Zo rond 10 januari werd ik ziek. Het begon met een kuchje maar mondde uiteindelijk uit in een zeer vermoeiende griep. Het hield me een goede week bezig en helemaal weg was het daarna nog niet. Dat kuchje.....
Toch ging ik weer aan het werk en dat bleek een zeer slechte beslissing. De eerste dag ging nog maar halverwege dag 2 besloot ik op te geven en naar huis te gaan. Het kuchje was inmiddels hoesten geworden. Weer ziek gemeld de volgende dag maar ook de huisarts gebeld. Die meldde blijf doen wat je al doet maar als je koorts krijgt en bloed ophoest terugbellen. Dus die dag stoomde ik wat af en na zo'n stoomsessie kreeg ik een hoestbui die uiteindelijk resulteerde in het ophoesten van bloed. De paracetamols deden hun werk wel maar gedurende de nacht kreeg ik er ook nog koorts bij.
Weer huisarts gebeld, toch maar langskomen. Een goede vriendin bracht mij en de huisarts had al vrij snel de diagnose, een stevige longontsteking aan de rechterkant. Op de weg terug direct langs de apotheek en nog dezelfde dag begonnen met de kuur. Dat ging niet zonder slag of stoot, ik had er een slechte reactie op en heb een aantal keren staan 'droogkotsen'. Ik kon ook niet meer op mijn rechterzij slapen van de pijn.
Gelukkig doorgezet en heel langzaam zit er verbetering in. Het hoesten zit losser en ik heb meer energie in mijn lijf. Dat ik dit moet doseren werd gisteren, zaterdag heel pijnlijk duidelijk toen ik bedacht dat ik wel even wat huishoudelijke taken kon doen en halverwege de middag weer als een ziek hoopje op de bank lag. Les geleerd, het gaat beter maar ik moet nu even leren doseren.
Ik ga de tijd nemen om terug te keren op het werk, geen gehaast meer gezondheid gaat voor. Dat heeft mijn lijf mij nu heel luid en duidelijk laten weten.
Beterschap💐. Eerst echt beter zijn. Dan pas weer werken. Anders duurt t helemaal lang
BeantwoordenVerwijderen