Dubbele beglazing

Hier zit ik dan, de trotse eigenaar van een woning waar nu overal dubbele beglazing in zit. Oke, als je heel technisch wil worden er zit geen dubbele beglazing in het ruitje van de douche maar dat is een innemieni ruitje.

Donderdag was ik al vroeg op, kleedde me direct om in mijn verfkleren, at snel mijn ontbijt en omdat ik zo vroeg was begon ik direct al met het in de grondverf zetten van mijn halletje. Maar natuurlijk niet voordat ik alles wat in de buurt zou staan van de werkzaamheden had verwijderd of had voorzien van beschermplastic. (en dan bedoel ik met name mijn mooie net nieuwe bank)

De werklui gingen blijkbaar eerst naar een andere bewoner om ea af te spreken maar rond een uur of negen werd er bij mij aangeklopt. Het kon beginnen, er werd eerst handmatig gewerkt en voorzichtig werden de laatste enkele ruiten verwijderd. Daarna begon het drama, het handmatig eruit bikken van de ramen en het frezen van de kozijnen zodat de dubbele ramen er correct in geplaatst konden worden. Een hoop lawaai en ik was blij dat ik nog ergens oordopjes had gevonden dus die werden direct gebruikt.

De verwarming had ik op 12 graden gezet zodat hij niet elke keer zou aanslaan en gelukkig kwam de temperatuur daar niet bij in de buurt. Het weer werkte die dag totaal niet mee, het was die dag echt koud en het regende. Ik was zelf heel druk met schilderen en de klusjesman voelde zich zo schuldig dat hij mij elke keer moest storen dat hij besloot om maar een trap bij het balkon neer te zetten en op deze manier elke keer op het balkon kwam. Ik had hem toch echt gezegd dat ik het helemaal niet erg vond en dat ik met alle liefde aan de kant wilde gaan. (ik was gelukkig ook bijna klaar) Het laatste wat ik wilde doen was hem in de weg lopen.

Na enige tijd was het halletje was klaar en ik zat even in de woonkamer koffie te drinken toen ik de klusjesman de trap op zag komen met van alles in handen en net op het moment dat ik dacht, dat gaat niet goed, donderde hij naar beneden. Ik rende naar de voorkant van de woonkamer en net voordat ik wilde vragen of alles goed was bulderde hij van het lachen. Alles uit zijn gereedschapskist was eruit gedonderd, hij raapte alles weer op en klom weer op de trap. Hij zag gelukkig dat ik klaar was met mijn schilderwerk en werd verstandig en nam nu de binnenweg. (zoals ik hem al had gezegd)

Zoals ik zei, na het handmatige eruit bikken van de ruiten begon het frezen, wat een ongelofelijk herrie zeg en een rotzooi. Ondanks het feit dat men zoveel mogelijk voorzorgsmaatregelen had genomen werd het een enorme rotzooi. Maar goed, hou het einddoel in de gaten mompelde ik tegen mezelf. Eenmaal alles klaar werden de ruiten geplaatst en kon ik langzaamaan beginnen met opruimen. De klusjesman had de veiligheidsstangen die ik heb laten monteren verwijderd en tot onze grote schrik was een van de schroefjes kwijt, we hebben met z'n tweeën op de knieën alle zaagsel door zitten kijken want zonder schroefje is die veiligheidsstang niets meer waard, die schuif je dan zo aan de kant. Gelukkig vond de klusjesman het net voordat we het zaagsel wilde weggooien dus die ramp werd afgewend.  (wat zo'n klein schroefje van nog geen halve centimeter te weeg brengt)

Even later werd alles afgekit, opgeruimt en vertrok de klusjesman rond een uur of drie. Direct daarna ben ik begonnen met schoonmaken en rond een uur of vijf was ik daar mee klaar. Ik mocht de ramen gedurende 2 dagen niet schoonmaken omdat de kit moest drogen. Aangezien ze volgende week alles gaan schuren en schilderen heb ik maar besloten die helemaal niet te doen en pas nadat alles is gedaan de hele voorkant een grondige beurt te geven.

Die avond merkte ik het direct, de slaapkamer is een stuk stiller en normaal hoor ik altijd heel lichtjes het verduisterende rolgordijn tikken tegen de verwarming, zo tochtte het daar maar nu....stilte niets meer. Ik denk dat ik heel veel plezier ga krijgen van de dubbele beglazing, minder geluid maar ook een stuk warmer in de winter.