Voortkabbelend

Het is rustig hier, geen rare dingen. Het leven kabbelt voort. As zondag heb ik een leuk feestje en laat ik nou toch ook al gelijk het perfecte cadeau hebben. Geld geven wordt op een gegeven moment eentonig. Ik heb kaartjes gekocht voor een openluchtfestival, film kijken in de bossen. We zijn al vaker geweest en toevallig kon ik deze week al kaartjes bestellen dus gelijk gedaan. Je zit dan een film te kijken op een giga scherm en je hoopt dat het niet al te hard gaat regenen. Je mag zelf alles meenemen, eten & drinken en ga zo maar door. Het mooiste was dat ik ook  nog een kortingskaart had.

Op het werk is het razend druk, collega's gaan met vakantie, studenten nemen het werk over maar kunnen nooit alles weten & doen dus is het aanpoten. Klanten komen in drommen omdat natuurlijk ook deze nog even net voor de vakantie een aantal boeken mee willen. Scholen zijn al vrij dus de kinderen rennen, schreeuwen vrolijk in het rond en dan heb je ook nog die kliertjes die het voor de hele boel verpesten, soms wil je ze dan achter het behang plakken met die grote mond van ze. Helaas hebben we geen behang in ons bedrijf dus dan zucht je maar een keer diep en ben je blij dat je van dit en dat kliertje de ouder niet bent.

Vorig jaar zat ik tegen een burn-out aan, ik had dit jaar weer het gevoel dat het de verkeerde kant op ging maar ik heb een aantal kleine aanpassingen gedaan. Ik ga wat vroeger naar bed maw ik rust goed uit, lees wat en slaap lang en lekker. Ik ga bovendien regelmatig in de vroege avond even wat wandelen. Ik neem dan de stappenteller mee en ongemerkt loop ik heel wat kilometers door de wijk. Gemiddeld loop ik dan ongeveer 5000 stappen en ben zo'n 45 minuten tot een uurtje onderweg.

Vorige week maar kwam ik maar liefst tot 4 wandelingen, deze week is het wat minder omdat er zo enorm veel bakken met water naar beneden worden gegooid. Het voordeel van zoveel regen is dat nu alles enorm groeit en bloeit, heerlijk om naar te kijken vooral als ik richting wat ik noem de villawijken loop is het genieten. Ik hou ervan om in die wijk te lopen, het is er ruim, heel veel grote bomen en verder heel veel groen. De huizen zijn werkelijk fenomenaal, ik zag er laatst eentje te koop staan en stond versteld over de prijs, net iets over de 1 miljoen. Toevallig liep ik  op de terugweg langs een makelaar die het pand zichtbaar door middel van een foto in de etalage had hangen. Het was dan ook werkelijk een kapitale villa.

Er zijn momenteel geen hoogtepunten maar gelukkig ook geen dieptepunten. Het leven kabbelt rustig voort en daar hou ik van.