Samen met mijn financieel adviseur, (groot woord zo vaak spreek ik hem nu ook weer niet) vulde ik mijn belastingaangifte in. Zo heel veel hoefde we niet te doen en het was binnen een half uurtje gepiept. Vrijwel alles was al ingevuld, het was alleen een kwestie van controleren en een heel klein beetje corrigeren. Waarom deed ik het niet zelf, vroeg hij zich hardop af. Ik durf niet, was mijn antwoord, bang dat ik iets fout invul en/of corrigeer en dan met de gebakken peren zit en dat klopt helemaal vandaar dat ik toch maar bij hem blijf komen. Hij beloofde de rekening iets aan te passen omdat we niet het hele uur hadden volgemaakt. Dit heeft hij enkele dagen later ook gedaan, ik hoefde dus niet het volle pond te betalen.
Hij is een beetje zoals ik en toch ook weer niet. Hij heeft, denk ik zo'n beetje alle boeken omtrent hypotheekaflossing gelezen en brengt dat nu ook daadwerkelijk in de praktijk. Hij heeft zijn huis verkocht en is gaan huren. Nu zou ik denken, ga kleiner wonen en huur een huis met minder trappen. Ik moest verdorie helemaal naar de zolder voor de belastingaangifte en dat was 3 trappen op. Hij is een stuk ouder dan ik dus dat had ik in ieder geval toch anders gedaan. Hij vertelde dat hij nog niet wist wat hij ging doen nu hij met (vervroegd) pensioen was. Hij heeft nog steeds zijn kleine vaste klantenkring en heel af en toe geeft hij lezingen voor wat betreft het opbouwen van extra vermogen door het aanschaffen van hoog dividend aandelen.
Hij en zijn vrouw zijn veel meer gaan reizen en daardoor leek een huurhuis hem voorlopig wel de beste oplossing. Binnenkort gaat hij een maand naar Amerika om met een camper kris kras door het hele land te reizen. Mooi toch, dit hoop ik ooit ook te doen. (minus het reizen daar ben ik niet zo gek op) Iets eerder stoppen met werken om vervolgens zelf heerlijk mijn eigen vrije tijd in te gaan delen. Vrijwilligerswerk gaan doen, misschien een kleine part-time baan om contact te houden met de 'buitenwereld' maar dat was het dan ook wel. Toekomstdromen? misschien maar het is altijd leuk om erover te mijmeren.
In het hier en het nu is het een kwestie van het vinden van de balans tussen sparen voor de extra hypotheekaflossing en het genieten terwijl je dat voor elkaar probeert te krijgen. Soms sla ik door en soms gaat het perfect en geniet ik van allerlei kleine en grote dingen. Maar goed ik dwaal af. De belastingaangifte is gedaan en ik moet €46 bijbetalen. Ik zat net boven een bepaalde grens en dat nekte me volgens mijn adviseur. Ach, als het niet meer is of wordt dan betaal ik het graag. (krijg ik met veel moeite uit mijn keel hoor, liever had ik gezien dat dit geld richting mijn, jawel extra hypotheekaflossing was gegaan)
Dat heb ik dus gelukkig weer achter de rug en nu kunnen we weer vooruit kijken.
donderdag 28 maart 2019
zondag 24 maart 2019
Drukke maand
De afgelopen tijd en de komende tijd had en heb ik allerlei leuke en minder leuke afspraken staan. De hele maand Maart is hectisch geweest. Belastingaangifte, workshop, High Tea afspraak, formulieren invullen, afspraken maken en ga zo maar door. Ik wordt er letterlijk en figuurlijk gek van. Veel te veel prikkels, ik ga in de maand april zo min mogelijk afspraken maken en vastzetten.
Ik moet gewoon bijtanken. Ik merk het aan mezelf, zo is er dat tril-oog dat ik nu al 10 dagen heb, komt gewoon van de stress & drukte, de verkoudheid die ik heb gehad en waar ik mee ben doorgelopen is naar binnen geslagen en is tot een voorhoofdsholteontsteking ontwikkeld. Deze is gelukkig nu weer heel langzaam aan het verdwijnen, ik zal niet tot in detail uitweiden wat ik allemaal onder de douche eruit gooide toen eenmaal de douche goed stoomde. Dat is geen prettig plaatje, laat ik je dat wel vertellen.
Het is niet zo dat de afspraken allemaal van levensbelang zijn en niet leuk zijn in tegendeel, sommige zijn gewoon leuk maar er zijn deze afgelopen maand gewoon teveel prikkels geweest. Ik verwerk dat heel slecht. Wat ik ook vermoed is dat ik last heb van overgangsperikelen en dan nog niet datgene wat eens per maand langs komt maar gewoon jezelf in de weg zitten overgangsperikelen. Het lijkt wel of het elke maand erger wordt. Gelukkig en dat meen ik echt, heb ik het boek van Francine Oomen gelezen en weet ik dat er niets mis mee is maar dat dit er gewoon, nou ja gewoon bijhoort. Jezelf dusdanig in de wegzitten dat je er 'gek' van wordt. De ene dag heb ik zoiets laat maar terwijl de andere dag ik mezelf zo in de weg kan zitten dat ik het soms kan uitschreeuwen van frustratie. Eerst dacht ik dat ik niet helemaal spoorde maar ik denk toch echt dat dit met de overgang te maken heeft. Bleghhh...
Ik moet gewoon bijtanken. Ik merk het aan mezelf, zo is er dat tril-oog dat ik nu al 10 dagen heb, komt gewoon van de stress & drukte, de verkoudheid die ik heb gehad en waar ik mee ben doorgelopen is naar binnen geslagen en is tot een voorhoofdsholteontsteking ontwikkeld. Deze is gelukkig nu weer heel langzaam aan het verdwijnen, ik zal niet tot in detail uitweiden wat ik allemaal onder de douche eruit gooide toen eenmaal de douche goed stoomde. Dat is geen prettig plaatje, laat ik je dat wel vertellen.
Het is niet zo dat de afspraken allemaal van levensbelang zijn en niet leuk zijn in tegendeel, sommige zijn gewoon leuk maar er zijn deze afgelopen maand gewoon teveel prikkels geweest. Ik verwerk dat heel slecht. Wat ik ook vermoed is dat ik last heb van overgangsperikelen en dan nog niet datgene wat eens per maand langs komt maar gewoon jezelf in de weg zitten overgangsperikelen. Het lijkt wel of het elke maand erger wordt. Gelukkig en dat meen ik echt, heb ik het boek van Francine Oomen gelezen en weet ik dat er niets mis mee is maar dat dit er gewoon, nou ja gewoon bijhoort. Jezelf dusdanig in de wegzitten dat je er 'gek' van wordt. De ene dag heb ik zoiets laat maar terwijl de andere dag ik mezelf zo in de weg kan zitten dat ik het soms kan uitschreeuwen van frustratie. Eerst dacht ik dat ik niet helemaal spoorde maar ik denk toch echt dat dit met de overgang te maken heeft. Bleghhh...
Mocht je dus ook in die levensfase zitten waarvan je vermoed dat dit weleens de overgang kon zijn dan adviseer ik je zeer zeker het boek 'Oomen stroomt over' te lezen. Ik hoop dat men het niet erg vind dat ik dit plaatje heb gejat want dit plaatje is precies hoe ik me soms voel op momenten. Ik dacht altijd dat opvliegers van die 'warmte' momenten waren maar dit valt er ook onder, nou die heb ik hoor. Hopelijk wordt het niet erger want dan ben ik waarschijnlijk een gevaar voor de maatschappij.
Dus, de komende tijd zal ik even gas terugnemen. Ik ga proberen afspraken te vermijden en/of af te zeggen of te weigeren. Ik ga even tijd voor mezelf nemen. De maand april wordt hopelijk minder druk waardoor ik misschien ook iets meer blogs kan schrijven.
zondag 17 maart 2019
van Analoog naar Digitaal
In december 2018 kregen mijn ouders het bericht dat Z.i.ggo gingen stoppen met het aanbieden van analoge services. Ze zitten niet eens bij die media reus dus mijn moeder raakte in de war. Wat had dit te betekenen. Ik spendeerde er een mailtje aan en de media reus verzekerde mij dat dit niet voor hun gold, ze waren immers geen klant van hun. Vreemd genoeg bleven ze mijn ouders bestoken met brieven dat ze in april 2019 zouden worden afgesloten. Afgelopen februari heb ik maar een poging tot live-chatten gedaan en daar werd mij duidelijk dat het wel degelijk gevolgen had voor hun. Wat een ongelofelijk goede service toch! (sarcastisch)
Zaterdag 9 maart toog ik samen met mijn moeder richting de winkel van die andere media reus om een alles-in-1 pakket te regelen. Er moest alleen nog een TV aan worden toegevoegd, de pc en telefoon zaten al bij die media reus dus dat kwam mooi uit. Mijn moeder was inmiddels de draad helemaal kwijt en vroeg aan de verkoopmedewerker of de beveiliging van haar SimPC er ook af kon, de arme verkoper wist niet waar ze het over had. Ik onderbrak mijn moeder en meldde dat hun daar niets mee hadden te maken en dat we dit via Zorg.saam moesten regelen en niet via de media reus. Sim-pc is software speciaal voor senioren zodat ze rustig en veilig met het internet aan de slag kunnen. (zonder dat ze hoeven op te letten dat er phishing mails en dat soort dingen binnenkomen)
Ik geef haar overigens groot gelijk want die extra service kost haar maar liefst 15 euro per maand, stelletje &^^%%$$#@ dus als dat mogelijk is gaat dat eraf. Ik moet even uitzoeken of het mogelijk is maar we gaat dat zeker proberen. Het feit dat ze een labtop heeft met simp-pc software is al beveiliging genoeg, ze heeft bovendien ook geen internetbankieren dus dat ze via die weg wordt opgelicht hoeven we niet bang voor te zijn. Ze betaald ook nog een x-bedrag aan Z.i.ggo om gebruik te maken van de analoge kabel met andere woorden ze gaan binnenkort een stuk minder per maand betalen dan dat ze nu doen.
Nu hebben mijn ouders een TV die meer dan 11 jaar oud is en dus niet geschikt voor de digitale revolutie. Ze moeten dus een andere tv en omdat ik naar mijn bescheiden mening afgelopen tijd al genoeg voor mijn ouders heb gedaan heb ik tegen mijn moeder gezegd dat ze mijn broer maar daarvoor moest inschakelen. Ze heeft hem geappt (ja, zover is ze, mijn 80-jarige moedertje) en a.s. maandag 11 maart gaan ze een nieuwe tv kopen.
Nu heb ik mijn broer al geappt met de mededeling dat wanneer de nieuwe tv voor 5 april wordt bezorgd de winkel deze maar even gewoon moet installeren op de analoge wijze en dat op 5 april de monteur van de media reus komt om e. a. digitaal te regelen. Nu maar hopen dat hij dit leest want meneer heeft wel een mobiel maar deze bij zich houden is heel wat anders. Communicatie gaat via zijn vrouw, zijn dochters die als een soort secretaresses hem moeten waarschuwen op zijn mobiel te kijken omdat meneer het vertikt deze bij zich te houden. Zucht....de digitale revolutie is nog niet bij mijn broer aangekomen.
Het is inmiddels een week later, mijn ouders zijn samen met mijn broer naar een winkel gegaan waar ze een nieuwe TV hebben gekocht die een paar dagen later netjes door de winkel is geinstalleerd. De nieuwe TV bevalt ze goed, hij is wat groter de letters zijn dus makkelijker te lezen voor hun. Nu is het afwachten op de de aansluiting wat begin april zal gebeuren. Afwachten dus.
Zaterdag 9 maart toog ik samen met mijn moeder richting de winkel van die andere media reus om een alles-in-1 pakket te regelen. Er moest alleen nog een TV aan worden toegevoegd, de pc en telefoon zaten al bij die media reus dus dat kwam mooi uit. Mijn moeder was inmiddels de draad helemaal kwijt en vroeg aan de verkoopmedewerker of de beveiliging van haar SimPC er ook af kon, de arme verkoper wist niet waar ze het over had. Ik onderbrak mijn moeder en meldde dat hun daar niets mee hadden te maken en dat we dit via Zorg.saam moesten regelen en niet via de media reus. Sim-pc is software speciaal voor senioren zodat ze rustig en veilig met het internet aan de slag kunnen. (zonder dat ze hoeven op te letten dat er phishing mails en dat soort dingen binnenkomen)
Ik geef haar overigens groot gelijk want die extra service kost haar maar liefst 15 euro per maand, stelletje &^^%%$$#@ dus als dat mogelijk is gaat dat eraf. Ik moet even uitzoeken of het mogelijk is maar we gaat dat zeker proberen. Het feit dat ze een labtop heeft met simp-pc software is al beveiliging genoeg, ze heeft bovendien ook geen internetbankieren dus dat ze via die weg wordt opgelicht hoeven we niet bang voor te zijn. Ze betaald ook nog een x-bedrag aan Z.i.ggo om gebruik te maken van de analoge kabel met andere woorden ze gaan binnenkort een stuk minder per maand betalen dan dat ze nu doen.
Nu hebben mijn ouders een TV die meer dan 11 jaar oud is en dus niet geschikt voor de digitale revolutie. Ze moeten dus een andere tv en omdat ik naar mijn bescheiden mening afgelopen tijd al genoeg voor mijn ouders heb gedaan heb ik tegen mijn moeder gezegd dat ze mijn broer maar daarvoor moest inschakelen. Ze heeft hem geappt (ja, zover is ze, mijn 80-jarige moedertje) en a.s. maandag 11 maart gaan ze een nieuwe tv kopen.
Nu heb ik mijn broer al geappt met de mededeling dat wanneer de nieuwe tv voor 5 april wordt bezorgd de winkel deze maar even gewoon moet installeren op de analoge wijze en dat op 5 april de monteur van de media reus komt om e. a. digitaal te regelen. Nu maar hopen dat hij dit leest want meneer heeft wel een mobiel maar deze bij zich houden is heel wat anders. Communicatie gaat via zijn vrouw, zijn dochters die als een soort secretaresses hem moeten waarschuwen op zijn mobiel te kijken omdat meneer het vertikt deze bij zich te houden. Zucht....de digitale revolutie is nog niet bij mijn broer aangekomen.
Het is inmiddels een week later, mijn ouders zijn samen met mijn broer naar een winkel gegaan waar ze een nieuwe TV hebben gekocht die een paar dagen later netjes door de winkel is geinstalleerd. De nieuwe TV bevalt ze goed, hij is wat groter de letters zijn dus makkelijker te lezen voor hun. Nu is het afwachten op de de aansluiting wat begin april zal gebeuren. Afwachten dus.
woensdag 13 maart 2019
Stellages in de schuur
Ik schreef er al even kort over in de vorige blog maar ik ergerde me al langere tijd aan het feit dat ik weliswaar een niet al te rommelige schuur heb maar dat alles was en is opgeborgen in kratten. Nu is het blijkbaar de wet van Murphy dat ik altijd iets wil uit de onderste krat.
Vorige week was er een aanbieding bij de bouwmarkt waarbij je van die stevige stellages kon kopen. Ik heb deze dus uiteindelijk toch gehaald, zal ik wel, zal ik niet, voor en nadelen gingen door mijn hoofd. Uiteindelijk hakte ik de knop door doordat ik wist dat dit geen impuls aankoop was omdat ik hier al meer dan 2 jaar over na zit te denken.
Vrijdag ging ik aan de slag, het was geen goede dag want ik had weliswaar verlof opgenomen om eens rustig in de schuur aan de slag te gaan maar er was een zware verkoudheid bij gekomen. Ik vond mezelf errug zielig maar bedacht dat ik geen tijd had om ziek te worden dus ik sleepte me bij de haren voort. Alles in huis gehaald waarna ik eerst moest uithijgen en uitrusten want ademhalen als je hele hoofd dicht zit is geen pretje.
Ik besloot om in ieder geval 1 van de stellages in elkaar te zetten en dan de volgende dag maar weer even af te wachten hoe het met de zware verkoudheid zou gaan. Er waren geen schroeven of iets dergelijks nodig want de stellages konden met een ingenieus systeem zo in elkaar worden gezet. Nou dan weet je het wel, welk ingenieus systeem, een klote systeem zul je bedoelen waarvan ik methode pas doorkreeg toen dat 'kreng' al bijna in elkaar zat. Ik heb er een hele middag over gedaan want ik had hele lange pauzes tussendoor nodig omdat mijn lijf niet wilde wat ik wilde.
Aan het eind van de middag stond er echter een grote stellage opgebouwd en wel in mijn schuur. De eerste kratten gingen erin en direct had ik het gevoel dat mijn schuur groter en groter werd. Ik werd met elke krat die ik op een plank zette blijer. Nu weet ik niet of dat was omdat mijn lijf in de gaten had dat het einde in zicht kwam of omdat ik buitengewoon tevreden was met het resultaat. Het liefste had ik stellage nr 2 ook in elkaar gezet maar mijn lijf & hoofd protesteerde dusdanig dat ik dat maar even aan me heb laten voorbij gaan.
Die dag ben ik heel vroeg naar bed gegaan, 21.45 en ik was binnen een mum van tijd weg. De volgende dag 07.30 werd ik wakker en ik voelde dat ik het ergste van de verkoudheid achter de rug had. Die middag werd stellage 2 in elkaar gezet, een stuk sneller dan nr 1. Nu komt de volgende stap, de schuur eens goed opruimen, wat hou ik, wat gaat er weg. De oude keukenkastjes die eerst dienst deden als opberger zullen richting de stort gaan. Er staat bovendien een hele krat al klaar om te worden afgegeven in de recycle straat. Hier kun je kleine apparaten afgeven, verf en ga zo maar door. Ik zal de overige kratten nakijken of daar ook e.a. uit weg kan. Het is even een werkje maar het is zo bevredigend als je daarna je opgeruimde schuur (of welke ruimte dan ook) bekijkt.
Het is daarom vreemd om te moeten constateren dat binnen een jaar je weer een hele auto vol met troep richting de stort brengt, waar dat toch allemaal vandaan komt.
Vorige week was er een aanbieding bij de bouwmarkt waarbij je van die stevige stellages kon kopen. Ik heb deze dus uiteindelijk toch gehaald, zal ik wel, zal ik niet, voor en nadelen gingen door mijn hoofd. Uiteindelijk hakte ik de knop door doordat ik wist dat dit geen impuls aankoop was omdat ik hier al meer dan 2 jaar over na zit te denken.
Vrijdag ging ik aan de slag, het was geen goede dag want ik had weliswaar verlof opgenomen om eens rustig in de schuur aan de slag te gaan maar er was een zware verkoudheid bij gekomen. Ik vond mezelf errug zielig maar bedacht dat ik geen tijd had om ziek te worden dus ik sleepte me bij de haren voort. Alles in huis gehaald waarna ik eerst moest uithijgen en uitrusten want ademhalen als je hele hoofd dicht zit is geen pretje.
Ik besloot om in ieder geval 1 van de stellages in elkaar te zetten en dan de volgende dag maar weer even af te wachten hoe het met de zware verkoudheid zou gaan. Er waren geen schroeven of iets dergelijks nodig want de stellages konden met een ingenieus systeem zo in elkaar worden gezet. Nou dan weet je het wel, welk ingenieus systeem, een klote systeem zul je bedoelen waarvan ik methode pas doorkreeg toen dat 'kreng' al bijna in elkaar zat. Ik heb er een hele middag over gedaan want ik had hele lange pauzes tussendoor nodig omdat mijn lijf niet wilde wat ik wilde.
Aan het eind van de middag stond er echter een grote stellage opgebouwd en wel in mijn schuur. De eerste kratten gingen erin en direct had ik het gevoel dat mijn schuur groter en groter werd. Ik werd met elke krat die ik op een plank zette blijer. Nu weet ik niet of dat was omdat mijn lijf in de gaten had dat het einde in zicht kwam of omdat ik buitengewoon tevreden was met het resultaat. Het liefste had ik stellage nr 2 ook in elkaar gezet maar mijn lijf & hoofd protesteerde dusdanig dat ik dat maar even aan me heb laten voorbij gaan.
Die dag ben ik heel vroeg naar bed gegaan, 21.45 en ik was binnen een mum van tijd weg. De volgende dag 07.30 werd ik wakker en ik voelde dat ik het ergste van de verkoudheid achter de rug had. Die middag werd stellage 2 in elkaar gezet, een stuk sneller dan nr 1. Nu komt de volgende stap, de schuur eens goed opruimen, wat hou ik, wat gaat er weg. De oude keukenkastjes die eerst dienst deden als opberger zullen richting de stort gaan. Er staat bovendien een hele krat al klaar om te worden afgegeven in de recycle straat. Hier kun je kleine apparaten afgeven, verf en ga zo maar door. Ik zal de overige kratten nakijken of daar ook e.a. uit weg kan. Het is even een werkje maar het is zo bevredigend als je daarna je opgeruimde schuur (of welke ruimte dan ook) bekijkt.
Het is daarom vreemd om te moeten constateren dat binnen een jaar je weer een hele auto vol met troep richting de stort brengt, waar dat toch allemaal vandaan komt.
zaterdag 9 maart 2019
(Cadeau) Aankopen
Enige tijd geleden hebben ik,mijn broer en zus wat geld gekregen van mijn ouders. Ik wist tot op heden niet wat ik hier mee zou doen. Een nieuwe stoel of wat anders. Ik besloot toch maar even te wachten. Het raakte wat op de achtergrond tot dat ik een hele mooie lamp zag die in de aanbieding was bij Leen.bakker. Het was de lamp die ik altijd al wilde maar omdat ik vond dat mijn oude lamp eerst 'opgebruikt' moest worden kocht ik hem niet. Maar daar kon ik dus ook het geld voor gebruiken dacht ik zo. Onmiddellijk werd de envelop met daarin het geld opgezocht en wat denk je, er zat veel meer in dan ik ooit dacht in plaats van €250 bleek het €350 te zijn. Wat een leuke verrassing !
De lamp werd gekocht, eenmaal thuis zette ik hem in elkaar en kwam tot mijn stomme verbazing erachter dat e.a. mistte. Het gereedschap-setje dat erbij zou zitten mistte waardoor ik een van de bouten niet goed kon aandraaien en ik wilde niet direct de lamp beschadigen door zelf te gaan prutsen met mijn eigen gereedschap dus voor zover mogelijk met de hand aangedraaid. Er bleek ook 1 vleugelmoertje te ontbreken, ik heb er maar een uit mijn voorraad gehaald en er zelf een ingezet. De kleur was echter anders. Ik heb de winkel gebeld en die zouden er een uit het showmodel halen. Eenmaal in de winkel vroeg ik of ik ook het gereedschap-setje kon krijgen, dus die ging ook meer naar huis. Eenmaal thuis even alles afgemaakt en de lamp staat inmiddels in de woonkamer te pronken.
Vrijdag had ik vrij en heb ik 2 stellage's (ook in de aanbieding) gekocht die ik in mijn schuur heb opgebouwd. Ik was het zat om elke keer kratten te verplaatsen om uiteraard, de onderste nodig te hebben. Het ging niet helemaal van een leien dakje, ik was ziek geworden maar wilde er niet aan toegeven omdat anders mijn verlofdag naar de klote zou gaan. Eenmaal thuis gekomen moest ik eerst uitrusten want als je echt zwaar verkouden bent is het moeilijk ademhalen. Even gelunched om vervolgens de eerste stellage in elkaar te zetten. Ik heb daar de hele middag over gedaan omdat ik tussendoor elke keer moest uitrusten.
Vandaag heb ik stellage nummer 2 in elkaar gezet, dat ging een stuk makkelijker dan de eerste. Ik was dan ook een klein beetje fitter, ik hoefde maar 2 keer uit te rusten voordat ik weer verder ging. De schuur is nu een stuk leger, dit terwijl de rommel eigenlijk alleen maar is verplaatst. Het staat nu echter wel zeer toegankelijk op de planken van de 2 stellage's. Ik zal echter wel nog e.a. nakijken, er kan namelijk nog wel wat weg. De oude keukenkastjes die ik eerst had hangen kunnen nu naar het grof vuil, dat scheelt dan ook weer.
Ik heb direct een foto gemaakt van de lamp en naar mijn moeder gestuurd zodat ze kon zien wat ik met het geld had gedaan. Ze was er blij mee.
De lamp werd gekocht, eenmaal thuis zette ik hem in elkaar en kwam tot mijn stomme verbazing erachter dat e.a. mistte. Het gereedschap-setje dat erbij zou zitten mistte waardoor ik een van de bouten niet goed kon aandraaien en ik wilde niet direct de lamp beschadigen door zelf te gaan prutsen met mijn eigen gereedschap dus voor zover mogelijk met de hand aangedraaid. Er bleek ook 1 vleugelmoertje te ontbreken, ik heb er maar een uit mijn voorraad gehaald en er zelf een ingezet. De kleur was echter anders. Ik heb de winkel gebeld en die zouden er een uit het showmodel halen. Eenmaal in de winkel vroeg ik of ik ook het gereedschap-setje kon krijgen, dus die ging ook meer naar huis. Eenmaal thuis even alles afgemaakt en de lamp staat inmiddels in de woonkamer te pronken.
Vrijdag had ik vrij en heb ik 2 stellage's (ook in de aanbieding) gekocht die ik in mijn schuur heb opgebouwd. Ik was het zat om elke keer kratten te verplaatsen om uiteraard, de onderste nodig te hebben. Het ging niet helemaal van een leien dakje, ik was ziek geworden maar wilde er niet aan toegeven omdat anders mijn verlofdag naar de klote zou gaan. Eenmaal thuis gekomen moest ik eerst uitrusten want als je echt zwaar verkouden bent is het moeilijk ademhalen. Even gelunched om vervolgens de eerste stellage in elkaar te zetten. Ik heb daar de hele middag over gedaan omdat ik tussendoor elke keer moest uitrusten.
Vandaag heb ik stellage nummer 2 in elkaar gezet, dat ging een stuk makkelijker dan de eerste. Ik was dan ook een klein beetje fitter, ik hoefde maar 2 keer uit te rusten voordat ik weer verder ging. De schuur is nu een stuk leger, dit terwijl de rommel eigenlijk alleen maar is verplaatst. Het staat nu echter wel zeer toegankelijk op de planken van de 2 stellage's. Ik zal echter wel nog e.a. nakijken, er kan namelijk nog wel wat weg. De oude keukenkastjes die ik eerst had hangen kunnen nu naar het grof vuil, dat scheelt dan ook weer.
Ik heb direct een foto gemaakt van de lamp en naar mijn moeder gestuurd zodat ze kon zien wat ik met het geld had gedaan. Ze was er blij mee.
zondag 3 maart 2019
Nieuwe WOZ waarde
Afgelopen dinsdag kreeg ik eindelijk de nieuwe WOZ waarde in de brievenbus. De waarde van mijn huis is in 1 jaar van €118.000 naar €132.000 gegaan. De maandelijkse gemeentelijke belastingen worden per maand (gedurende 10 maanden) €42,16 en dat valt me aardig mee. Dat is een verhoging van nog geen 2 euro per maand. De WOZ waarde is redelijk omhoog gegaan maar naar mijn eigen bescheiden mening aardig conform marktwaarde.
Dit wordt het eerste jaar dat de waarde van mijn woning ruim boven de aankoopwaarde is. Ik heb nooit echt 'onder water' gestaan omdat ik direct al bij de hypotheekaanvraag een grote aflossing deed en mijn hypotheek maar €112.000 was in plaats van de €120.000 waarvoor ik de woning kocht. De rest van de bijkomende kosten heb ik ook zelf betaald. Maar ik kan niet ontkennen dat het bedrag van €132.000 mij blij verraste.
Natuurlijk weet ik ook wel dat het geld vast zit in de stenen maar het is leuk om te zien dat de waarde stijgt, waardoor mijn (virtuele) vermogen stijgt en dat mijn jaarlijkse extra hypotheekaflossingen daarin ook meehelpen. De hypotheek is nu nog 'maar' €90.000 wat dus betekent dat mijn 'vermogen' (ik noem het maar stenen vermogen) nu ruim €40.000 is.
Het is leuk om te zien waarom ik nou net even die extra stap zet om elke keer een jaarlijkse extra hypotheekaflossing te doen. Dit is het spreekwoordelijke steuntje in de rug om dit zo lang en zo vaak mogelijk vol te houden. Dit is een marathon waarvan de finish nog lang niet in zicht is maar die hopelijk er wel toe leidt dat ik onbekommerd de toekomst in kan kijken.
Het is de balans die ik blijf zoeken om nu lekker te leven maar dat op latere leeftijd zeer zeker voort te zetten.
Dit wordt het eerste jaar dat de waarde van mijn woning ruim boven de aankoopwaarde is. Ik heb nooit echt 'onder water' gestaan omdat ik direct al bij de hypotheekaanvraag een grote aflossing deed en mijn hypotheek maar €112.000 was in plaats van de €120.000 waarvoor ik de woning kocht. De rest van de bijkomende kosten heb ik ook zelf betaald. Maar ik kan niet ontkennen dat het bedrag van €132.000 mij blij verraste.
Natuurlijk weet ik ook wel dat het geld vast zit in de stenen maar het is leuk om te zien dat de waarde stijgt, waardoor mijn (virtuele) vermogen stijgt en dat mijn jaarlijkse extra hypotheekaflossingen daarin ook meehelpen. De hypotheek is nu nog 'maar' €90.000 wat dus betekent dat mijn 'vermogen' (ik noem het maar stenen vermogen) nu ruim €40.000 is.
Het is leuk om te zien waarom ik nou net even die extra stap zet om elke keer een jaarlijkse extra hypotheekaflossing te doen. Dit is het spreekwoordelijke steuntje in de rug om dit zo lang en zo vaak mogelijk vol te houden. Dit is een marathon waarvan de finish nog lang niet in zicht is maar die hopelijk er wel toe leidt dat ik onbekommerd de toekomst in kan kijken.
Het is de balans die ik blijf zoeken om nu lekker te leven maar dat op latere leeftijd zeer zeker voort te zetten.
Abonneren op:
Posts (Atom)