zondag 26 februari 2017

Waterafrekening

Daar was ie dan eindelijk, de afrekening van het waterbedrijf. Ik moest, tromgeroffel 4 euro bijbetalen en ik ga 2 cent per maand MINDER betalen. Ik betaalde in 2016 €8,22 en nu ga ik in 2017 €8,20 betalen.

Misschien begrijp ik het niet goed maar als je meer verbruikt, welgeteld 2 kuub meer dan zou je toch denken dat je meer moet gaan betalen vooral omdat de belasting van water (transport?) omhoog zijn gegaan. (althans dat wordt mij vermeld in de mail)

Ik ben een beetje verbaasd maar desondanks zeer tevreden, ik heb voor dit jaar maar liefst €0,24 bespaard. (ik moet er zelf om lachen) Aangezien ik het elke week netjes noteer wist ik wel dat ik zou moeten bijbetalen maar dat ik uiteindelijk per maand minder moet betalen gaat mijn pet te boven.

Gerelateerde afbeelding

Toch wil ik een beetje minder lang gaan douchen maar dat is verdomd moeilijk als je er eenmaal onder staat en de juiste warmte hebt te pakken. Douch ik veel, nee dat denk ik niet, ik ga om de dag onder de douche. Ik heb gemiddeld eenmaal per week een volle wastrommel dus daar kan en wil ik niet meer op bezuinigen, mijn kleding ed. moet wel schoon zijn.

Dan blijft erover de douche. Ik wil er iets meer op gaan letten maar ik zal niet heel streng zijn voor mezelf. Als ik dit jaar in de buurt blijf van in totaal 30 kuub net zoals in 2016 dan ben ik een tevreden mens.

vrijdag 24 februari 2017

Adsense doolhof

Ik wilde ook wel eens zien wat die google adsense was. Ik deed ook iets in de instellingen en kreeg de volgende reactie terug. Het account is geblokkeerd...duh. Wat heb ik dan gedaan, heb ik een account ? Ach wat maakt het ook uit laat maar, het gaat mij niet om de reclame uitingen op mijn blogje. Het irriteerde me echter toch, het bleef maar rondspoken in mijn hoofd, wat had ik dan gedaan, geen idee. Wie, wat, waar en welk account heb ik dan.

Enkele maanden later deed ik nog maar eens een poging om uit te vinden waarom mijn account bij Adsense was geblokkeerd. Ik had me blijkbaar ooit in een ver verleden aangemeld, iets anders kon ik niet van maken. Ik werd zo tureluurs van allerlei hulpsites en FAQ sites waar ik door heen werd geleid dat ik halverwege dacht, laat maar, mij te ingewikkeld forget it.

Tot vanavond, ik drukte wederom her en der eens op een linkje en ik kreeg als reactie terug, inloggen op uw account gaat als volgt...en daar ging ik. Sms op mijn telefoon ontvangen, mijn nummer was blijkbaar al bekend en ik logde in. Wat krijg ik nu dan, wat heb ik nu dan ook mijn stok hangen. Hoe kom ik hier nu weer terecht. Er was echter iets met een homepage en dat mijn site werd gelinkt en dat kon een paar dagen duren. Ik snap er helemaal niets van, ik wacht maar af en dan kijk ik wel weer verder. Ik weet niet eens of ik het wel wil. Wie weet hoe dit verder gaat. Wie het weet mag het zeggen.

donderdag 23 februari 2017

Storm

Het is nu net donderdagmiddag en ik sta op het punt om naar mijn werk te gaan voor mijn avonddienst. De storm waarvan men zei dat deze tegen de avond ons land zou bereiken is hier al volop bezig met behoorlijke windstoten.

Ik vermoed dat ik HEEL SNEL op mijn werk zal zijn, ik heb namelijk meestal de wind mee als ik naar mijn werk fiets. Dat zal vanavond op de terugweg heel anders worden, ik vermoed ook dat het een hele rustige avonddienst gaat worden met niet of nauwelijks bezoekers.

Ik vindt het altijd spannend en eng zo'n storm. De wind huilt stevig om het gebouw heen en de achtertuin staat vol met bomen, onze eigen jungle. Ik ben daar nooit zo gerust op dat alle bomen dit gaan overleven, ze moeten binnenkort weer gesnoeid worden omdat diverse takken al weer over ons gezamenlijke dak heen groeien. Ik hoop niet dat de storm dit voor ons doet want dan hebben we het niet voor het uitzoeken.

Normaal gesproken vind ik onze jungle in de achtertuin heerlijk, er zit van alles, eekhoorns, roodborstjes, vlaamse gaai, meesjes, ongetwijfeld egeltjes (alhoewel ik die nog niet gezien heb) duiven, die wanhopig hun nest enigszins in fatsoen proberen te houden. Duiven zijn nou niet bepaald van die meesterbouwers als het om hun nest gaat. De buurman zei laatst nog tegen mij, ze gooien alles op een hoop en als er wat blijft liggen zijn ze heel blij.

Eekhoorns maken behoorlijk wat lawaai als ze het niet met elkaar eens zijn, je ziet ze achter elkaar aan rennen en vervolgens verlies je ze uit het oog maar dan hoor je en zie je ineens een hoop takken schudden en dan wordt er een soort gegrom geproduceerd van heb ik jouw daar.

Nu de storm eraan komt is alles stil, iedereen zit goed verborgen in de takken, struiken, klimop, bladeren en wacht op wat er komen gaat. Ik denk dat ik dat ook maar ga doen, wachten op wat komen gaat.

woensdag 22 februari 2017

VVE vergadering

Gisteravond was het dan zover, de allereerste VVE vergadering onder leiding van het nieuwe beheer. De vorige mislukking tel ik dan even niet mee omdat de man in kwestie na niet al te lange tijd door het bedrijf werd ontslagen wegens incompetentie (of iets dergelijks)

Het ging er professioneel aan toe, officiele notuliste, financieel expert en een technisch expert. Er werd kort uitgelegd wie ze waren en wat ze deden. Aansluitend kregen we inzicht in de werkzaamheden die men hopelijk dit jaar wil gaan opstarten. Dit zijn oa de laatste enkel glas ramen vervangen door dubbel glas, de hele voorkant verven (incl. balkonhek) , verlichting in het trappenhal aanpassen aan de moderne tijd. De deur van de hoofdingang aanpakken, nieuw slot, dranger enzovoort. Al met al hoop ik dat men inderdaad hier een begin mee gaat maken. Op mijn vraag wanneer ze hiermee aan de slag willen was het antwoord indien alles voorspoedig verloopt hoopt men voor de zomer al te beginnen, al weet je het nooit met aannemers en bouwbedrijven. Dit soort bedrijven blinken niet uit in het snel aanbieden van offertes maar dat is ons pakkie an niet dat moet het nieuwe beheer doen. (dat heb ik zelf gemerkt met de offertes van de isolatie kruipruimte)

Ook ben ik toegetreden tot het bestuur, er zitten nu 3 mensen is, de huidige voorzitter, ik en een nieuwe buurman die zich direct aanbood. Dat moeten we hebben, enthousiaste bewoners om ons woongenot omhoog te tillen.

Ik zag ook mijn kans schoon om te vragen of iemand bezwaar had tegen het feit dat ik zelf mijn kruipruimte wil laten isoleren. Ik betaal dit zelf omdat ik niet wil wachten tot 2030 voordat het gehele complex wordt aangepakt qua isolatie. Ook vroeg ik of ze subsidie kunnen aanvragen op de dubbele beglazing. De man van het technisch beheer meldde dat ze dit vaak pas krijgen indien men boven een bepaald bedrag komt en hij denkt niet dat wij hiervoor in aanmerking komen. Hij zal dit echter wel onderzoeken.

Verhoging van de VVE bijdrage is voorlopig even van de baan omdat men eerst wil uitzoeken hoeveel men moet betalen al gelang naar oppervlakte. Ik heb een 3-kamer appartement maar er zijn er  bij ook die een 4 kamer appartement hebben. Momenteel betalen de 4 kamer appartement maar 5 euro meer dan de 3 kamers. De 4 kamer appartementen hebben meer stemrecht, die betalen ook wel meer maar dat was tot nu toe meer natte vingerwerk dan dat het officieel was uitgerekend.

De financiele man zei dat de hoogte van de verhoging ongeveer in de buurt zat van 5 a 10 euro. Dit bedrag wordt dan gebruikt om een reserve voor noodgevallen op te bouwen. Dit omdat de VVE van het appartementencomplex jarenlang stil heeft gestaan en er dus een inhaalslag moet worden gedaan. Dit zou uiteindelijk in 2025 ofzo tot een negatief resultaat leiden en omdat te voorkomen wil hij een reservefonds opbouwen in de loop der jaren. Dit klonk heel logisch maar er werd toch besloten om eerst eens te laten uitzoeken welk appartement (afhankelijk van de grootte) nu wat moet gaan betalen.

Al met al een zeer vruchtbare en positieve vergadering. Ik zal van de week even contact zoeken met de technische man want hij moet even komen kijken naar de kruipruimte. Dit moet omdat ik het dus dit jaar wil laten isoleren en geen zin heb dat men na enkele maanden (jaren) zegt dat ze de kabel moeten verwijderen/aanpassen of nodig hebben en men dus in mijn isolatie gaat lopen boren. Ik bedoel daarvoor laat ik het niet aanbrengen. Ik ben tevreden, er staat heel wat op stapel en ikzelf mag ook aan de slag. Het geld heb ik al beschikbaar, daar heb ik een apart potje voor gespaard en dat ik kan ik mooi daarvoor gebruiken.

zondag 19 februari 2017

Bodem

Wat is dat dan, mompelde ik toen ik mijn varkensfiletlapjes uit de vriezer haalde. Wat is die grijze flikkerende vloer daar beneden. Verhip, dat is de bodem van mijn vriezer. Ik heb een kleine kist vriezer, precies genoeg voor mij en meestal prop ik er meer in dat ik ooit voor mogelijk achtte want soms zijn er aanbiedingen die een mens niet kan laten liggen.

Het probleem met mij is alleen dat ik elke week wel weer wat zie en mezelf dan niet kan inhouden en denk dat kan er ook nog wel in. Het lukt dan ook nog net wel maar ik had nu eens met mezelf afgesproken dat ik nu toch eens een keer de bodem in de vriezer moet zien voordat ik weer wat voorraad haal. Maar nu is het me dan toch gelukt, de bodem is in zicht en wat lijkt de vriezer ineens groot.

Het brood is opgegeten, de laatste ligt nu in mijn brooddoos. Het vlees wat ik nog heb is nu duidelijk te zien, ook datgene wat al een jaar (of meer) op de bodem lag te verpieteren. Ik had vorige week gehakt uit de vriezer gehaald maar dat doe ik niet meer. Het gehakt was volgens mij nog wel goed maar nadat ik had ontdooid zag het er raar uit, althans dat vond ik. Ik heb het toch verwerkt in een gerecht . Ik ben er in ieder geval niet ziek van geworden dus dan zal wel goed zijn geweest.

De varkensfiletlapjes waren ook al een bijna permanente bewoner van de vriezer geworden maar nu had ik ze toch eindelijk te pakken. Receptje erbij gezocht en heerlijk gesmikkeld. Ik had destijds een groot verpakking gekocht maar was vergeten om deze al voordat ik ze invroor te delen dus dat moest ik nu nog doen. Ik kon met moeite 2 varkensfiletlapjes afbreken om te gebruiken maar gelukkig kon ik daarna de andere 2 weer in de vriezer leggen.

Ik zit nu echter wel een beetje in dubio, er staan nog diverse grote pakken spinazie in. Ik hoorde namelijk enkele weken geleden dat de oogsten van de spinazie behoorlijk waren mislukt. Ik had dus besloten om een voorraad aan te leggen voor mijn Pasta Pesto Gerecht die ik maak voor het opvullen van mijn voorraad vwb vriezermaaltijden. Ik maak van dit gerecht giga hoeveelheden dus er gaat iets meer in dan in dit recept staat maar ik kon de originele link niet meer vinden.

Ik denk dat ik me nog even inhoud en de vriezer nog verder leeg eet en dan pas weer ga rondkijken naar leuke aanbiedingen, tenzij die er nu al komen.

vrijdag 17 februari 2017

Verdwaald in de sneeuw

Voor diegene onder ons die niets hebben gezien, wij hebben in het midden van land, heel veel sneeuw gehad de afgelopen winter. Elke keer als er ergens sneeuw was voorspeld viel het hier, gelukkig niet in grote hoeveelheden maar het werd wel wit.

Maar dat veranderde vorig weekend, er viel een behoorlijk pak sneeuw. Het was zoveel dat je erin wegzakte tijdens het lopen. Ik ga normaal op zondagochtend sporten maar dat zag ik niet zitten, de wegen waren nog dusdanig slecht dat ik niet aandurfde. Ik voelde me echter wel verplicht om iets te doen dus dan maar een wandeling, snel douchen, eten en dan eropuit.

