Psychologisch gesprek werk

Zoals ik al heb verteld hebben wij op het werk een test gedaan. Er is diverse malen medegedeeld dat er bij het invullen van de test geen goede of foute antwoorden bestaan. Het is om inzicht te krijgen in je persoonlijkheid. De test viel wat mij betreft een beetje vreemd uit. Sommige punten waren correct maar andere weer totaal niet. Naar aanleiding van deze test kregen we ook nog een afsluitend gesprek met een psycholoog, een half uurtje. (je leert niemand kennen in een half uur maar goed vandaar dat ik al eerder meldde in een hokje te zijn geplaatst)

Ik kwam binnen stelde me voor, we babbelde inleidend even over koetjes en kalfjes en zijn eerste echte zin vwb de test was. Het is niet goed, he....BAM!!!

Ik sputterde nog wat tegen, vond van mezelf dat ik de loop der jaren heel veel aan mezelf had gewerkt maar volgens hem was het niet goed. Toen werd ik een klein beetje pissig en meldde dat er meerdere malen was gezegd dat er geen goede of foute antwoorden bestonden en dat hij nu met zo iets aan kwam. De rest van het gesprek ging werkelijk over helemaal niets. Ik had wat concrete vragen, zoals hoe wil je dat ik dan met klanten omga, moet ik dan direct alles mededelen vwb mijn prive leven, ik ken die mensen amper 1 minuut. Nee, dat was het niet maar hij meldde niet wat het dan wel was. Blijkbaar deed ik er ook lang over om over een teleurstelling heen te komen dus ik vroeg, wat lang was, 5 minuten,5 dagen of 5 weken ook hierbij bleef het antwoord vaag.

Gedurende het gesprek kreeg ik het verwijt ook niet zo heel veel vakkennis te hebben of in ieder geval mij daar niet zo heel erg in te verdiepen. Ik vertelde vervolgens dat op het moment dat er iets qua techniek en/of internet of dat er iets met de computer gedaan moet worden er twee mensen worden bij geroepen ik en een andere collega. Wanneer die andere collega er niet is wordt ik opgetrommeld, dat vond hij dan wel weer heel vreemd. Ik kwam binnen met niets en ik vertrok met niets. Het enige wat hij mij mededeelde wat dat ik vooral moest DOEN, ga niet nadenken over de wat er daarna komt maar gewoon DOEN.

Diezelfde avond bekeek ik mezelf eens in de spiegel en besloot dat ik gewoon tevreden ben met mezelf. Uiteraard heb ik ook zo mijn nukken (en tekortkomingen) maar dat maak ik verdomme zelf wel uit. De volgende dag spookte het nog door mijn hoofd, me interesseren voor mijn vakgebied, wel potverdrie ik lees alles wat los en vast zit en sommige collega's die naast me zitten hebben nog nooit een boek van binnen gezien dus waar slaat dit op. Her en der hoorde ik wat kleine stukjes van het gesprek dat collega's hadden gehad met hem. De hele afdeling praat erover dus dan blijf je er toch over doorgaan. De ene collega vond het een uitermate prettig gesprek en de ander was compleet uit het veld geslagen. (ik zat er qua eigen beleving een beetje tussen in, ik vond het allemaal maar vreemd, interessant en vaag)

Misschien was dat wel zijn doel, mij bewust in het luchtledige laten hangen maar het is en blijft vreemd dat dit alles op basis van een schriftelijke test en een gesprekje van een half uur even wordt gedaan. We moeten nu een persoonlijk groeiplan (wat heb je nodig van het bedrijf en wat ga je zelf doen) schrijven, want het bedrijf verwacht van ons dat we ons blijven ontwikkelen.