Momenteel is er een klein beetje chaos op het werk. Er zitten een aantal mensen ziek thuis om wat een reden dan ook. Er is sinds mei een verbouwing aan de gang die je niet in de koude kleren gaat zitten. Stank, lawaai en niets ligt of staat op een plek waar je het verwacht. Een afdelingshoofd die qua leidinggeven niet aanwezig was en nu ook thuis zit helpt ook niet mee.
We hebben het gevoel dat we helemaal aan ons lot zijn overgelaten. Je kweekt zoveel goodwill als je als management een klein beetje aandacht aan je personeel besteedt. Deel oordopjes uit, kom een keer langs tijdens het koffiedrinken en neem een taart mee. Je hoeft echt onze hand niet vast te houden maar laat zien dat je het weet, dat je er bent. Maar nee, niets van dat alles.
Wat kregen we wel, 2 avonden van de workshop bedrijfsopstellingen want ons team functioneert niet. De eerste avond heeft de begeleider ons helemaal laten uitrazen. Er werd gehuild, geschreeuwd en gevloekt uit pure frustratie. Ik weet ook dat we als team naar onszelf moeten kijken maar de algehele tendens van die avond was 'Zie ons nou eens staan' De tweede avond bleek eigenlijk dat iedereen vindt dat het management fysiek en mentaal niet aanwezig zijn, zolang de cijfers maar in orde zijn.
Tot nu toe heeft het niet veel geholpen of liever gezegd ik zie nog geen enkele beweging van welke kant dan ook. Alleen maar meer ziekmeldingen. Waar gaat dit naar toe denk ik dan, het is een keer genoeg en dan knapt het elastiek. (soms denk ik dat het al is geknapt)
Afgelopen weekend waren er weer vele zieken, het eindigde ermee dat ik in mijn eentje de zaterdagdienst met een paar scholieren heb gedraaid. De drukste dag van de week. Nu is mijn grens ook bereikt, dit nooit weer. Ik kwam 's avonds thuis hing mijn jas op en nam plaats op de bank waar ik de rest van de avond op heb gebivakkeerd. Dit heeft overigens niets te maken met het management maar met de laksheid van collega's (daar begin ik al helemaal maar niet over)
Gelukkig had diegene die het rooster in elkaar plakt (want iets anders noem ik het niet meer) mijn verlofdag voor de maandag alsnog goedgekeurd. Helaas meldde ze zondagochtend dat er weer een zieke bij is gekomen maar dat ik verlof blijf houden en dat ze heeft doorgegeven dit niet in te trekken. Ik heb eerlijk gezegd dat ik ook niet was gekomen als ze inderdaad hadden gebeld. De grens is overschreden. Er moet worden bijgetankt anders ga ik mij ook ziekmelden louter en alleen om rust te pakken.
PS de taart bij de koffie is er gekomen PAS nadat een collega vol frustratie naar het management is gegaan en heeft gezegd eens wat meer aandacht aan de afdeling te besteden. Mosterd na de maaltijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten