Al gedurende enige tijd (de laatste jaren) hebben we in de gaten dat mijn vader slechter wordt qua geheugen. Niet alleen zie en merk ik het zelf ook, ik krijg ook e.a. te horen van mijn moeder die er dagelijks (24/7) mee te maken heeft.
Nu had de huisartsenpost het ook opgemerkt en is er deze maand een test gedaan. Nu had mijn broer direct aangeboden om mee te gaan maar mijn moeder was vrij stellig hierin, nee dat wil ze niet.
Als ik vraag waarom ze dat niet wil meld ze dat zij diegene is die er dagelijks mee te maken heeft en zij het beter weet dan wij (klopt ook) maar ik vermoed, zeker weten doe ik het niet dat ze veel voor ons verbergt en wanneer een van ons bij de test is ze met de billen bloot moet en dat we dan pas te horen krijgen hoe erg het is.
Hoe merk ik het zelf in de korte tijdsperioden dat ik met hem te maken heb. Elk klein detail is belangrijk voor hem, een pluisje op een trui is dan heel belangrijk. Als je een vlek hebt die jezelf nog niet hebt ontdekt dan doet hij dat wel voor je. Hij krijgt te horen dat er bepaalde etenswaren niet zijn, krijgt vervolgens uitgelegd waarom niet en accepteert dat dan ook maar nog geen 2 seconden later loopt meneer naar de koelkast om diezelfde etenswaren te gaan zoeken. Dralen, heel veel dralen. Als je hem ergens mee naar toeneemt moet je heel veel tijd nemen en ook heel veel geduld. (die kleine details vragen immers veel aandacht en tijd)
Mijn moeder is verder nog goed en is soms zeer ongeduldig als hij weer eens staat te dralen of is vergeten wat hij ook al weer kwam doen in die ruimte. Begrijpelijk maar daar zijn ze allebei niet mee gediend. Mijn vader niet omdat hij zich dan opgejaagd voelt en mijn moeder niet omdat ze hem als een 'bewaker' overal volgt. Ik heb al eens een aantal regels uit een artikel geknipt met dingen die ze vooral niet moet doen maar dat kwam totaal niet aan.
Ook heb ik en met mij mijn broer en zus haar gezegd hoe meer jij hem uit de handen neemt hoe meer hij vergeet. Laat het hem zelf doen dan duurt het maar wat langer. Maar ik snap haar wel, als ze weg willen dan duurt het zo ongelofelijk lang voor hij klaar is dus dan haalt ze zijn jas, zijn stok, zijn pet, zijn rollator en ga zo maar door.
Een mooi voorbeeld was een aantal weken geleden. Hij had na het eten zijn schort afgedaan en gaf die aan mij. Ik vroeg, wat moet ik hiermee. Opruimen antwoordde meneer. Ik gaf hem de schort direct terug. Dat kun je zelf ook wel, meldde ik. Hij stond me aan te kijken maar deed het wel, alleen dan komt het focussen op details weer terug. De schort werd heel precies opgevouwen. Ik moest mijn moeder naar een stoel delegeren want ze stond op het punt de schort uit zijn handen te trekken en hem zelf op te vouwen. Hij vouwde de schort netjes op en legde het ook daar neer waar hij de schort vandaan haalde. Jij en ik doe daar misschien 1 minuut over, hij deed er 10 minuten over. Dan begrijp ik ook wel dat je inderdaad het ea uit zijn handen grijpt om het dan maar zelf te gaan doen.
Gelukkig heeft mijn moeder sinds ongeveer 2 jaar huishoudelijke hulp want het werd haar teveel. Ook wordt mijn vader 3x in de week onder de douche gezet en wordt hij ochtends geholpen met aankleden. Dat scheelt gelukkig veel stress.
Ik ben dus heel benieuwd hoe het ging met de test. Het geeft in ieder geval een indicatie zodat hij bekend zal gaan staan bij de zorginstanties als dementie/alzheimer patient. Dan kan er heel misschien een plaatsje op een dagopvang geregeld worden voor een dag of meerdere dagen zodat mijn moeder ontlast wordt en zij ook een beetje rust krijgt.
Update: Wat we al dachten, hij heeft inderdaad dementie. Ze krijgen een case-manager toegewezen. Ik ben al lang blij dat het nu bekend is bij de instanties zodat in het geval dat wanneer het nodig hij in ieder geval 'sneller' wordt geholpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten