten schrootjes aan de buitenzijde, onder het enkel glas van de slaapkamer worden verwijderd. Er zat alleen maar hout met niets ertussen en dat isoleert natuurlijk van geen kant. De schrootjes worden nu vervangen door isolerende panelen.

Nadat ze al het enkel glas hebben vervangen komen de schilders langs. Er bestaat ook de mogelijkheid om de sloten ed te laten vervangen maar dat laat ik niet doen. Ik heb al extra beveiliging laten doen toen ik erin kwam wonen en ik wil bovendien over niet al te lange tijd ook de balkondeuren laten vervangen door stevigere exemplaren. Dit zal denk ik binnen nu en 3 jaar gebeuren dus dat vindt ik weggegooid geld en laat ik dus ook niet doen.

Het mag van de VVE mits de deuren maar dezelfde uitstraling (en kleur) hebben als diegene die er in zaten. Afgelopen week kregen we ook te horen dat je in principe ook zelf de voordeur mag vervangen mits deze maar in dezelfde kleur is als de rest. Dat is goed nieuws, mijn voordeur is bleghh dus die komt ook op de lijst van wat ik wil vervangen, dit zal niet 1-2-3 gebeuren maar hij zal op de kluslijst worden gezet. Ik zal er dan een uitzoeken die meer glas heeft dan de huidige want het voordeel hiervan is dat er meer licht in de gang komt. Die is momenteel nog vrij donker.

Stapje voor stapje verbeter ik het ea aan mijn hutje. Elke keer wat, eerst weer sparen dan weer wat laten doen (of mits dit mogelijk is zelf doen)

zaterdag 17 februari 2018

Minimaliseren?

Ik lees tegenwoordig vaak over minimaliseren, doe ik daar aan mee? Ik denk het niet, ik merk echter wel dat ik praktischer wordt. Zo ook vandaag als ik de kast in de woonkamer aan een kritische blik onderwerp. Het mag wel eens leeg gehaald worden en er kan (lees moet) een sopje erdoorheen. Zo gezegd zo gedaan.

Halverwege kom ik glazen tegen die ik werkelijk nog nooit heb gebruikt, hoe kom ik er eigenlijk aan mijmer ik een eind weg. Ach, weg ermee, staan in de weg en het enige wat ik ermee doe is van de plaats halen en weer terugzetten.

Hoe kom ik in hemelsnaam aan twee etagéres en belangrijker wat moet ik er met twee. De kleinste en lelijkste doe ik weg. Die andere is van Marjolein Bastin en in mijn ogen mooi en elegant. Een belangrijker feit is wel dat ik die wel eens gebruik dus die mag blijven.

In een hoekje zie ik een aantal flessen wijn staan, ik wist niet eens dat ik er zoveel had. Ik drink namelijk niet of nauwelijks. Afgezien van af en toe een biertje met een smaakje en een likeurtje maar voor de rest. De aangebroken flessen doe ik weg en de rest (wit, rood en rose) laat ik staan voor eventuele visite.

Afgelopen week heb ik ook de keuken een sopje gegeven (wat ben ik toch een huismutsje) en ook daar gingen diverse spullen (oa braadpan met deuk) de deur uit maar of dat nu onder minimaliseren valt, nee. Ik zie dat toch anders, het is meer praktisch, ik gebruik het niet, er missen onderdelen of het valt van ellende uit elkaar dus weg ermee. Een bijkomend voordeel is echter wel de ruimte en de rust die je er bewust of onbewust mee creëert.

Misschien doe ik toch een heel klein beetje aan minimaliseren maar dan ook een heel klein beetje.




zaterdag 10 februari 2018

Tomatensoep

In mijn zoektocht naar mogelijkheden om meer groente binnen te krijgen kreeg ik plotseling een idee. Ik mag graag een heerlijke tomatensoep naar binnen slurpen. Nu is dat echter altijd wel uit een pakje, dat moet ik toch ook zelf kunnen dacht ik stoer. Op de markt een tros tomaten gehaald. Thuis had ik gelukkig al het benodigde restant van de ingrediënten die in het recept stonden bij toeval in huis.

Op internet was ik op een redelijk makkelijk recept gestuit dus toog ik vandaag aan de slag. De gehaktballetjes kan ik nog wel zonder recept maken dus dat ging zonder al te veel problemen goed. Even goed koken en de ballekes waren klaar, uit de pan halen, apart zetten en weer door. Uitje gesneden, knoflook erin en een klein beetje gember. Hupsaflaps het begin van de soep lag in de pan.

Toen de tros tomaten, mmmm dat zijn er wel heel veel. Snijden dan maar, klein blikje tomatenpuree erbij. Ik kon echter dat stomme recept nergens meer vinden dus ik deed het hele blikje er maar bij. Daar begon de twijfel al, moet er wel zoveel in en waarom dan toch weer iets uit het blik maar goed ik had in ieder geval de tomaten van de markt gehaald. Alles gedurende een goed kwartier laten doorkoken en dan, pureren met die hap.

De soep werd met een staafmixer geprureerd, even proefen....gatverdamme wat zuur. Ohh laat ik nou dan toch de room vergeten. Gelukkig had ik die al klaar staan en ook dat werd erdoorheen gegooid. Het werd iets minder zuur maar nog steeds niet te eten. Ok, dan dat gehele flesje er maar in gooien. Mmmm dat smaakt al iets beter maar nog steeds een zure nasmaak. (is dat misschien normaal of ben ik dat gewoon niet gewend) Ik dook in de koelkast en haalde er een oud bakje ongeopende kruidenboter uit, ik klooide maar gewoon wat aan op dat moment. Ik wilde namelijk de soep niet weggooien, ik had er inmiddels teveel werk ingestoken. Het moet en ik zal het eetbaar krijgen.

De balletjes gingen erbij en ik liet het geheel nog heel even doorkoken. Ineens realiseerde ik me iets die kruidenboter die is nog van vorig jaar Ohh, knudde...is die kruidenboter nog wel goed, straks zit ik mezelf te vergiftigen. Pfff gelukkig eind april geen probleem dus.

Ik had van ellende de soep niet meer geproefd, wat een geneuzel zeg. Ik schepte op en stiefelde richting de woonkamer om aan mijn eerste echte van af de basis gemaakt tomatensoep te beginnen. Hij was oke, niet superlekker, niet superslecht, nog steeds die zure nasmaak maar stukken beter dan waarmee ik begon. Ik vermoed dat ik teveel tomatenpuree erin heb gegooid of misschien dat de tomaten niet helemaal je-van-het-waren. Wie het weet mag het zeggen, wie nog een recept heeft voor een super-lekker- zelfgemaakt vanaf de basis tomatensoep mag het ook zeggen.

Het moet echter wel te pureren zijn anders krijg ik het niet naar binnen.

woensdag 7 februari 2018

Statiegeld blikjes

Nu ik vaak naar mijn werk wandel valt me een ding op, de blikjes drinken (meestal energy drinks en alcohol) liggen overal op straat. Mocht er ooit statiegeld op komen, wat ik graag zou zien gebeuren, word ik rijk. Ik zou dan een plastic zak meenemen en een grijphulp en terwijl ik naar mijn werk zou lopen alle zwerf blikjes oprapen. Alleen al vandaag op de weg terug kwam ik er zo'n 5 tegen. Ik wil ze wel oprapen maar durf het niet goed omdat ik niet weet waar het vandaan komt en wie eraan heeft gezeten. Ik heb bovendien (nog) geen grijphulp gehaald.

Ik zou vervolgens een grote bak/doos/vuilnisemmer in de schuur zetten en een keer in de zoveel tijd als dat ding vol zou zitten die blikjes wegbrengen. Ik geef het zo toe, ik raap ze niet op omdat er (nog) geen statiegeld op zit. Zwak excuus, ik weet het maar ik vindt het smerig, als er statiegeld op zou komen zou deze jongedame het echter wel doen. (buigt schaamtevol het hoofd) Bierflesjes en frisdrankflessen met statiegeld raap ik wel op, kijk alleen niet hoe.