Fototoestel mee, mobieltje mee en de paden, op de lanen in. Ik wilde wel eens mooie sneeuwbomen zien dus toen ik het hek open zag staan van het park greep ik mijn kans en dacht, als ik het nu niet doe dan doe ik het nooit. Het bleek trouwens geen park te zijn maar een (giga) natuurgebied.

Daar ging ik, er liep nog 1 persoon voor mij maar dat was het dan. Het zou een klein rondje worden maar er stonden nergens borden, alleen paaltjes met kleuren erop, die kleuren betekenen ongetwijfeld dat je een route kon volgen maar hoe weet ik welke kleur welke afstand is dus die negeerde ik (dom, heel dom) en daar banjerde ik voort. Inmiddels was ik helemaal alleen in dat werkelijk schitterende winter wonder gebied maar heel langzaam besefte ik dat ik werkelijk geen idee had waar ik mij bevond.

Ik had er op dat moment al zo'n 45 minuten op zitten en kreeg het gevoel dat ik steeds verder van de bewoonde wereld wegliep. Ik klampte de eerste beste wandelaars aan maar aan die mensen had ik ook niets, als ik daar naar had geluisterd dan zou ik ergens aan de andere kant van de Amazone in Brazilie er weer zijn uit gekomen. Ik raakte lichtelijk in paniek wat nu, gewoon doorlopen dan maar.


Na weer een poos te hebben gelopen kwam ik weer wat mensen tegen en die wisten mij wel duidelijk te maken welke kant ik op zou moeten om in de buurt van mijn huis er weer uit te komen. Deze mensen vertelde mij dat ik iets terug moest lopen om daarna langs de zwijnen (duh?) de officiele uitgang te bereiken. Zo gezegd zo gedaan en nadat ik de zwijnen had gevonden, die godzijdank gelukkig achter gaas stonden vond ik de uitgang. Halleluja, ik had geen benen meer over. De wandeling had inmiddels al 2 uur geduurd en ik had het helemaal gehad.

Eenmaal thuis gekomen ben ik eerst maar eens even gaan zitten. Ik had me wel weer wat op mijn hals gehaald, het was heel mooi maar ook een beetje eng. Je raakt makkelijk gedesorienteerd in dat witte landschap, toch ga ik zeker nog eens terug als het mooi weer is.

maandag 13 februari 2017

OV kaart

Ik woon hier nu 2,5 jaar en er is een bushalte op nog geen 200 meter bij mijn voordeur vandaan maar pas afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst de bus gepakt. Normaal pak ik de fiets, ik woon niet zo heel ver van het centrum af dus de fiets is het meest (gratis) logische vervoermiddel. Dit deed ik ook op zaterdag maar ik was nog geen 300 meter ver toen ik dacht, wat ben ik ook een muts om in deze sneeuwstorm op de fiets te stappen, terug dame en wel nu meteen. Het sneeuwde alsof ik me in Lapland bevond en aangezien ik daar niet van gediend ben draaide ik weer om, zette de fiets weer in de schuur en stapte op goed geluk richting bushalte.

Ik had geen idee wanneer de bus zou komen maar ik had het geluk aan mijn zijde, ik hoefde maar 3 minuten te wachten. Het was een leuk ritje en van sommige straatjes had ik nog nooit gehoord, laat staan dat ik ze ooit had gezien. Het was mijn eigen prive taxi, de hele rit geen enkele andere passagier. Het was een beetje gokken waar ik beste zou kunnen uitstappen maar ik besloot vlak voor de winkelstraat uit te stappen. Dat betekende dat ik een klein stukje zou moeten lopen om bij de markt te komen maar dat loste ik op door halverwege bij de H.ema een kop koffie te halen. Ik had een volle spaarkaart dus de koffie was gratis en daardoor net even iets lekkerder dan normaal.

Eenmaal op de markt had ik al snel mijn benodigde spulletjes bij elkaar en daar ging ik dan richting bushalte...de verkeerde. Oh, knudde dat betekent dat ik helemaal terug moet lopen naar de plek waar ik ook ben uitgestapt en dat met mijn warme kibbeling. (als ik pech had zou het zakje met de kibbeling bevroren zijn tegen de tijd dat ik thuis was)

Ik had gehoopt dat mijn busjes ook  bij het knooppunt van de markt langs zouden komen maar helaas. Gelukkig kwam mijn bus direct nadat ik weer terug was bij mijn opstapplaats dus ik hoefde niet te wachten. Het ritje terug betekende weer dat ik de hele bus voor mij alleen had, de route terug kende ik wel omdat dit dezelfde route is die ik ook fiets als ik van en naar mijn werk ga. Ik was zo thuis.

Achteraf gezien had ik gewoon bij het knooppunt van de markt kunnen opstappen, al die bussen gaan toch richting centraal station en dan had ik vandaar uit mijn busje kunnen pakken, ach lesson learned. Dit is voor herhaling vatbaar als het slecht weer is zoals afgelopen zaterdag.

zondag 12 februari 2017

Scanner & Budget

Ik doe mijn boodschappen vrijwel altijd bij de BONI, goedkoper en...het belangrijkste niet zo massaal. Ik had echter geen zin om daar naar toe te fietsen, te koud en te lui. (het was immers mijn zgn. extra rustdag vrijdag) De AH is direct om de hoek dus 1+1=2, ik naar de AH.

Net op het moment dat ik de winkel inloop komt een collega me achterna, ze was klaar met werken en ging nu de boodschappen doen. Ze liep naar de handscanners toe en ik zag mijn kans schoon, leg mij dat eens uit. Ik had dit nog nooit gedaan en dat terwijl ik een redelijke gadget dame ben. Ik hoef het allemaal niet te hebben maar wil het wel graag uit proberen.

Uitleg van haar gekregen en daar ging ik. Wat een uitvinding, alleen niet zo geschikt voor mij. Ik moest en zou precies bij mijn weekbudget uitkomen. Dat is ongeveer €30 euro. Ik had alles van mijn lijst in de kar en kwam uit op €21 euro, daar kan dus nog wel wat bij dacht ik. Tja, en dat is dus niet de bedoeling. Er belandde dingen in mijn kar die ik normaal niet koop, instantkoffie weliswaar met 35%, heel lekker (heb ik al eerder gehad maar kocht ik nooit omdat ik het te duur vond), muffins die in de aanbieding waren want, he ik had mijn weekbudget nog niet bereikt. Ik moest en zou precies op €30 euro uitkomen.

Het uiteindelijke resultaat was €30,66. Ik had dus ruim onder mijn budget gezeten maar er kwam een soort wedstrijdelement in mij boven, dit mag ik maximaal uitgeven dus dat doe ik dan ook. Dit probleem heb ik nooit bij de B.ONI. Ik vraag me af of meer mensen dit hebben, de scanner blijft dus voortaan mooi bij mij uit de buurt. Het is geen ramp, ben immers niet over mijn weekbudget heen gegaan maar als ik goedkoper uit ben en toch alles heb wat ik moet hebben dan wil ik ook stoppen.

Het was bovendien heel druk, ik had de neiging om sommige mensen een trap te verkopen omdat ze MIJ in de weg liepen. (dat lig helemaal aan mij en niet aan hun) Hoe durf jij mij zo in de weg te lopen...je merkt het al, ik en boodschappen. Nu weet ik waarom ik op vrijdag na 18.00 bij de B.ONI naar binnen stap, een oase van rust. (in ieder geval niet zo druk als op vrijdagmiddag bij de AH). Er is veel minder verleiding, in ieder geval geen scanner dus geen wedstrijdelement en bovendien veel minder keus. Hoe meer keus hoe meer keuzestress ik ervaar, ja dames en heren zelfs in de supermarkt heb ik dat.

Zucht, ik kan niet wachten totdat ik gewoon weer in mijn eigen ieniemie supermarktje kan shoppen. Whoopie!

vrijdag 10 februari 2017

Rustdag

Ik voelde het al dagen aankomen, ik was en ben zo moe van alles. Het gedoe met mijn vader dat nu al meer dan een jaar sleept. Hopelijk is daar nu wat rust in gekomen maar ja, ze worden ouder en dan komen de gebreken. De stress daaromtrent zuigt mij letterlijk en figuurlijk helemaal leeg.

De winter die niet eens zo streng is maar zo lekker zachtjes doorwandeld. IK BEN HET ZAT...die grijze massa en dit terwijl ik niet eens zo faliekant tegen de winter ben maar hij duurt me nu te lang. Vooral nadat we een weekje hadden met redelijk lekker weer, beetje zon, niet al te koud en dan nu dit weer. Sneeuw, kou, blegh. Ik ben meer een lente en herfstdame. De winter verveelt mij op den duur.

Ik sleepte me al dagen voort, ik deed alles wel (go with the flow) maar het ging niet van harte. Ik besloot aan het begin van deze week om eens te vragen of ik deze vrijdag vrij kon krijgen, gewoon om mezelf te trakteren. Gelukkig was dat geen probleem, heerlijk. Ik werd vanochtend om 08.00 wakker, keek op de wekker en besloot me nog eens keer om te draaien en heerlijk te soezen. Het was goed 09.00 toen ik besloot er toch maar uit te gaan. (volle blaas) Even wat eten waarna ik de TV aanzette en vervolgens heb ik tot 11.00 als een zombie naar container-wars gekeken. (dat is het opkopen van niet betaalde zeecontainers, wat een bedragen en soms gaan die opkopers giga het schip in)

Daarna douchen en warempel er kwam wat uit mijn handen, ik heb de slaapkamer goed schoongemaakt. Ik wilde daarna de WC ook nog even doen maar er kwam niets meer uit mijn handen, die moet dus nog steeds en dat zal ik ook zeker doen maar nu even niet. (smoesje)

De spelletjes op Facebook zijn nu even belangrijker, gewoon zinloze en hersenloze spelletjes waarin je je helemaal kunt verliezen. Bubblewitch, mayongtrails en pearls peril om er maar een paar te noemen.

Het is nu 16.15 en de WC wacht nog steeds op het moment dat hij wordt schoongemaakt. Ik zit hier heerlijk onderuit op de bank deze blog te typen en ik geniet van het niets doen. Dit heb ik nu even nodig.

donderdag 9 februari 2017

Kandidaat

Dinsdagavond wilde ik net mijn deur open doen werd ik tegengehouden door mijn buurman van even verderop. Hij wilde weten of ik mijzelf kandidaat wilde stellen voor het bestuur van de VVE. Ik hoefde daar niet lang over na te denken, ja dat wil ik wel. Hij meldde dat er op z'n minst 2 bewoners in het bestuur moesten zitten omdat de een de ander controleert. Hij wilde later niet het verwijt krijgen dat hij van alles heeft beslist zonder dat er ook maar iemand over z'n schouder heeft mee gekeken.

Ik wil best mee kijken en mee beslissen, ik wil immers voor mijn eigen woongenot zorgen dus dan moet je er ook wat voor doen. Zo gezegd, zo gedaan.

De brief met mijn kandidaatstelling lag vanochtend al in de bus met daarin ook de agenda van de aankomende vergadering. Aan het eind van de brief stond ook een heel klein zinnetje, verhoging servicekosten, ja aan me hoela daar stem ik nu al tegen.

Verdorie, ik weet heus wel waarom ik servicekosten betaal maar een verhoging terwijl we eigenlijk nog niets hebben gezien van enig groot onderhoud of wat dan ook. (nee, nu moet ik eerlijk zijn, we hebben nieuwe brievenbussen en een nieuwe ijzeren mat bij de voordeur)  Het gaat pas dit jaar beginnen en om dan direct een verhoging door te voeren, ik betaal al €120 euro per maand en om eerlijk te zijn heb ik daar nog geen enkel 'groot' onderhoud voor terug gezien. Links om of rechtsom geld voor onderhoud ben je toch kwijt dus ik begrijp noodzaak voor servicekosten.

Ik zou zeggen, dan plan je de financien maar wat beter geachte onderhoudsmaatschappij, we hebben niet voor niets jullie in de hand genomen om met een degelijk strak financieelplan te komen en de eerste beste vergadering die onder hun hoede valt wordt er een verhoging van de service kosten gevraagd. Het is ook niet zo dat onze VVE geen buffer heeft, hoe kunnen we anders dit jaar groot onderhoud plegen, ik neem aan dat die aannemers het ea niet voor niets doen.

Op 21 februari is de vergadering. Ik wil eerst de redenering achter de verhoging horen en hoeveel het dan wordt. Ik stem op dit moment tegen en ze zullen met hele goede redenen moeten komen wil ik ja gaan stemmen. Mocht ik de enige zijn die NEE stemt dan verlies ik toch maar ik wil het eerst aanhoren.