We hadden van de week een vergadering van de afdeling en daarin werd medegedeeld dat we onze openingstijden gaan aanpassen. Het komt er dan eigenlijk op neer dat we vanaf dat moment personeel over hebben en sindsdien is het me even te veel geworden. Ik pieker er weer heerlijk op los, ik schuif in de overlevingsmodus. Op de een of andere manier krijg ik hamsterneigingen maw ik koop allerlei eten wat lang houdbaar is. Vraag me ook niet waarom ik dat doe, ik doe het. Het is net alsof ik denk dat wanneer ik ontslag zou krijgen geen eten meer kan kopen. (vreemd, ik weet het)
Ik wist en weet dat er weer een reorganisatie aan zit te komen en tot nu toe had ik er weinig last van maar sinds afgelopen week is de 'paniek' toe geslagen. De onrust is compleet terug op de afdeling, er wordt weer heftig 'gepraat' onderling en daardoor wordt ik erg onrustig. Wat een ellende, ik moet even mijn ei kwijt.
Er spelen allerlei scenario's door mijn hoofd. Wat te doen als ik ontslag krijg, auto weg, sportschool opzeggen, tv gids opzeggen en weer solliciteren, alleen al daarom zou ik gillend gek worden. Ik ben diegene die de brood op de plank brengt, ik zeg niet dat wanneer je allebei een salaris verdient dat het minder erg is maar je hebt een (klein) vangnet. Als ik niet werk, krijg ik niets, afgezien van de WW en ik weet niet of ik het daarmee zou redden. Je merkt het wel, ik ben even heerlijk al mijn angsten, frustratie's enz aan het uiten.
Ik en het bedrijf zelf weten nog niet eens hoe men deze reorganisatie gaat aanpakken maar ik laat alle doemscenario's al in mijn hoofd afspelen. Er is gezegd dat er voor de zomer uitsluitsel is. Dat betekent dat ik op z'n minst nog voor een half jaar werk heb, een vast contract zegt tegenwoordig ook al helemaal niets meer.
Zo ik moest het allemaal even kwijt, sorry dat ik zo ben los gegaan. Suggesties over hoe men hier men het beste mee om kan gaan zijn altijd welkom. Helaas ben ik al een klein beetje een expert aan het worden, het is de tweede reorganisatie die ik mee maak, het gaat je niet in de koude kleren zitten.
Een paar suggesties.
BeantwoordenVerwijderenBegrijpelijk dat een reorganisatie angst oproept. Helaas is angst geen goede raad gever en stimuleert juist piekergedrag. Naast goed en gezond eten en voldoende rust is het denk ik belangrijk dat je naar hogere waarden kijkt. Je bent niet je werk. Je bent niet je angst. Je bent niet je geld en bezit. Elk mens heeft waarde / talenten om zich in te zetten voor een ander en zichzelf. Ook al is dat heel lastig in een angstige negatieve werkomgeving. Maak eens een crisis begroting en reken uit hoeveel ww je zou gaan ontvangen. Je heb dan zekerheid en hoef je geen onnodige zorgen te maken. Je kunt het dan ook loslaten want je weet waar je aan toe bent in het negatiefste scenario. Tot slot blijf positief en goed zorgen voor je zelf. Er is altijd meer mogelijk dan dat je voor mogelijk houd. Oefen om te denken in mogelijkheden.
Normaal kan ik heel goed relativeren maar het was zo'n week dat ik het me allemaal even teveel werd. Ik moest het ff kwijt. Thx.
BeantwoordenVerwijderen