Vreemde taferelen

Ik werk in een zeer publieke plek, gemiddeld aantal bezoekers zo'n 1000 per dag. We halen met gemak de 100 in 1 ruimte. Gelukkig een vrij grote ruimte. Eerst werd er naief gezegd we blijven open, men had beter kunnen zeggen dat we het even wilden aankijken en overleg voeren met de juiste instanties.

Er werd donderdagavond gelukkig toch druk overleg gevoerd met de gemeente over hoe te handelen. Uiteindelijk werd besloten vanaf a.s. zondag volledig dicht te gaan en de komende 2 dagen  (vrijdag/zaterdag) direct in tijdsblokken te werken zodat onze klanten nog hun boeken konden inleveren en snel nieuwe mee konden nemen. De sluiting is in eerste instantie tot 1 april.

Alleen inleveren en weer meenemen, men mocht niet in het pand 'verblijven' m.a.w. geen krantje lezen, ellenlange gesprekken voeren, studeren, gamen e.d. De tijdsblokken werden ingevoerd en er mochten niet meer dan 75 personen tegelijk naar binnen. Tussendoor konden we dan even ademhalen, puin ruimen en onszelf weer opladen voor het volgende tijdsblok.

Je hebt er vreemde vogels tussen zitten en sorry dat ik het zeg, enorme egoisten. (oftewel klootzakken) Het commentaar dat sommige collega's bij de deur kregen. Soms moesten de bezoekers even wachten. Een oudere klant klaagde over het feit dat ze lang moest staan dus werd er netjes een stoel gehaald en wat werd er gezegd 'hij zit niet lekker' over ondankbaar gesproken.

Contact met medewerkers werd beperkt zodat we zoveel mogelijk klanten konden helpen met inleveren en uitlenen. Een oudere heer " ik wil graag een boek reserveren. Meneer dat doen we vandaag niet omdat we zoveel mogelijk klanten in een zo kort mogelijke tijd willen helpen"  je bent dan gewoon even bezig (op dat moment waren net zo'n 50 voor mijn balie aan het inleveren/uitlenen) Zijn antwoord " ja en" Dan tel je heel rustig tot 10.

Vreemd genoeg waren het allemaal klanten uit de risicogroep die onbeschoft waren, ongeduldig en zonder begrip. Gelukkig was dit maar een klein aantal en de meeste begrepen het. Er werd goed en stevig ingeslagen door de meeste mensen, tassen vol. We hebben de uitleentermijn extra ruim gemaakt en het totaal aantal boeken dat men mocht meenemen verruimd.

Tijdens een rondje door de bieb stuitte ik op een man die toch de kranten zat te lezen maar op het moment dat ik uitlegde dat hij nu iemand die zijn/haar boeken even wilde inleveren en weer wat wilde lenen buiten de deur hield stond hij gelijk op en bood hij excuses aan hij vertrok. Zo kan het ook.

Het was vrijdag een rare dag maar over het algemeen waren onze klanten begripvol en gedisciplineerd met de opgelegde regels. (Uitzonderingen daargelaten)