Ik had altijd grappige sokken aan, dat was mijn manier om nog een beetje kind te zijn. Stripfiguren, streepjes, rondjes, kortom allerlei rare idiote sokken. Het was verdorie wel een heel gezoek nadat ik ze had gewassen. Op de een of andere wijze had ik altijd sokken waarvan ik de wederhelft niet meer kon vinden, nergens, errug vreemd allemaal. Ik bewaarde ze dan maar ik de hoop ooit nog eens de andere te vinden. Ik vond ze nooit weer, waar die toch allemaal zijn gebleven. Ze zijn allemaal met de horizon vertrokken om vervolgens nooit meer te keren. Ik vermoed toch de aantrekkingskracht van het zwarte gat
Op een dag was ik het zat, ik kocht een pak zwarte sokken met daarin 5 paar en dacht de oplossing te hebben. Het maakt immers niet uit of je de ene zwarte sok bij de andere aantrekt. Euruka ! Het beviel me zo goed dat ik na enige tijd bij dezelfde winkel nog een pak kocht. De eerste keer dat ik weer een waszak met sokken in de was gooide was er nog niets aan de hand, ze waren immers allemaal zwart, who cares.
Het bleek verdorie, dat de ene sok korter was dan de ander, ik moest dus weer paren bij elkaar zoeken en nu duurt het nog langer omdat je de lengte moet matchen. Arghhh dat is gewoon ^%$#*& en nog verdwijnen ze op onverklaarbare wijze, hoe kan dat toch. Ik bewaar ze maar weer, wie weet komen ze ooit nog eens terug van hun grote wereldreis.
Ik heb vaak twee verschillende sokken aan. Speciaal voor het kind in mij. En om dergelijke frustraties te vermijden. Alleen als ik nette afspraken heb, doe ik dat niet. Maar meestal heb ik dan een rok of jurk aan dus hee geen probleem: dikke panty of blote benen!
BeantwoordenVerwijderen