Vriendschap weg?

Sinds ik ongeveer 15 was heb ik 1 goede vriendin maar helaas is daar nu verandering in gekomen. In 2019 is ze gescheiden van haar man na bijna 30 jaar met hem samen geweest te zijn. De koek was op. Ik laat het maar even in het midden waarom. Het was, voor zover ik weet ieder geval niet door affaires. 

Het was halverwege 2019 en we hadden afgesproken om eens lekker te gaan lunchen. Toen ze eenmaal zat kwam het hoge woord eruit, ze was weg bij hem. Geschokt was ik niet, ik had het zien aan komen. Toen ze dat echt had besloten en ook kenbaar had gemaakt heeft ze daarna nog wat kleine scharrels gehad  maar die rende heel snel weg als ze na nog geen 6 weken al begon over samenwonen. Ik vertelde haar om eerst tijd voor zichzelf te nemen ipv gelijk een vent aan de haak te slaan. Maar dat kon ze niet, ze kon gewoon niet alleen zijn.

In 2020 ontmoette ze een vent die er wel oren naar had. Het was 2020 en we hadden de ene restrictie na de andere, toen ze voorstelde om toch haar verjaardag te vieren was ik een beetje huiverig. Ik heb immers 2 ouders in een risicogroep, ik besloot het over te slaan vooral omdat haar gehuurde kamertje ook niet de grootste was en we dus hutjemutje zouden zitten. (buiten kon niet)  Begin augustus belde ik haar op en vroeg of ze mee ging eten als verjaardagscadeau. Aangezien het zomer was konden we mooi ergens buiten zitten. Ze kon niet eerder dan oktober. Toen voelde ik al wat afstand.

Ik moest aan het eind van 2020 via via horen dat ze was verhuisd, ze was gaan samenwonen met haar nieuwe vent. Ze had niets verteld. Ook zag ik ineens dat haar telefoonnummer was veranderd, ze had niets doorgegeven. Ik heb haar moeten vragen welk nummer nu van haar was. We zaten wederom in lockdown en ik appte haar in januari, februari en maart 2021 hoe het ging met haar ging, hoe beviel haar nieuwe baan, de verhuizing enz. Ik kreeg antwoord terug maar het was vreemd, mechanisch. Misschien was het kinderachtig van me maar ik dacht, het contact kan nu ook eens van jou kant komen.

In juli werd ze 50. Ik had niets meer van haar gehoord, gaf ze nu wel of niet een feestje maar helaas waren er weer restricties. Ik stuurde toch maar een kaart. 50 worden is immers een mijlpaal. Ook appte ik haar op haar verjaardag maar geen reactie. De dag daarop appte ik haar dochter of alles wel in orde was en die heeft contact gezocht en een uurtje later kreeg ik een reactie. Ze had het druk gehad met een klein feestje voor alleen familie. Ik bedacht dat ik dus alleen een reactie had gekregen omdat ik haar dochter had gevraagd wat er aan de hand was.

Daarna werd het stil, in september appte ik haar nogmaals. Ik wilde langskomen (had er eigenlijk een hard hoofd in maar goed 35 jaar vriendschap gooi je niet zo maar weg) maar het was alsof de duvel er mee speelde. Ik zat meer in het ziekenhuis (ouders) en bij de tandarts (kaakproblemen) dus het kwam er niet van. Elk vrij uurtje was volgeboekt met medische afspraken. Ik meldde dat het niet ging lukken, ze reageerde en dat was het. Daarna niets meer, niets op mijn verjaardag in december, niets met kerst, niets met oud en nieuw. Helemaal niets. Al het contact tussen ons in 2021 kwam van mijn kant uit.

Dus vorige week trok ik de stoute schoenen en appte haar de tekst.

"Ik weet niet wat er is gebeurd of wat er aan de hand is dat je geen contact meer wil maar de deur naar vriendschap blijft open staan maar het contact zal vanaf nu van jou kant af komen"

Ze heeft het gelezen maar heeft ervoor gekozen niet te reageren (in ieder geval tot nu toe niet)

Ongetwijfeld zijn er dingen die ik fout heb gedaan. Ik ben bv heel slecht in contact houden en had wellicht al lang een keer bij haar op bezoek gekund. Ze woont nu op ongeveer 1uur en 15minuten rijden dus je gaat er ook niet even op de bonnefooi langs. 

Ik voelde me al lange tijd klote onder deze situatie maar omdat ik van de week die boodschap heb gestuurd is er een last van mij af gevallen. Ik zat er ook al lang tegen aan te hikken en na te denken, wat is er fout gegaan, wat heb ik gedaan, wat had ik moeten doen maar verdorie ik ben hier niet alleen schuldig aan. 

Ik heb de deur op een kier gehouden, het is nu aan haar om hem weer open te doen door contact te zoeken.

Ps Aan het eind van week heeft ze gereageerd. ' Hier gaat het lekker. Je bent ook altijd welkom bij ons'  Ik weet niet wat ik daarvan moet denken. Niets over het feit dat ze al die tijd geen contact heeft gezocht, heel vreemd allemaal.