woensdag 13 maart 2019

Stellages in de schuur

Ik schreef er al even kort over in de vorige blog maar ik ergerde me al langere tijd aan het feit dat ik weliswaar een niet al te rommelige schuur heb maar dat alles was en is opgeborgen in kratten. Nu is het blijkbaar de wet van Murphy dat ik altijd iets wil uit de onderste krat.

Vorige week was er een aanbieding bij de bouwmarkt waarbij je van die stevige stellages kon kopen. Ik heb deze dus uiteindelijk toch gehaald, zal ik wel, zal ik niet, voor en nadelen gingen door mijn hoofd. Uiteindelijk hakte ik de knop door doordat ik wist dat dit geen impuls aankoop was omdat ik hier al meer dan 2 jaar over na zit te denken.

Vrijdag ging ik aan de slag, het was geen goede dag want ik had weliswaar verlof opgenomen om eens rustig in de schuur aan de slag te gaan maar er was een zware verkoudheid bij gekomen. Ik vond mezelf errug zielig maar bedacht dat ik geen tijd had om ziek te worden dus ik sleepte me bij de haren voort. Alles in huis gehaald waarna ik eerst moest uithijgen en uitrusten want ademhalen als je hele hoofd dicht zit is geen pretje.

Ik besloot om in ieder geval 1 van de stellages in elkaar te zetten en dan de volgende dag maar weer even af te wachten hoe het met de zware verkoudheid zou gaan. Er waren geen schroeven of iets dergelijks nodig want de stellages konden met een ingenieus systeem zo in elkaar worden gezet. Nou dan weet je het wel, welk ingenieus systeem, een klote systeem zul je bedoelen waarvan ik methode pas doorkreeg toen dat 'kreng' al bijna in elkaar zat. Ik heb er een hele middag over gedaan want ik had hele lange pauzes tussendoor nodig omdat mijn lijf niet wilde wat ik wilde.

Aan het eind van de middag stond er echter een grote stellage opgebouwd en wel in mijn schuur. De eerste kratten gingen erin en direct had ik het gevoel dat mijn schuur groter en groter werd. Ik werd met elke krat die ik op een plank zette blijer. Nu weet ik niet of dat was omdat mijn lijf in de gaten had dat het einde in zicht kwam of omdat ik buitengewoon tevreden was met het resultaat. Het liefste had ik stellage nr 2 ook in elkaar gezet maar mijn lijf & hoofd protesteerde dusdanig dat ik dat maar even aan me heb laten voorbij gaan.

Die dag ben ik heel vroeg naar bed gegaan, 21.45 en ik was binnen een mum van tijd weg. De volgende dag 07.30 werd ik wakker en ik voelde dat ik het ergste van de verkoudheid achter de rug had. Die middag werd stellage 2 in elkaar gezet, een stuk sneller dan nr 1. Nu komt de volgende stap, de schuur eens goed opruimen, wat hou ik, wat gaat er weg. De oude keukenkastjes die eerst dienst deden als opberger zullen richting de stort gaan. Er staat bovendien een hele krat al klaar om te worden afgegeven in de recycle straat. Hier kun je kleine apparaten afgeven, verf en ga zo maar door. Ik zal de overige kratten nakijken of daar ook e.a. uit weg kan. Het is even een werkje maar het is zo bevredigend als je daarna je opgeruimde schuur (of welke ruimte dan ook) bekijkt.

Het is daarom vreemd om te moeten constateren dat binnen een jaar je weer een hele auto vol met troep richting de stort brengt, waar dat toch allemaal vandaan komt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten