donderdag 30 maart 2017

Belastingaangifte

Vorige week kreeg ik een mailtje van mijn financieel adviseur wanneer ik mijn belastingteruggave voor 1 juni zou binnen willen krijgen moest ik toch echt voor 1 april alles invullen. Ik heb er geen haast mee dus het kon ook later, nu wordt het 5 april. Ik vermoed dat ik niet zo heel veel terug krijg, vorig jaar was het een enorm bedrag...€35 euro.

Ik laat de hypotheekrente per maand uitbetalen dus dat hoef ik ook niet te verwachten. Het is nog steeds mooi dat ik financieel adviseur zeg want meer dan mijn belastingaangifte doet hij niet. Hij hoopt op meer zakelijke belangen maar daar heb ik momenteel geen behoefte aan.

Het verrast me altijd als ik sommige van mijn collega's hoor dat ze nog van alles bij elkaar moeten zoeken ivm diezelfde belastingaangifte. Ik heb gedurende het jaar een speciaal mapje waarin ik alles verzamel. Ziektekosten, gelukkig is dat niet zo heel veel en ik zal denk ik dit jaar ook niet boven de norm komen maar toch bewaar ik het. Officiële documenten van allerlei overheidsinstanties die ondanks het feit dat de overheid alles digitaal wil doen nog steeds alle documenten opsturen nadat men je een mail stuurt dat het klaar staat bij mijnoverheid.nl. Hoe bedoel je bureaucratie, begrijp me niet verkeerd hoor, ik vindt dat alleen maar goed dat je officiële documenten ook nog thuis toe gestuurd krijgt maar een beetje overdreven is het dan weer wel.

Ik krijg dat altijd zo'n gevoel dat ik van alles vergeet mee te nemen. Het is namelijk helemaal niet zo veel papierwerk en als ik het heb klaar liggen denk ik elke keer is dat alles, heb ik niet meer, vergeet ik niet wat. Het eindigt ermee dat ik mijn hele administratie mee neem omdat ik bang ben dat ik wat documenten ben vergeten.

Ik laat het in mijn auto liggen als ik de afspraak heb en neem dan alleen mee wat ik daadwerkelijk in mijn mapje heb verzamel maar dan is er toch altijd dat stemmetje in mijn hoofd. De rest van mijn administratie ligt dan in de auto en wordt 9 van de 10 keer ongebruikt weer meegenomen naar huis.

Better safe then sorry...

zaterdag 25 maart 2017

Boete; the End

Donderdag mailde de buurvrouw. Ze had inmiddels weer bericht gekregen van de Gemeente en haar was medegedeeld dat de boete onterecht was en ze hoefde deze dan ook niet te betalen.

Ik had nog niets binnen, de dag daarna ook niet maar ik herinnerde mezelf dat de buurvrouw het de tweede keer ook via de mail had gedaan terwijl ik het de tweede keer via de officiële papieren weg had gedaan. Dat neemt nu eenmaal wat meer tijd in beslag. Geduld is een schone zaak en bovendien had ik ook het formulier hoor & wederhoor ingevuld dus dat zou ook nog een mogelijkheid zijn.

Hoor & wederhoor zou in dit geval betekenen dat ik volgende week op bepaalde dagen en tijdstippen gebeld zou worden om mijn kant van het verhaal uit de doeken te doen.

Maar vandaag was het dan zover, ik kwam terug van een dagje uit en wat lag er in mijn brievenbus, een officiële brief van de gemeente. Het was een hoop juridisch gewauwel maar het kwam er op neer dat mijn bezwaar gegrond was verklaard. Ze hadden contact gehad met de afvalvervoerder en die had mij en mijn buurvrouw in het gelijk gesteld. We hadden inderdaad netjes contact gezocht met hun en ook zij waren netjes hun extra afspraak nagekomen om hun fout te corrigeren maar op het moment dat zij de zakken wilden ophalen was de milieu inspectie dienst al langs geweest met alle gevolgen van dien.

Mag ik even een rondedansje doen.....pomperdiepom.

