zaterdag 29 augustus 2015

MP

Ik noem het maar even MP, je weet wel dat vrouwelijke probleem wat elke maand (verdikkeme) terug komt. Helaas gaat het bij mij gepaard met allerlei kleine kwaaltjes, een van de ergste is dat ik een walgelijk humeur krijg waarvan ik weet dat dit de periode aankondigt.

Ik werk in een publieke dienst en heb dus met mensen te maken. Ik heb mezelf aangeleerd om gedurende die periode afstand te houden, dit kan zijn door wat vaker weg te lopen van de balie. Ik bedoel de rokers onder ons doen dat ook dus waarom ik ook niet, dus dat doe ik dan ook maar. Even 5 minuten om te hergroeperen en dan gaan we er weer tegenaan. Als dat niet gaat omdat het druk is of omdat je midden in een gesprek zit visualiseer ik wat ik eigenlijk wel wil zeggen maar niet kan en/of mag zeggen. Ik ben soms een zeer gemeen mens in mijn gedachten, Criminal Minds is er niets bij als ik in die donkere dagen voor de MP zit. Gelukkig is dat meestal maar zo'n dag of twee en dan is het weer voorbij.

Ik heb een milde vorm van Endometriose,  dat wil zeggen, heel kort door de bocht, het wordt niet goed afgevoerd (ik probeer het netjes te houden) waardoor er, men noemt dit chocolade cystes kunnen ontstaan. Dat is gelukkig niet kwaadaardig maar als ze op de verkeerde plek ontstaan is dit zeer pijnlijk voor de vrouw in kwestie. Ik had een week van te voren een zeurende pijn in mijn onderrug die in de loop der jaren erger werd en ipv een week van te voren zich uitbreidde naar twee weken van te voren.

Ik ben hiervoor naar de gynaecoloog gegaan en die heeft even naar binnen gekeken. Hij kon gelukkig niets vinden maar meldde dat dit niets te betekenen heeft omdat deze cystes ook kunnen ontstaan op plekken die hij zonder operatie niet kon zien. Als ik het zeker wilde weten moest er een kijkoperatie worden gedaan. Tja, daar ben je klaar mee. Eerst maar eens wat anders proberen, een hormonenkuur, nou die was 'geslaagd' Ik raakte daarvan in de overgang met alle gevolgen van dien, ik was mezelf niet meer. Pijn was zo goed als weg maar ik was mezelf ook kwijt. (ik hoop niet dat dit een voorbode van de overgang is) Daar ben ik dus mee gestopt, leuk geprobeerd maar dat was het toch niet. Wat nu, wachten tot ik overgang inga, dat ga ik niet redden, een kijk operatie, heb ik geen zin in dus wat doe je dan.

Ik ben vervolgens zelf aan de slag gegaan en las dat bepaalde stoffen de pijn die ontstaat kunnen verergeren, dit bleek uit boeken die ik via de blauwe blob had besteld uit Engeland. De boeken noemden een aantal zeer bekende boosdoeners. Natuurlijk gelijk geprobeerd, zou ik zoveel geluk hebben dat ik in een keer de boosdoener had te pakken. Elke vrouw is anders dus er was niets zeker. Er gingen een aantal maanden overheen omdat het eerst moest aanslaan maar toen ik op een dag mezelf weer dwars zat omdat ik weer zo'n heerlijk humeur had zonder dat ik rugpijn had wist ik het, ik had het gevonden.

De boosdoener was/is bij mij cafeine.  De cola ging eruit, ik heb alternatieve cola gevonden, ben namelijk wel gek op cola maar ik besloot toch sterk te minderen met cola, de koffie werd decafe en de pijn nam af. Ik wil niet beweren dat het altijd helemaal weg is maar het is stukken minder, de ene maand is de andere niet maar het is niet meer zoals het was en dat is pure winst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten