De kogel is door de kerk, 1 juni krijgen we te horen wie blijft en wie gaat. Diegene die op die dag aan het werk zijn worden apart genomen (wat een vernedering) en mag/moet de rest van de dag vrij nemen om het ea te verwerken.
De anderen die er niet zijn krijgen via een koerier thuis te horen of ze wel of niet mogen blijven. Ik ben die dag thuis, ik weet niet of ik thuis zal blijven of dat ik gewoon mijn gangetje ga.
Het voelt voor mij een beetje aan als wachten op je eindexamen uitslag, hoe laat wordt er gebeld. Als je werd gebeld voor 14.00 was je gezakt en als je werd gebeld na 14.00 was je geslaagd. Het zal een zenuwslopende dag worden, dat is een ding dat zeker is.
Je voelt op het werk de onderhuidse spanning stijgen, we proberen allemaal krampachtig de stemming erin te houden maar heel langzaam kakken we in.
Als je bent ontslagen is het afhankelijk van de tijd die je bij het bedrijf hebt gewerkt hoeveel maanden opzegtermijn je hebt. Ik heb bijvoorbeeld meer dan 10 jaar daar gewerkt dat zou dus betekenen dat ik maximaal 4 maanden opzegtermijn heb. (als ik het goed heb begrepen want communiceren is niet het sterkste punt van de organisatie)
Je kunt kiezen voor een outplacement traject of 'gewoon' ontslag. Ik kies dan voor een gewoon ontslagtraject, bij de vorige ronde is gebleken dat het outplacement traject voor de meeste mensen niets heeft toegevoegd. Ach, ik weet het ook nog niet. Ik hoop het gewoon helemaal niet nodig te hebben.
Sterkte. Ik herinner me de spanning. Bedrijven stellen het aanzeggen zo lang mogelijk uit, om zoveel mogelijk werktempo te behouden. Ik probeer me een beetje voor te stellen wat dat met je doet>
BeantwoordenVerwijderenSlecht vind ik het dat de ontslagene vrij MOET nemen. Idioot gewoon weg. Anders moeten de vrije uren worden uitbetaald.
Zo fijn ook dat dit jaar Hemelvaartsdag samenviel met bevrijdingsdag. Niet dat dat een officiële vrije dag is, maar toch.
Vier maanden opzegtermijn en mogelijk ook een ontslagvergoeding, al is die veel kleiner geworden.
Sterkte en probeer alvast je kansen op de arbeidsmarkt te verkennen.
Hé, verdorie.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het goed afloopt voor je.
Al weet ik niet of het leuk is te mogen blijven in een bedrijf waar net heel veel collega's gedwongen zijn vertrokken.
Het is fijn als je je baan mag behouden en tegelijkertijd zal het ook moeilijk zijn om iemand te missen.
Fijn dat jullie nog een keer uit eten gaan met elkaar. Veel plezier hoor die avond.
Grtjs, Astrid C.