De laatste weken heb ik het gevoel alsof ik geleefd wordt door allerlei afspraken. Een dagje helemaal voor mezelf is al weken geleden. Ik bedoel daar dan mee, nergens rekening mee rekening hoeven te houden.
Op het werk moesten we met een team naast het eigen groeiplan, een team groeiplan maken. Daar ben ik druk mee geweest en vervolgens besloot het team 'unaniem' dat ik de presentatie zou doen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er geen nacht slechter om heb geslapen. Ik vond dat nog het meest in het oog springen, ik die niet zenuwachtig werd om voor een groep te spreken. Na afloop kreeg ik zelfs complimenten van mijn team dat ik alles wat gezegd moest worden ook daadwerkelijk had gezegd.
Daarnaast moest ik thuis rekening houden met de schilders die niet op de juiste (afgesproken) dag kwamen maar op een andere. Dat moest ik dus weer regelen op het werk ivm een vrije dag. Op zich is dat niet erg maar het kostte mij wel tijd en aandacht. Gelukkig werd de dubbele beglazing er wel op tijd erin gezet. Er werd op het werk ook gevraagd of ik in een ander weekend kon werken omdat ze krap zaten, geen probleem hoor maar het betekent wel dat ik 2 weekenden in 3 weken werk. Daarnaast moet natuurlijk het gewone huishoudelijk werk wel doorgaan, ik leef namelijk niet graag in een smerig huis.
Tussendoor waren er allerlei 'kleine' afspraken, verjaardagen, kapper, schoonheidsspecialist en ga zo maar door. Ik meldde het al, het zijn geen afspraken die je leven veranderen maar ondertussen moet je er wel naar toe, kost het je tijd. Ik ben 3 keer op en neer geweest naar een winkel omdat datgene wat ik had gekocht bij thuiskomst kapot in de verpakking zat. Het moest opnieuw besteld worden maar zoals ik al ondertussen rij je wel elke keer op en neer want een telefoon opnemen ho maar !
Elke keer denk ik, deze week rustig aan doen, even pas op de plaats maar dan gebeurt er weer wat waar mijn aandacht naar toe moet gaan. Ik kijk uit naar de eerste week die 'gewoon' voorbij gaat zonder allerlei (zelfgemaakte hoor!) afspraken. Misschien moet ik toch een keer leren wat vaker NEE te zeggen.
Nu ik dit zo opschrijf moet ik wel even het volgende melden, ik heb een keer NEE gezegd, men had op het werk gevraagd of ik mee wilde helpen met de planning van het dagelijkse rooster. Ik zag dat helemaal niet zitten vooral omdat ik het al vaker heb gedaan. Tijdens die periode heb ik werkelijk elke strontkar die men konden vinden over me heen gehad omdat er iets niet goed was aan het rooster. De druppel die de emmer deed overlopen was nadat ik terug kwam van vakantie en een collega na nog geen 3 dagen later helemaal los ging over het feit dat ze achter kwam met administratief werk omdat ik constant met het rooster bezig was. Ik heb haar laten uitrazen, gemeld dat ik het rooster niet had gemaakt maar deze door de andere collega al was 'klaargezet' maar dat ik er rekening mee zou houden. Ik loste in die tijd alleen noodgevallen op, ziekte, vrije dag, bijzondere afspraken ed.
De collega die normaal het rooster maakte kwam terug van vakantie en ik heb vervolgens alles teruggegeven en gezegd dat dit gezeik niets voor mij was. Dat had ik nog in mijn achterhoofd en op het moment dat ze het weer vroegen heb ik heel duidelijk en direct NEE gezegd. Achteraf voelde ik me toch een partij schuldig....schijnt typisch iets voor vrouwen te zijn maar nu twee weken later ben ik heel blij dat ik NEE heb gezegd.
Ik ben dus heel druk geweest (en nog) met groeien en bloeien maar nu vindt het ik wel even welletjes en mag het wel weer rustig worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten