Boodschappendoos

'Mijn' vaste supermarkt bestaat zoveel jaar en besloten enkele weken geleden overgaan tot een sticker actie. Er moesten 50 stickertjes verzameld worden. Bij elke 10 euro die je besteedde kreeg je een stickertje. Nou, daar sta je dan als alleenstaande, die krijg je nooit en te nimmer vol. Ik had net iets meer dan de helft verzameld en opgeplakt.

Ik besloot om her en der eens rond te vragen of iemand in de buurt nog wat stickers overhad. Een collega van mij meldde dat zij al een doos had gehaald maar nog wat extra stickers had gekregen van haar buren. De stickers waren echter al wel opgeplakt. Ik dacht dat dit niet zo'n probleem zou zijn bij de supermarkt en ontving graag de stickers.

De collega had al gemeld dat de doos zwaar is en ik besloot met de auto te gaan ondanks het feit dat het maar een klein stukje rijden is. Ik parkeerde in de buurt en meldde me bij de kassa met de twee voor de helft ingeplakte stickervelletjes.

Het bleek inderdaad geen probleem en ik mocht een boodschappendoos mee naar huis nemen. Het voelde alsof ik een kerstpakket kreeg. Eenmaal thuis sneed ik snel de doos open en pakte alles voorzichtig uit. Er zat heel wat in, veel blikjes, shampoo, koekjes, chips, deodorant en ga zo maar door. Het was een hele mooie doos, een mooi cadeau van de supermarkt. Ik doe er toch boodschappen, ik hoefde niets bij te betalen en had het geluk dat mijn collega daar ook boodschappen doet.

Ik maakte een foto van de inhoud, appte deze naar mijn collega en bedankt haar nog eens voor het stickervel.