zaterdag 31 december 2016

Doelen 2017

Ik zit er al een poosje op te broeden, wat worden mijn doelen in 2017, waar ga ik voor. Er zijn er al een aantal die ik graag wil bereiken. Het betreft heel veel praktische zaken maar ook dromen en als je je dromen opschrijft zijn het geen dromen meer maar doelen die je kunt bereiken (of in ieder geval dat hou ik mezelf voor)


  • Nogmaals 5 kilo afvallen (in 2016 is er 4,9 kilo afgegaan)
  • Weer €3000 euro extra aflossen op mijn hypotheek
  • Nieuwe bank woonkamer (al aan het rondkijken)
  • Nieuwe gordijnen (inmiddels besteld, deze blog zette me aan tot het daadwerkelijk bestellen)
  • Kruipruimte isoleren (VVE heeft het pas over 5 jaar op de planning staan en dat duurt me te lang)
  • Houtwerk woonkamer eindelijk afschilderen
  • Yoga cursus volgen of een soortgelijke cursus/workshop
  • Gezonder eten
  • Financieel onafhankelijk worden (dus staatslot gekocht, hahaha!)
  • Nieuwe 'dingen' uitproberen maar dan wel op mijn eigen voorwaarden en tempo.
  • Actiever worden qua bloggen. 


Zijn het teveel doelen...ik weet het niet. Ik weet wel dat het opschrijven van deze doelen mij er al heeft toe gezet om daadwerkelijk actie te ondernemen. Ik neem het zoals het komt en bij deze wens ik jullie allen een gezond, gezegend, gelukkig en een fantastisch 2017 toe.

Afbeeldingsresultaat voor beste wensen 2017 spreuken

woensdag 28 december 2016

GFT

Elke 2 weken wordt bij ons de GFT container opgehaald. Ik ben diegene die dat ding elke keer aan de weg zet en mijn buurvrouw op 2 hoog haalt hem zet hem dan weer netjes terug op z'n plaats. Niemand anders voelt zich geroepen om de container aan de straat te zetten. Het rare is dat hij wel elke keer aardig vol zit, wat wil je ook met 12 appartementen die een klein containertje delen. Er is een optie om even verder op in de straat je GFT in een andere container te gooien maar dat is een behoorlijke trippel met zo'n GFT zak. Maar goed, ik maak er ook goed gebruik van dus zo'n ramp is het niet dat ik 1 keer in de 2 weken dat ding aan de weg zet.

De laatste keer was hij echter niet geleegd, er hing een briefje aan, met daarop een handgeschreven tekst die ik met veel moeite kon ontcijferen. Niet geleegd, chip mist. Welke chip, dacht ik nog en waar zou die chip dan hebben gezeten. Aangezien die container van ons nou niet bepaald de schoonste is voelde ik mij ook niet geroepen om op onderzoek uit te gaan. Maar goed, de container was dus niet geleegd en ik dacht niet dat het ding nog eens 2 weken zou kunnen blijven staan omdat hij nu al voor meer dan de helft vol zat maar er zat helaas niets anders op.

De volgende dag gelijk maar gebeld maar ja, hoe leg je uit dat dit een container voor het gehele complex betreft en dat ik diegene ben die hem aan de weg zet maar dat ik niet diegene ben op wiens naam hij staat geregistreerd. Na veel verwarring over en weer besloten we gezamenlijk om maar helemaal niets aan de gegevens te veranderen en het zo te laten qua administratie maar dat woensdag 28 december er een nieuwe chip zou worden aangebracht. Ik moest hem dan alleen zichtbaar neer zetten zodat ze gelijk konden zien dat het onze container betrof. Zo gezegd zo gedaan, voor de zekerheid er ook een papiertje aan geplakt met het verzoek om een nieuwe chip.