Zo weer terug van gek doen, ik hoef dus geen €60 te betalen, die hebben we weer in de pocket. Het zou ook zeer ongerechtvaardigd zijn omdat zowel ik als de buurvrouw alles netjes met de officiële instanties hadden overlegd. Dit voelt heel goed.

donderdag 23 maart 2017

Meer aflossen?

Zoals jullie alvast wel weten heeft de eerste bank zijn rente op 0% gezet. Dit zette me aan het denken, mijn bank zal ongetwijfeld binnenkort volgen, zal ik aan het eind van het jaar toch iets meer aflossen dan dat ik als doel heb gesteld.

Ik had met mezelf afgesproken voordat ik dit huis kocht om elk jaar €1000 extra af te lossen. Nu heb ik een vliegende start gemaakt en zal ik dit jaar voor het derde achtereenvolgende jaar €3000 kunnen aflossen. Dit was het idee en daar was ik al trots genoeg op maar het begon te kriebelen. De rente is schrikbarend laag of zoals het er nu naar uit ziet binnenkort niet bestaand, hoe kan ik dan toch mijn geld voor me laten werken zonder dat ik er risico mee loop.

Ik zit al in aandelen en ondanks alle mooie verhalen brengt dat toch risico met zich mee. Wanneer ik extra-extra aflos betekent dat mindere maandlasten en uiteindelijk levert het mij meer rente winst op. Weliswaar op de lange termijn maar van de eerste winst, de lagere maandlasten profiteer ik gelijk al van.

Ik zit zelf te denken aan een totale extra aflossing van €5000. Die €2000 haal ik dan van mijn buffer af, die kan dat makkelijk lijden maar aan de andere kant geeft het mij een ongemakkelijk gevoel, mijn veiligheidsnet is dan weg. Vreemd hé, maar zo voelt het nu eenmaal. De buffer is groot genoeg. Het is dan niet zo als ik dat bedrag eraf haal dat ik ineens geen nieuwe wasmachine, koelkast ed kan veroorloven, zelfs al zouden alle apparaten allemaal ineens de brui eraan geven dan nog.

Ik heb natuurlijk nog even de tijd, ik los maar 1 keer per jaar extra af en dat is aan het eind van het jaar dus ik kan nog even lekker op twee gedachten hupsen.

Wat denken jullie ?

vrijdag 17 maart 2017

Boete deel 2

Inmiddels is het boete verhaal een enorm papierwerk geworden. Niet van mijn kant maar aan de kant van de gemeente. Na mijn gesprek met de buurvrouw die voor hetzelfde vergrijp was beboet had ik een mail gestuurd naar de desbetreffende afdeling. De buurvrouw had dit doorgekregen van de persoon die ze aan de telefoon had gehad. Ik dacht dus, laat ik dat dan ook maar doen. Deze mail werd blijkbaar als de officiële bezwaarbrief gezien en daar kreeg ik dan weer een papieren bevestiging van. Ik zuchtte nog eens diep en dacht het zal allemaal wel.

Vervolgens krijg ik een paar dagen later een brief met de mededeling dat het bezwaar niet correct was ingediend of ik maar weer even opnieuw bezwaar aan wil tekenen. Ik heb maar besloten dat ik het komend weekend er eens even goed voor gaat zitten en een officiële bezwaarbrief op stel. Die stuur ik dan volgende week wel op. Tegelijkertijd met die brief kreeg ik een schrijven of ik gehoord wilde worden. Dat kan blijkbaar telefonisch of mondeling. Ik weet nog niet wat ik daarmee doe, aan de ene kant wil ik graag gehoord worden aan de andere kant denk ik, wat een gezever.

Ik weet nu de tactiek van de gemeente in contact met haar burgers. Ze passen het proces toe waarbij de burger wordt bedolven onder papierwerk zodat deze zelfde burger de boom door het papierenbos niet meer kan zien.

Het frappante is wel dat ik bij elke brief die ik krijg blijkbaar een ander dossiernummer krijg en het verzoek is dan ook om elke keer het laatste dossiernummer te gebruiken. Ik begin nu te begrijpen waarom het bonnetje van Teeven onvindbaar was toen het werd opgevraagd. Het zal waarschijnlijk in het verkeerde dossier. Wat een ongelofelijke bureaucratie.

In de eerste opzet van mijn bezwaarschrift heb ik dan ook werkelijk alle dossiernummers maar vermeld zodat men vooral niet kan zeggen dat ze het niet meer kunnen vinden. Werkelijk elke brief vanuit de gemeente is voorzien van een ander dossiernummer. Ach, ik stuur het bezwaar maar gewoon weer in en betaal, daarna vindt ik het wel genoeg wat een gezeur. (ik weet het, daar gaat het ze nu precies om maar ik heb totaal geen zin in zoveel drama)

donderdag 16 maart 2017

Isoleren kruipruimte

De kogel is door de kerk. Ik heb een afspraak gemaakt voor het isoleren van mijn kruipruimte. Na de VVE vergadering heb ik er vaart achter gezet en vanochtend heb ik de definitieve afspraak vast gezet.

De datum is 25 april om 08.00. Vorige week had ik een mailtje gestuurd of ze even contact met mij wilden opnemen en dat deden ze dan ook. Ik sprak met de contactpersoon en die mailde dezelfde dag nog het contract. Ik had verwacht dat de prijs duurder zou zijn omdat door het lange wachten ivm toestemming/gesteggel VVE er inmiddels een jaar was verstreken en prijzen stijgen nu eenmaal. De contactpersoon deed echter niet moeilijk en bood het contract aan voor dezelfde prijs, nl. €750. Het is een niet zo grote ruimte van 31 m² dus die kleine prijsstijging kreeg ik cadeau van hem.

Aangezien ik toch niet thuis mag wezen ivm de dampen die bij het erop spuiten vrij komen zal ik proberen om af te spreken of ik zelf mag bepalen of en wanneer ik op mijn werk verschijn. Ik heb een aantal plus uren die zet ik dan waarschijnlijk in, ik vraag gewoon om mij vrij te plannen en wanneer ze daadwerkelijk met de ruimte bezig gaan zal ik naar mijn werk gaan. Thuis blijven is dan geen optie en op het werk is het altijd goed als er eentje extra is waar ze niet op hebben gerekend.

Gisteren had ik in een vlaag van verstandsverbijstering alle troep die ik had verzameld in mijn autootje gepropt en richting de stort gebracht. Omdat er in de kruipruimte ook ea stond besloot ik die ook maar gelijk weg te halen. Er staan nu alleen nog 2 deuren, 1 doos en 2 oude tuinstoelen voor de rest is hij al helemaal leeg. (niet dat ik er nou zoveel in had maar toch, hoe meer ruimte ze hebben om te werken hoe sneller het gaat)

Wij hebben als VVE het technisch en financieel beheer uit handen gegeven dus in sommige gevallen moeten we even overleggen of iets wel of niet kan met hun. Ik heb ze voor de zekerheid mijn kruipruimte laten zien zodat er eventueel kan worden overlegd als er iets in staat, zit, hangt dat van belang is voor het algemeen nut van het gehele complex. Er was echter niets in de ruimte dat het isoleren in de weg staat. De desbetreffende man adviseerde wel om de buis die ooit werd gebruikt om de gaskachel te voorzien van gas te verwijderen.

Die buis heb ik dan ook direct afgelopen week verwijderd, dat was me een gezaag (lamme armen omdat je boven je hoofd werkt) en ik kreeg hem nog op mijn kop ook nog. Gelukkig was het geen zware buis maar ik schrok wel. Ik had het niet verwacht omdat ik dacht dat hij met nog wat andere bevestigingen vast zat maar dat bleek niet helemaal meer het geval. Er gingen nog wat draden mee maar gelukkig was er geen schade. Zo zie je maar weer, een ongelukje zit in een klein hoekje.

zaterdag 11 maart 2017

(Baal) Boete

Afgelopen dinsdag viel er een brief van de gemeente in mijn brievenbus. Ik had afval naast de container laten staan. Als ik ergens een hekel aan heb is dat er ergens afval wordt gedumpt waar het niet hoort dus dat doe ik never nooit niet zelf.

Verbaasd las ik de brief, wat had ik dan in hemelsnaam gedaan. Het ging om het volgende de BEST zak (dat is in onze gemeente de zak waarin je kleine kapotte huishoudelijke apparaten en textiel kunt stoppen) zou op 3 februari worden opgehaald. Er stonden al 2 zakken bij de lantaarnpaal dus ik heb daar inderdaad de mijne bij gezet. De volgende dag bleken alle zakken er nog gewoon te staan. Ik heb dus voor de zekerheid de afvalkalender er maar eens digitaal op na geslagen. Nee, er stond er toch echt 3 februari wordt de BEST zak opgehaald, aangezien het inmiddels weekend was geworden besloten om het nog maar even aan te zien.

Inderdaad, ja het klopt. Ik heb de loodzware zak niet weer mee terug genomen. Daar ben ik schuldig aan, dat bestrijd ik ook helemaal niet. Ik hoopte dat men in de gaten had gekregen dat ze een straat (of misschien wel de hele wijk) hadden overgeslagen en alsnog de zak zouden komen ophalen maar helaas dat gebeurde niet.

Maandag voor de zekerheid contact gezocht via de website met de afvalvervoerder en die mailde mij terug 'zet de zak maar bij de afvalcontainer zodra we daar komen om de ondergrondse te legen worden de zakken meegenomen'. Dit heb ik dan ook te goeder trouw gedaan, ik heb netjes alle zakken van de buren die er ook nog steeds stonden ook neer gezet. (die hebben dus nu ook een boete in hun brievenbus gehad) en nu dit.

Aha, dacht ik nog. Ik teken bezwaar aan want ik heb die mail van de afvalvervoerder nog....niet dus. Ik was in de veronderstelling het is afgehandeld en heb dus de mail weggegooid. Ohh, knudde. Ik teken desondanks bezwaar aan, dat is meer voor mijn eigen gemoedsrust maar ik weet nu al de uitkomst. Het bezwaar zal worden afgewezen, de afdeling Veiligheid en Recht zal mij echt niet op mijn groene kijkers geloven. Ik baal dus enorm en heb direct met mezelf afgesproken dat ik nooit meer een BEST zak aan de straat zet. We worden verdikkeme vergeten en als dank dat je hun erop attent maakt krijg je een boete van €60.

In diezelfde week op kreeg ik op donderdag echter een mail van mijn buurvrouw die dus ook een boete heeft gekregen. Ze meldde mij dat ook zij contact had gehad met de afvalvervoerder. Zij had hetzelfde advies gekregen om de zakken bij de afvalcontainers neer te zetten maar dat hoefde ze niet meer te doen omdat ik dat dus al had gedaan. Ze had inmiddels al contact gehad met de gemeente en zou een mail sturen naar een aan haar opgegeven adres. Ik heb met haar overlegd en zij stuurt mij dezelfde mail (incl.adres) zodat we samen min of meer hetzelfde verhaal kunnen opsturen en hopelijk de boete niet hoeven te betalen.

De mail  heb ik dezelfde dag nog opgesteld en verstuurd, tot op heden echter geen reactie.

