Wandelen

 Nu alles weer op slot zit en dus ook de sportscholen ben ik maar weer gaan wandelen in mijn vrije tijd. Ik loop denk nu al weer zo'n 2 weken zo'n 3 a 4 per week. Ik heb nu een gratis app gedownload om mijn routes te bekijken, dan weet ik waar ik nog niet of nauwelijks heb gelopen in de buurt en kom ik nog eens ergens anders. Je moet wat nu alles stil ligt. Gelukkig is het bos maar 10 minuten lopen vanaf mijn huis.

Tijdens een van de laatste wandeling had ik me een beetje verslikt in de afstand maar uiteindelijk was ik zeer tevreden, 1,5 uur onderweg, 400 calorietjes verbrand en een mooie bosrijke route gelopen.  Ik wandelde in de verwachting een keer links te kunnen maar helaas dat leidde me alleen dieper het bos in en dat wilde ik nou net niet. Het verdwalen heb ik inmiddels heel goed onder de knie. Nu ga je ongetwijfeld zeggen, gebruik je GPS maar dat doe ik niet, ik heb hem wel maar ik kijk er niet op. Ik wandel en beslis op dat moment ga ik links of rechts of rechtdoor. Het is maar waar ik zin aan heb. 

Eenmaal thuis had ik behoorlijk zware benen, het was een route met een behoorlijk stijging op sommige momenten. Het was stevig doorstappen. Veel hardlopers en andere wandelaars in het gebied, er waren veel auto's geparkeerd bij de diverse wandelpaden die in/door en rondom het bos zijn gesitueerd. 

In de eerste lockdown sportte ik ook nog fanatiek thuis maar daar heb ik me mee geblesseerd en dat is nog niet helemaal weg dus dan ben ik bang in al mijn amateuristische fanatisme het weer te forceren dus dat sla ik even over. Het betreft de spier in mijn rechteronderarm, ja de beruchte RSI ontsteking en een pees in mijn linkerbovenbeen die af en toe verkeerd zit, van die laatste merk ik weinig totdat ik een keer verkeerd opsta en de pees over het heupbot terugschiet in zijn oorspronkelijke positie. Ik kan je mededelen dat het geen prettige ervaring is. De RSI speelt gelukkig alleen op als ik hele zware dingen til dus de kettlebells waarmee ik trainde zijn even uit den boze. Binnenkort probeer ik de hele lichte gewichtjes maar weer eens, kijken hoe de arm daar op reageert. 

Wandelen ontspant me, piekergedachten verdwijnen en ik denk aan niets anders dan het lopen op zich. Ik kijk naar huizen, dieren en de natuur. Het hele hoofd wordt leeg en dat is heerlijk wandelen. Soms zie ik op de wandelingen ook 'wilde' dieren. Vanochtend kwam ik tot mijn grote vreugde een hele mooie slechtvalk tegen die op een paaltje zat uit te rusten. Ik had het niet zo snel in de gaten en daardoor schrok hij van mij en ik van hem. Ik was net te laat om een mooie foto te maken.