Rond een uur of half twaalf kwam ik terug van het sporten (ja, dat doe ik nog wel eens) en zag tot mijn verbazing toen ik uit de auto stapte dat de container wel heel erg schoon was. Goh, dacht ik nog, ze hebben hem gewassen. (doen ze never nooit niet maar ik was even heel naief) eenmaal dichterbij gekomen zag ik dat het een compleet nieuw exemplaar was. Nou ja, zeg nog beter. Die van ons had al het een en ander te lijden gehad dus dat was ook wel nodig maar hij was nog wel bruikbaar. De nieuwe is echter helemaal kaal, ik moet dus toch nog ergens een huisnummer (maar dus niet mijn huisnummer vanwege administratieve rompslomp) erop plakken maar dat komt wel.

De vorige container had ook een slot, deze niet. Ik geloof niet dat dit zo'n ramp is want de vorige kreeg ik op een gegeven moment niet eens meer dicht dus vanaf dat moment heb ik die ook maar open gelaten en tot op heden geen problemen ondervonden.

Ik denk niet dat ik hem op 2 januari aan de weg hoef te zetten want dan zal hij eerder leeg dan vol zijn maar half januari zal het gebeuren, wordt hij nu wel geleegd of toch niet.

maandag 26 december 2016

Besparing of verspilling ?

Enig verbaasd las ik dit artikel, zouden er nu daadwerkelijk mensen zijn die dit gaan doen. Je heb een buffer opgebouwd voor 'slechte' tijden (of gewoon omdat het lekker veilig voelt) en omdat je dan geen vermogensbelasting wil betalen ga je (in dit voorbeeld) een auto kopen. Je bespaart hierdoor maar liefst €68 tot €168...wow. Je geeft dus €10.000 euro uit om €68 euro te besparen, deze tip komt van...hou je vast...de consumentenbond. Ik sloeg stijl achterover.

Na enigszins weer bekomen te zijn las ik de rest, natuurlijk er zitten goede tips bij, zonder meer, betaal bijvoorbeeld je zorgpremie in een keer. Dat scheelt je weer een aantal tientjes (€20 a €30) daar kon ik nog mee leven maar die auto. Ik zelf betaal mijn zorgpremie per maand, zit er inmiddels wel over na te denken voor volgend jaar maar ik ben er geestelijk nog niet aan toe, waarom geen idee. Ik vindt dat ik al heel wat heb gedaan door mijn eigen risico op het maximum te zetten. Ik laat eerst dat maar eens bezinken.

Het vermogen wordt alleen belast over dat bedrag wat boven de vrijstelling uitkomt. Ik kom daar ook boven, (denk ik) ook nadat ik in de maand december al €3000 extra had afgelost op mijn hypotheek. Ga ik nu dan maar een nieuwe auto kopen om maximaal €168 te besparen, nee. Ik voel me daartoe niet geroepen dan betaal ik nog liever een klein x-bedrag aan extra belastingen. Vorig jaar dacht ik ook dat ik een klein x-bedrag moest betalen maar wat er uiteindelijk uit de aangifte kwam was dat de belasting mij €32 euro moest betalen.

Wat vinden jullie ervan ? is dit nu verspilling of daadwerkelijk een besparing.


zaterdag 24 december 2016

Kerst verbazing

Afgelopen week al de laatste inkopen gedaan voor kerst. Na enig aarzelen alsnog mijn ouders uitgenodigd. Ik ga immers ook al op tweede kerstdag met ze op stap maar omdat mijn zus het alleen met haar eigen familie wil vieren en mijn broer en zijn gezin oa moeten werken zouden ze op eerste kerstdag alleen zijn. Dat was geen ramp volgens mijn moeder maar ik voelde toch dat ze het leuk zouden vinden als ik ze zou uitnodigen en waarom ook niet, het kan het laatste jaar zijn dat ze er zijn. De leeftijd gaat parten spelen en hadden ze bovendien nog nooit in mijn ahum, nieuwe huis gegeten en dat kan natuurlijk niet.

Ik maak er geen wild feest van, menu zit in mijn hoofd en is een simpele maar ietwat luxere maaltijd dan normaal. Vooraf kalfsragout, hoofdmenu een honing mosterd beenham met pesto aardappeltjes en het dessert is een stroopwafel tiramisu.

In de supermarkt val ik van de ene verbazing in de andere, karren volgepropt met allerlei spullen. Ik ga nu aan mezelf twijfelen, heb ik wat gemist, staat de derde wereldoorlog op het punt van uitbreken, komt de storm van de eeuw eraan, de supermarkten worden het komend halfjaar niet meer bevoorraad en blijven dicht wat is er in hemelsnaam aan de hand ?

De bedragen van boven de honderd euro (en hoger) vliegen me om de oren en dan ik, een mandje met laatste restjes inclusief de weekboodschappen, totaalbedrag 25 euro. Natuurlijk heb ik ook wat meer gekocht dan gebruikelijk maar in vergelijking met de rest loop ik blijkbaar ver achter en daar ben ik blij om, dit over 'the top' gedoe hoeft echt niet voor mij.

Ik heb een hekel aan de massa hysterie die blijkbaar elk jaar losbarst rondom dit feest. Alles moet en daar heb ik een grondige hekel aan gekregen. Het liefste zou ik mezelf twee dagen opsluiten, filmpje kijken, wat kleine hapjes en drankjes en genieten maar helaas, men 'verwacht' toch het een en ander. Ik ga daar tot op zekere hoogte in mee maar genoeg is genoeg en dat punt heb ik nu bereikt.


Ik wens iedereen gelukkige, gezonde maar vooral ook veilige kerstdagen toe. 

donderdag 8 december 2016

Keuze van zorgverzekering

Ik ben er eindelijk uit, ik stap niet over maar pas mijn verzekering aan en dat scheelt me een behoorlijke slok op een borrel. (zeg ik dat zo goed, vergis me altijd in spreekwoorden)

Het volgende gebeurde, ik had diverse vergelijkingssites uitgeprobeerd en twijfelde enorm, vraag me ook niet waarom dat is nu eenmaal wie ik ben. Ik besloot toch ook nog maar eens op de site van mijn eigen verzekeraar te kijken. Alles ingevoerd inclusief collectiviteitskorting en wat bleek, er was een combi die mij nog nooit was opgevallen.

Ik kon kiezen voor aanvullend niveau 1 en tandverzorgd niveau 2, beide verzekeringen die ik nu ook heb. Dat bleek al 5 euro per maand goedkoper. In eerste instantie baalde ik natuurlijk, deze combi is er waarschijnlijk al een aantal jaren en al die jaren heb ik losse aanvullende verzekeringen genomen en meer betaald. (dit komt gewoon door mijn eigen luiheid) Ik kan nou wel gaan roepen waarom hebben ze mij daar nooit op attent gemaakt maar het stond gewoon op hun site dus....

Maar goed, ik wilde vervolgens mijn eigen risico aanpassen maar dat bleek (na een mail van mijn kant naar de verzekeringsmaatschappij) niet te kunnen. Waarschijnlijk omdat men er dan teveel op toe legt. Ik kon maar twee opties aanklikken, het laagste eigen risico en het hoogste. Ik ga kiezen voor het laatste, het geld voor het eigen risico  (€885) heb ik achter de hand dus dat vormt geen probleem.

Het maandbedrag wat ik dan volgend jaar ga betalen is €104 euro. Dat is maar liefst €26 euro minder dan het bedrag wat ik zou gaan betalen als ik niets had gedaan. Het is ook nog eens €14 euro minder dan wat ik nu betaal en dan heb ik precies dezelfde aanvullende verzekeringen als voorgaande jaren.

Al met al ben ik tevreden met mijn zoekwerk, het was een verwarrend geheel, zoveel verzekeringsmaatschappijen zoveel verschillende verzekeringen en laten we nou heel eerlijk wezen, al die maatschappijen zijn er echt niet om ons te helpen, ze zijn er alleen maar om winst te maken.


dinsdag 6 december 2016

Tochtgat

Tijdens de koude dagen van afgelopen week kreeg ik het niet warm, de voeten bleven koud. Hoe kwam dat toch, mijn zus klaagde over tocht toen ze bij mij op de verjaardag kwam. Maandag ging ik op onderzoek uit. Ik kwam uit bij mijn inbouwkast in de woonkamer. Hoe is het mogelijk dat het hier uit kwam.

Ik opende de kast en voelde werkelijk de wind waaien. De vloer is afgedekt met een netjes op maat gezaagde vloerplaat, deze ligt weliswaar los maar zit er verder mooi in. Een beetje heen en weer wrikken en de plaat kwam los. Ik kon er net onder kijken en zag dat er een gaatje in de vloer zat, de vorige eigenaar heeft veel verbouwd en over het algemeen ben ik daar zeer tevreden mee maar van netjes afwerken en isoleren had hij blijkbaar nog nooit gehoord.

Vanavond ging ik een bus PUR isolatie materiaal halen in de bouwmarkt, ik haalde de vloerplaat nu wel goed los. Ik ben voor de zekerheid eerst even in de kruipruimte gaan kijken (kan ik in staan dus zo veel werk is dat niet) en tot mijn grote schrik zat er een gat zo groot als een tennisbal in de vloer. Werkelijk, hoe kun je dat nu niet dichtmaken als je toch zo aan het verbouwen bent.

Het zette me wel aan het denken, ik kan dus niet zomaar even het gat vol met PUR spuiten, dat knalt er aan de onderkant er even zo hard weer uit. Eenmaal weer in de woonkamer aangekomen, begon ik eerst maar eens even met het schoonmaken van het gat. Ik begon voorzichtig de bovenkant van het gat dicht te spuiten, toen dat eenmaal een beetje droog was spoot ik het rest van de gat vol. PUR zet enorm uit dus op dit moment wacht ik totdat de eerst laag goed hard is en dan kijk ik of er nog wat nodig is. Als dat alles goed uitgehard is snijd ik het overtollig schuim er van af en is hopelijk het gat goed dicht en isoleert het uitstekend.

Ik hoop dat het weer een klein beetje scheelt in de stookkosten. Ik heb een foto gemaakt en naar mijn zus opgestuurd dat ik die opmerking van haar over het tochten toch in mijn achterhoofd had gehouden.

zaterdag 3 december 2016

Loslaten

In de week van mijn eigen verjaardag en nog 2 andere familie verjaardagen heb ik het budget even helemaal losgelaten. Normaal let ik wel redelijk op met wat ik uitgeef maar ik liet het allemaal maar even en toch, het kleine stemmetje in mijn achterhoofd deed wel z'n werk. Ik hield toch rekening met het feit wat ik vorig jaar allemaal wel niet overhield. Er werd dus (nog) minder gekocht. Ik ben er klaar mee, dan maar nee, heb ik niet zeggen hoor, ik heb nog genoeg andere dingen om op te eten of op te drinken.

Niemand dronk vorig jaar bier, dus dit jaar jaar had ik het minimale ingekocht en het was nog teveel en dat was vanwege het feit dat ik totaal geen verstand heb van bier. Ik had de verkeerde gekocht, weet ik veel dat er blijkbaar verkeerd (merk)bier bestaat. Bier is toch bier, nou dus niet. Duh ?

Gelukkig heb ik dit jaar zelf een biertje ontdekt die ik wel lust, Rad.ler. Ik had daar een 6-pack van gekocht en een paar losse andere merk flesjes die gelukkig toch wel werden opgedronken omdat er geen ander soort bier was. Ik ben een echte alcohol kenner, dat merk je al wel.

Hetzelfde gold voor de toastjes, ook toen had ik veel over ondanks het feit dat ik toen ook al minder had gekocht dus dit jaar nu werd er nog minder ingeslagen en raad eens....ik ben ze vergeten op tafel te zetten. Ik geloof niet dat ze gemist werden, ik mistte ze in ieder geval niet en dat verklaart het voorval.....zucht !