Heel af en toe raap ik wel eens wat op, als er in de buurt een vuilnisbak staat zodat ik het direct kwijt kan. Laatst zag ik in de supermarkt een hoop lege flessen frisdrank bij de inleverautomaat staat, het waren flessen met statiegeld maar omdat deze van een andere supermarkt waren had men ze hier gedumpt. Blijkbaar wilde men niet even verderop in de straat het bij de juiste supermarkt inleveren, dit gebeurt wel eens met het huismerk van de diverse supermarkten. Nou, geen probleem hoor, ik lever die flessen wel bij de buren in, ik ga toch die kant op.

Er zou een hoop vuilnis uit de natuur verdwijnen als er statiegeld op blikjes en kleine plastic flesjes zou worden ingevoerd. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat minderbedeelden er een leuk zakcentje mee zouden verdienen. Je ziet het wel vaker in landen die wel statiegeld hebben ingevoerd. Het is volgens mij een win-win situatie.

dinsdag 6 februari 2018

Spaarbedrag verhoogd.

In totaal spaar ik sinds deze maand €460 per maand. Als ik dit zo lees denk ik, WAUW wat een bedrag. Het is echter opgebouwd uit de maandelijkse teruggave van de hypotheekrente en zorgtoeslag. Dat is een bedrag van ongeveer €160 euro.

De rest van het spaarbedrag wat ik nu spaar is van mijn loon en dat is €300. Er gaat een gedeelte naar de beleggingsrekening en een gedeelte naar mijn buffer, die bestaat uit meerdere spaardoelen. Je kunt namelijk bij je spaarrekening verschillende doelen aangeven. Ik werk hier graag mee zodat ik kan zien waar ik het voor doe. Ik doe (zoals ik al eerder heb verteld) het in ieder geval niet voor de rente.

Misschien is dit voor sommige onder ons 'peanuts' maar ik ben er tevreden mee. Het is zo'n 23% van mijn maandelijkse inkomen. Maar zoals ik al zei, ik moet even ondervinden of het haalbaar is. Ik wil immers nog wel gewoon een keer uit eten gaan, af en toe naar de bioscoop en uiteraard ook wel eens kleding kunnen kopen. Mocht het niet lukken (of willen lukken) dan ga ik gewoon voor een lager bedrag.

zondag 4 februari 2018

Gewicht

Ik had beloofd jullie op de hoogte te houden van mijn afslankverhaal. Afgelopen zaterdag had ik mijn eerste echte weegmoment. Mijn doel was om 85 kilo te wegen. Nieuwsgierig als ik was had ik afgelopen week al heel af en toe mezelf gewogen om te kijken of ik in de buurt zou komen. Het zou kielekiele worden maar ik had goede hoop.

Zaterdagochtend, ik woog mezelf en wat stond daar. 84,3 kg...ik nog een keer op dat ding. Misschien is hij stuk, ik had namelijk (en ik weet het ook, buigt hoofd diep in schaamte) er met de pet naar gegooid. Wel opgelet maar als ik 3 keer heel kleintjes nee zei tegen een 'traktatie' ging ik bij de vierde keer overstag en werd de nee een hartgrondig JA. Desondanks heb ik deze maand toch teveel 'gesnoept'  in ieder geval meer dan ik had gewild. Ik zei veel nee tegen dingen maar er zaten ook heel veel ja antwoorden tussen. Beter opletten en mijn gewoontes veranderen.

Hoe krijg ik dit voor elkaar, dan kan toch niet. Ik weet dat ik af en toe een maaltijdvervanger neem maar dat is meer uit luiheid, geen zin in koken, dan dat ik denk dat ik ermee afval. (alhoewel het wel helpt, begrijp me niet verkeerd)

Er kunnen nog een aantal gewoontes weg, mijn hersenen overtuigen me altijd dat ik wel heerlijk mag snoepen in het weekend. Hoewel dat een stuk minder is valt daar nog veel winst te behalen. Overwinningen waren er ook, deze maand de snoeppot op het werk met rust gelaten, niets maar dan ook helemaal niets gehad. De 3 kopjes cappuccino (automaat) op een dag werden er 2. Ik maak er altijd mijn eigen brouwseltje van namelijk, wat extra melk in de mok, deze in magnetron heet maken en dan uit de automaat de cappuccino erbij. Daar valt ook nog wat te winnen, die dingen zijn caloriebommen. Ik wil proberen om er per dag maar 1 te drinken.

Het warme eten moet beter, ik moet meer groente eten. Iedereen die deze blog een beetje volgt weet dat ik walg van groentes. De groentes moeten worden verstopt (heel klein gesneden) en dan lukt het me redelijk. Ik ben druk bezig om gerechten te vinden waarbij ik toch die groentes binnenkrijg. Dit wordt een doel op zich dit jaar. Ik wil in 2018 op z'n minst 5 gerechten vinden met groente die ik lekker vindt en ook blijf eten.

Begin maart is mijn volgende doel 84 kilo wegen. Ik denk dat die 84,3 een uitzondering was hoor, als ik begin maart inderdaad 84 (of minder weeg) ben ik heel tevreden en zit ik op schema. Het helpt natuurlijk wel dat ik inmiddels zeer regelmatig naar mijn werk wandel en weer 2 keer per week sport. Daar was een beetje de klad in gekomen, geen zin, futloos, hele goede smoesjes waarom ik vooral niet het bed uitging en ga zo maar. Wat ook een hele goede bijkomstigheid is, is het feit dat ik voel dat ik geestelijk sterker ben als ik vaker sport. Dit heb ik ook zeker nodig met al die onrust op mijn werk.

Ik ben een proces in werking, voortdurend op zoek naar wat ik  in en aan mezelf kan verbeteren en toch hou ik zo van rust en regelmaat. Als ik daar nu een balans in kan vinden zou dat heel mooi zijn. Dit jaar 2018 ga ik ervoor, ik ga werken aan mezelf, ik zet mezelf op de eerste plaats. (heel mooi gezegd maar nu ook nog doen, in ieder geval ga ik een poging wagen)

zaterdag 3 februari 2018

In hun (me) waarde laten

Gisteren las ik in een krant dat er een supermarktmedewerkster 'gedwongen' achter een kassa werd geplaatst. Ze had duidelijk aangegeven dat hoofdrekenen niet haar sterkste kant was en toch werd ze achter de kassa geplaatst. Ze had (ik geloof) al 16 jaar bij dezelfde supermarkt gewerkt en nu er een nieuwe eigenaar met nieuwe 'regels' kwam moest er ineens van alles anders. Dat begrijp ik best wel maar het is dan niet altijd beter. Deze werknemer wist dat rekenen haar zwakke punt is en er werd niet geluisterd. Ze heeft dit vervolgens aangekaart bij een instantie (ik weet even niet meer waar) en vervolgens is er intern overleg geweest. Waarom doe je dit nou niet eerder denk ik dan, waarom luister je niet naar je eigen medewerkers. De 'werkvloer' heeft zeer zeker niet altijd de wijsheid in pacht maar weet vaak wel waar de pijnpunten liggen.

Afgelopen week liet een collega een bom vallen. Ze had na zoveel jaar ontslag genomen, ze had er genoeg van. Ze wilde altijd al eerder stoppen, ze was niet van plan om tot haar pensioen door te gaan maar na het gesprek met de manager over haar groeiplan had ze het laatste duwtje in de rug gehad, van twijfelen naar een beslissing. Ze vertelde me dat ze het hele weekend compleet van slag was geweest. Er had blijkbaar niets aan haar gedeugd, aan onze afdeling niet en ga zo maar door. De 'persoonlijksheid' test van afgelopen oktober had blijkbaar al onze gebreken blootgelegd, er was niets meer goed. Toch vreemd, daar was niets van te merken tijdens de jaargesprekken die er vlak voor waren gehouden. De test van 20 minuten en het gesprek met de psycholoog van nog geen 10 minuten hadden blijkbaar meer impact dan heel wat werkjaren. De afdeling was een puinhoop, de 'pasfoto' van onze afdeling was niet goed. Dat werd (en wordt) vrijwel bij elke vergadering ons even ingepeperd.

Nu wil ik best geloven dat en laat ik het nu even op mezelf houden dat ik niet perfect ben, verre van dat. Ik kan nog veel leren en dat wil ik best maar momenteel wordt daar zo'n druk op gelegd. (ik wil er ook best aan dat ik dat ook gedeeltelijk bij mezelf doe) Ze lijken wel op oorlogspad en dat wordt ik inmiddels een beetje zat. Ik wil in mijn waarde worden gelaten, ik wil niet gedwongen worden om iets te doen wat totaal niet bij mijn persoonlijkheid past. Ik wil best leren, ik wil groeien maar duw me niet in een hokje waar ik niet in pas of wil.

Ik moet het nog even allemaal een plekje geven, hoe ga ik hier mee om. Natuurlijk zijn de collega's ook aangeslagen, de motivatie is momenteel heel ver te zoeken. De sfeer en stemming van sommige collega's beïnvloedt me en dat wil ik niet. Ik wil mijn eigen weg hierin vinden en daar ga ik de komende weken aan werken. Hoe wil ik hiermee omgaan.


donderdag 1 februari 2018

Wandelen naar het werk

Een van mijn 2018 doelen was, meer wandelen naar het werk. Ik doe het nu ongeveer 2 maanden en het bevalt me uitstekend. Ik heb een aantal keren mijn stappenteller meegenomen en wat blijkt, als ik naar mijn werk loop dan ik dan zet ik gemiddeld 17000 stappen die dag.(incl. de stappen op het werk) Het blijkt dat dit ongeveer 12 kilometer is. Dat is een mooi getal.

Het helpt me met nog veel meer, het helpt me op de terugweg om mijn hoofd leeg te maken, het helpt me te ontspannen. Ik moet wel eerlijk bekennen dat als het heel erg hard regent ik niet loop. Dat is echter nog maar 2 keer voorgekomen. Ik loop op maandag en dinsdag naar het werk. Woensdag ben ik vrij dus dan gaat het niet en op donderdag heb ik avonddienst dus dan doe ik het ook niet maar als het straks langer licht blijft ga ik dat ook zeer zeker doen.Ik verheug me nu al op de lente en zomer. Vrijdag's haal ik meestal na het werk direct mijn boodschappen en dan is het niet handig om met zware boodschappentassen te gaan lopen.

Ik krijg er steeds meer plezier in, heel langzaamaan kies ik ook andere routes. Die zijn soms een heel klein beetje langer maar dat maakt niet zo heel veel uit. Ik doe er zo'n 25 minuten gemiddeld over, dat zijn dus al 50 minuten beweging op een dag en dan heb ik de loopacties op het werk niet eens meegeteld. Het is nu een kwestie van volhouden.

Ik heb jarenlang gevoetbald en mijn knieën zijn daar niet helemaal goed uitgekomen. Als ik grote stappen neem ga ik mijn linkerknie voelen en mijn rechterknie is helemaal vreemd, het lijkt wel een soort spierpijn aan de achterzijde wat uitstraalt naar de binnenzijde. Ik vermoed ook dat dit een kwestie is van kracht opbouwen dus even volhouden. Ik pas de grote van mijn stappen aan en dan gaat het vrij goed.

Afgelopen maandag had ik voor het eerst behoorlijke regenbuien op de terugweg. Ik baalde als een stekker, zuchtte maar eens diep, haalde de paraplu uit mijn rugzak en ging ervoor, wat moet je anders. Gelukkig was ik nog geen 500 meter verder toen het ineens droog werd. Wat een geluk, halverwege de terugweg kom ik (als ik geen andere route loop) langs een huis waarin altijd een oudere man achterover in een stoel zit, mond wagenwijd open, handen in de zakken van zijn joggingpak, slapend voor de TV.  Elke keer weer.

Ik hoop dat ik nog veel mag lopen naar mijn werk en allerlei kleine 'avontuurtjes' mag beleven.