Ik zal wel mijn bezwaarschrift klaar maken voor het geval de mail niet veel uithaalt dan heb ik in ieder geval mijn best gedaan.




woensdag 8 maart 2017

Sokken

Ik had altijd grappige sokken aan, dat was mijn manier om nog een beetje kind te zijn. Stripfiguren, streepjes, rondjes, kortom allerlei rare idiote sokken. Het was verdorie wel een heel gezoek nadat ik ze had gewassen. Op de een of andere wijze had ik altijd sokken waarvan ik de wederhelft niet meer kon vinden, nergens, errug vreemd allemaal. Ik bewaarde ze dan maar ik de hoop ooit nog eens de andere te vinden. Ik vond ze nooit weer, waar die toch allemaal zijn gebleven. Ze zijn allemaal met de horizon vertrokken om vervolgens nooit meer te keren. Ik vermoed toch de aantrekkingskracht van het zwarte gat

Op een dag was ik het zat, ik kocht een pak zwarte sokken met daarin 5 paar en dacht de oplossing te hebben. Het maakt immers niet uit of je de ene zwarte sok bij de andere aantrekt. Euruka ! Het beviel me zo goed dat ik na enige tijd bij dezelfde winkel nog een pak kocht. De eerste keer dat ik weer een waszak met sokken in de was gooide was er nog niets aan de hand, ze waren immers allemaal zwart, who cares.

Het bleek verdorie, dat de ene sok korter was dan de ander, ik moest dus weer paren bij elkaar zoeken en nu duurt het nog langer omdat je de lengte moet matchen. Arghhh dat is gewoon ^%$#*& en nog verdwijnen ze op onverklaarbare wijze, hoe kan dat toch. Ik bewaar ze maar weer, wie weet komen ze ooit nog eens terug van hun grote wereldreis.


zaterdag 4 maart 2017

Schildpad

Toen ik nog een jong blommeke was en te horen kreeg dat ik allergisch was voor alles wat haar heeft (behalve de mens) werd ik opstandig. Mijn grote droom was immers het houden van dieren, ik was net bezig mijn ouders te bewerken om een hond of een kat te nemen. Maar ja, mijn luchtwegen begonnen al te piepen als ik in de buurt van een kat kwam. Een hond was net iets minder maar helaas pindakaas dat feest ging dus niet door. Ik geloof dat mijn moeder ook wel opgelucht was, die zag de bui al hangen, het zou er mee eindigen dat zij de hond uit zou moeten laten.

Enkele jaren later kwam ik langs een dierenwinkel en werd gelijk verliefd op een tweetal schildpadjes, waterschilpadden wel te verstaan. Ik kocht ze (dat kon toen nog, nu niet meer) Er werd een klein aquarium gekocht en de beestjes vonden een plekje op mijn slaapkamer. Ze verhuisden met mij mee naar mijn eerste woning alwaar er na aantal jaren een overleed aan longontsteking. Ik was er nog mee naar de dierenarts gegaan maar die constateerde dat het arme beestje al dood was. Deze is vervolgens netjes door mij begraven, bij mijn ouders in de tuin weliswaar maar dat was omdat ik alleen een balkon had, dat is zo moeilijk graven.

Omdat de schildpad die ik had nu had ontdekt dat hij alleen was en nog meer plaats had om te groeien deed hij dat dan ook prompt. Ik schafte een groter woonhuis voor hem. Vooral omdat enkele weken ervoor meneer in de gaten had gekregen dat hij via een de rotspartij in het aquarium eruit kon klimmen. Hij liet zich dan vervolgens van zeker 1,5 meter hoog op de grond vallen en ging daarna rustig op onderzoek. Ik kreeg dit in de gaten omdat op een zekere avond ik in de woonkamer zat en meneer werkelijk voorbij kwam racen. Hij dacht zeker als ik nu heel snel ben dan ziet ze me niet.

Precies op de dag dag ik hem wilde verhuizen was meneer weer ontsnapt. Ik had notabene nog het dak verzwaard maar daar had hij blijkbaar geen boodschap aan. Ik was hem zeker een week kwijt, hoe hij dit in hemelsnaam heeft overleefd. Ik kreeg op een avond ineens een ingeving, daar kon hij ook nog wel eens zitten en ik had daar nog niet gezocht. Ik deed de deur van de kast open, gooide de spullen die op de grond lagen eruit en daar zat ie hoor, Kwaad blazend, keek hij me aan alsof hij zeggen wilde, had je dat niet eerder kunnen bedenken. Ik heb direct zijn nieuwe onderkomen in orde gemaakt en sinds die dag zit meneer daar.

Wanneer ik hem schoonmaak en hem er dus uit haal is hij woest, blazend en trappelend probeert hij mij uit mijn evenwicht te halen. Eenmaal weer terug in zijn schone onderkomen kan meneer (of mevrouw, ik vergeet altijd hoe je dat kunt zien) het niet nalaten om een flinke drol in het schone water te laten. Ik zucht dan nog maar eens diep maar kijk desondanks vertederd naar hem.

Ik geloof dat dit beestje, genaamd BIGGIE nu meer dan 25 jaar oud is. Mensen in mijn omgeving vragen waarom doe je hem niet weg. Ik kijk ze dan ongelovig aan en begrijp het niet. Ik heb nu eenmaal destijds die verantwoordelijkheid genomen dan ga je niet halverwege er mee kappen. Ik las ergens dat ze wel 40 jaar kunnen worden. Ik kan dan dus nog zo'n 15 jaar van dit manneke genieten.

Hij laat me schrikken tijdens een spannende film doordat hij ineens van de rotspartij in het water springt. Hij probeert nog steeds te ontsnappen en dondert dan via de hoek van het aquarium achterover weer in het water. Ik moet hem soms redden omdat hij vast zit tussen het glas van het aquarium en de rotsen en ik alleen nog maar zijn kont zie. (ongetwijfeld kan hij er zelf uit komen maar ik vindt het zo zielig en na verloop van tijd irriteer ik me rot door het lawaai wat hij hierbij produceert)

Wanneer ik hem zelf schoonmaak en onder de kraan hou om zijn schild eens te poetsen blaast hij verontwaardigd naar me. Maar in 25 jaar heeft hij mij nog nooit gebeten. Ik moet ook eerlijk zeggen, ik ben ook niet van plan om dat te testen door mijn vinger voor zijn mond te houden.

woensdag 1 maart 2017

WOZ ontvangen

Afgelopen dinsdag mijn nieuwe WOZ ontvangen en tot mijn verrassing is er niets veranderd. De waarde van mijn huis is niet verhoogd (of gedaald). Ik had een hele kleine stijging verwacht maar de goede cijfers van onze economie en de daaraan gekoppelde stijging in huizenverkoop kwamen natuurlijk pas binnen aan het eind van 2016. Pas aan het einde van het jaar 2016 begonnen de mensen weer wat voorzichtig geld uit te geven. Ik geloof echt niet dat de gemeente deze WOZ per 1 januari heeft lopen berekenen, dat doen ze al veel eerder dus zijn die goede cijfers ongetwijfeld niet meegenomen in hun berekening.

Natuurlijk zat de huizenverkoop al veel eerder in de lift in de Randstad maar hier in het achtergebleven achterland is dat pas sinds kort. Desondanks had ik een kleine stijging verwacht. Het goede nieuws is echter, ondanks het feit dat mijn gemeente in al zijn wijsheid besloot om de OZB te verhogen (en behoorlijk als ik de cijfers van de diverse instanties mocht geloven) ik minder betaal dan vorig jaar. Gedurende de tien maanden dat het wordt afgeschreven is dat €1,95 per maand minder.

De gemeente heeft genoeg geld 'verdiend' met het gescheiden inzamelen van afval dat men de winst die men daarop heeft gemaakt heeft uitgedeeld aan zijn bewoners. Afval wat je blijkbaar goed gescheiden inzamelt betekent blijkbaar minder kosten dus...men hield geld over. Het bedrag €19,50 heeft men via de afvalstoffenheffing in mindering gebracht. De diftar stortingen (restafval) die ik in 2016 heb gemaakt waren qua aantal hetzelfde als in 2015. Ik hoefde ook in 2016 maar 6 keer een zware grijze restafvalzak te verslepen naar de ondergrondse container.

Dit jaar is wederom mijn doel 6 keer een restafvalzak naar de ondergrondse container brengen en wie weet eentje minder. (al zal dat heel moeilijk worden)