Ik koop sinds twee jaar ook geen taart mee, dit omdat we na 3 dagen taart achter elkaar er allemaal scheel van zien dus ik haalde vorig jaar voor het eerst luxe koeken. Dat is zo goed bevallen dat ik het dit jaar weer heb gedaan. Ik was ongeveer 8 euro kwijt voor 16 luxe koeken, als je een taart haalt dan koop je er toch minimaal twee en ben je al meer kwijt en na afloop blijft er veel minder over.

Aan het eind van de week besloot ik de schade op mijn bankrekening te bekijken. Het viel allemaal wel mee, al met al was ik zo'n 70 euro kwijt was.(incl.de 'gewone' boodschappen van deze week). Voorlopig hoef ik geen sap, drank of frisdrank meer te halen dus dat is mooi meegenomen.




donderdag 1 december 2016

Klein geluk na grote schrik.

Soms overvalt het me, wat ben ik toch een gezegend mens. Het hoeft maar in de kleine dingetjes van het leven te zitten. Ik zit bijvoorbeeld nu hier met een Skinny Latte van Buis.man op de schoot die ik met 35% korting heb gekocht bij de A.H, lekkuh.

Afgelopen weekend kreeg mijn vader, terwijl ik erbij zat een TIA. Na de eerste schrik schakelde mijn brein onmiddellijk over op de ooit verkregen EHBO/ Reanimatie cursus. (van die laatste krijg ik nog elk jaar een herhalingsles) Het was in eerste instantie niet helemaal duidelijk wat er aan de hand was. Ik dacht, omdat hij wat moeite had gekregen met lopen, dat hij over het matje in de doucheruimte was gestruikeld maar dat bleek het niet te zijn. Ik heb hem daarna met uiterste voorzichtigheid in de stoel van hun woonkamer gekregen. Het lopen ging wat moeilijk, hij praatte uitstekend, hij wist niet precies de datum van die dag niet meer maar dat bleek mijn moeder ook zo niet te weten. (ik trouwens ook niet van de schrik) Wat was de maand, die had hij niet goed, hij begon te zweten en heel langzaam klikte het bij me. 'beroerte, herseninfarct' oh, shit.

Huisartsenpost gebeld, die had het zo druk dat ze met een kleine 15 minuten zouden terugbellen. Ik heb het welgeteld 5 minuten aangezien en alsnog 112 gebeld want naast het zweten had hij inmiddels ook de neiging om te braken. Gelukkig waren ze er binnen 5 minuten en namen ze het over. Ik had in de gaten dat mijn moeder het op dat moment heel moeilijk had in de keuken, ze liep zachtjes te huilen, daar moest ik ook nog even bijstand verlenen in de vorm van een grote knuffel.

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek dat zijn hersenen schoon waren en er dus geen bloeding en/of infarct was geweest, dan blijft een TIA over. De arts meldde wel dat ze iets anders hadden gevonden, hij blijkt een aneurysma in zijn hoofd te hebben. Tja, dan staat je wereld wel even stil, wil je daar op deze leeftijd nog wat aan doen, bloedverdunners heeft hij al. Indien het een operatie zou worden wil je dat wel als je volgend jaar 80 wordt. Het waren allemaal dingen die door mijn hoofd schoten. Gelukkig mocht het manneke de volgende dag al weer naar huis en samen hebben ze besloten om het leven te nemen zoals het gaat, mocht het gebeuren dan is het goed. Voor hetzelfde geld zit dat ding er al 20 jaar, wie weet.

Toen ik ze gisteren bezocht knuffelde ik beide nog eens even heel goed, groot geluk dat ze er allebei nog zijn en allebei weer goed te pas zijn. Dat we samen nog een heerlijk bakkie kunnen doen is klein geluk en dat ik erbij was toen het gebeurde was groot geluk. Zo zie je maar, het leven laat je in een ogenblik zien hoe dankbaar je moet zijn voor het moment, het kan zomaar uit je vingers glippen.