dinsdag 17 maart 2020

Surrealistisch

Maandag 'gewoon' naar het werk. Ik werk bij een instelling die wegens meer dan 100 bezoekers dicht moesten. Alles was gesloten. Een groot gedeelte van het personeel dat achter de schermen werkt bleef thuis om te werken dus ons groepje was klein.

Een collega wilde graag weten of wij op dit moment wel aan sociale onthouding deden. Iedereen knikte instemmend maar we toch gingen onbewust wat verder uit elkaar zitten.

Ik stond er op dag 2 direct alleen voor op mijn afdeling. Normaal verdelen we het werk tussen 4 vrouwen maar dat kon nu niet. 1 collega is longpatient en durft haar huis niet meer uit, heel begrijpelijk. Een andere collega had haar zoon die uit Spanje kwam van schiphol gehaald en die bleek verkouden te zijn dus zij durfde het risico niet aan dat zij iedereen zou 'besmetten' en ook dat is begrijpelijk. De 4e collega was....mmm nou laat ik het er maar op houden dat ze ook ineens ziek was geworden.

Ik dacht dat ik gek werd, de studiezaal is natuurlijk wel dicht maar er kan ook het e.a. via de mail afgehandeld worden. 'Praten'  via de mail is lang niet zo effectief als praten met een daadwerkelijke persoon. Reageren duurt lang, men leest de mail niet goed of volledig. Ik had op maandag een hele grote order die gescand en verstuurd moest worden en dan op het moment supreme....het wordt niet verzonden. De ene foutmelding na de andere. Arghhhhh nee...dus vandaag nog een poging, weer niet. Ander software programma gegoogeld en gelukkig, daar ging het. Pffffff....

Nu kan ik wel bellen met klanten maar dat schiet ook niet op, wachten & doorverbinden, niet aanwezig enzovoort. Bovendien wil ik het graag zwart op wit hebben zodat er geen onduidelijkheden over eventuele facturen ontstaat. Klanten horen vaak wat zij willen horen. Een vaak gehoorde reactie is ' ja,maar dat is mij niet verteld'  Boom! Zie mailverkeer.

Vanmiddag kreeg ik een klant aan de lijn die door een collega was geholpen en hij zat nog steeds op antwoord te wachten. Ik alles opzoeken ' sorry hoor meneer, alles is net even anders' en ik legde hem uit dat ik als enigste op dit moment het mailverkeer aan het beantwoordde was. Gelukkig kon ik hem gelijk helpen en hij meldde dat ik een topvrouw was....en wat deed ik, ik stuurde hem direct de verkeerde scans toe. Hij reageerde vervolgens heel lief op mijn fout waarna ik hem gelukkig alsnog de juiste info opstuurde.

Woensdag ben ik vrij en is er niemand om de mail te beantwoorden. Ik vrees voor donderdag want toen ik de mail afsloot zag ik alweer een mail met het verzoek om e.a. uit te zoeken qua bouwvergunningen. Zucht....loslaten moet ik toch echt een keer leren.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten